سفارش تبلیغ
صبا ویژن

قلمدون
 
این وبلاگ به کمپین *من عاشق محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) * هستم، پیوست

ماه رمضان، فرصت طلایی برای تکریم و عشق ورزی به نیازمندان/ یتیم نوازی برگه ضمانت بنده برای حاجت روایی

رمضان، ماه نشستن بر سر سفره ایمان و اخلاص است. رمضان، ماه گذشتن از خود و پیوستن به الله است. رمضان، ماه ایستادگی در برابر ظلم و گرفتن دست مظلوم است. رمضان، ماه بریدن از تعلقات دنیوی و  پیوند خوردن به انسانیت است. رمضان، یک ماه است به وسعت یک جهان آرامش و ایمان...

رمضان، ماه تجلی و تمرین سبک زندگی اسلامی

ماه رمضان تجلی سبک زندگی اسلامی و تمرینی 30 روزه برای نزدیک شدن به این نوع زندگی پُر خیر و برکت است. در زمان عبادات و طاعات رنگ خدایی به خود می گیرد. اخلاص چاشنی اعمال انسان می شود، قلب ها آماده پذیرش خوبی ها می شوند و در این صورت است که روزه داری باعث رقت قلب و باز شدن دریچه های احساس برای گریه و طلب بخشش و مغرفت از درگاه خدا می شود و مهربانی کردن به ایتام، گرفتن دست نیازمندان، گستردن سفره های اطعام و نیکی در حق والدین و اقوام جایگزین تمام بی تفاوتی ها و خدای نکرده غلفت ها می کند.

به قول دکتر علی محمد صابری، استاد گروه فلسفه دانشگاه فرهنگیان:« ماه رمضان و روزه داری برای تربیت نفس و اطاعت و بندگی خدا و شکستن خواهش های نفسانی و کاهش قوای حیوانی و صفای روح و آگاهی از حال ضعفا در زندگی است.»

" انفاق" به نیازمندان،" احسان" به درماندگان و مستضعفان، " محبت و کشیدن دست نوازش بر سر ایتام" بخشی از مؤلفه های درک حال ضعفا است. تنگدستان و ایتامی که عیال خداوند هستند و  در دعای هشتمین روز از ماه مبارک رمضان به خداوند می گوییم: « اللهم ارزقْنی فیه رحمة الْاَیتام؛ خدایا در این روز ترحم بر یتیمان را روزی ام فرما.»

یتیم نوازی، برگه ضمانت بنده برای حاجت روایی

کشیدن دست نوازش بر سر یتیم و برآورده کردن حاجات او ضامنی برای براوده شدن حاجات و نرمن شدن دل است و پیامبر اکرم(ص) در اینباره می فرمایند: «اتحبُّ ان یلین قلبک و تدرک حاجتک؟ ارحم الیتیم و امسح رأسه و أطعمه من طعامک یلین قلبک و تدرک حاجتک.» آیا دوست داری دلت نرم و آرزویت برآورده شود؟ (آنگاه فرمود:) بر یتیم ترحّم کن و دست محبّت بر سر او بکش و از غذای خود به او بخوران تا قلبت نرم و حاجتت روا گردد.

و خداوند آیات قرآن توجه به یتیم نوازی را بخشی از ایمان و ایمانمداری، کفر و نفاق می داند و می فرماید:«أَ رَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ فَذلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ» سوره ماعون آیات 1- 2آیا دیدی آن را که دین و روز قیامت را دروغ می پندارد، پس او کسی است که یتیم را از خود می راند.

در کشور ما مراکز دولتی و ان جی او های زیادی هستند که با کمک خیرین به ایتام رسیدگی می کنند و سعی دارند که آنها را  نه تنها آنها از بُعد مادی بلکه از ابعاد روحی و روانی تأمین کنند اما با توجه  به اهمیت رسیدگی کامل به این عزیزان باز هم شاهد این ماجرا هستیم که آنها نه تنها غم بی پدری و یتیمی را بلکه غم های مادی و گاها روانی را نیز تجربه و تحمل می کنند و ماه رمضان فرصتی است تا ما برای یازده ماه دیگر رقت قلب به ایتام را چنان در وجود خود نهادینه کنیم که آنها در کشور اسلامی یک غم داشته باشند و آن هم غم بی پدری باشد .

این بیت شعر که می گوید: « گهی پشت به زین و گهی زین به پشت» در ادبیات ما بیان گر تغییر و تحولی است که انسان را از بی نیازی به نیازمندی از مکنت به محنت .. کشانده است . رسیدگی به کسانی که چنان به زمین خورده اند که باید دست گرم و قوی آنها را بلند کند، چنان در مشکلات مادی گیرافتاده اند که خرج و دخلشان با هم نمی خواند از دیگر مؤلف های رقت قلب و نشانه های ایمان و تقواست .

شهید ابراهیم هادی و دستگیری از همرزم نیازمند

در کتاب "سلام بر ابراهیم" که سبک زندگی و خاطراتی از سردار شهید ابراهیم هادی می پردازد به نقل از یکی دیگر از دوستان شهید ابراهیم نوشته شده:« از جبهه بر میگشتم. وقتی رسیدم میدان خراسان دیگر هیچ پولی همراهم نبود. به سمت خانه در حرکت بودم. اما مشغول فکر، الان برسم خانه همسرم و بچه هایم از من پول می خواهند. تازه اجاره خانه را چه کنم؟!
به چه کسی رو بیاندازم.

خواستم بروم خانه برادرم، اما او هم وضع خوبی نداشت. سر چهارراه عارف ایستاده بودم. با خودم گفتم: فقط باید خدا کمک کند. من اصلا نمی دانم چه کنم!در همین فکر بودم یکدفعه دیدم ابراهیم سوار بر موتور به سمت من آمد. خیلی خوشحال شدم.تا من را دید از موتور پیاده شد مرا در آغوش کشید. چند دقیقه ای صحبت کردیم. وقتی می خواست برود اشاره کرد: حقوق گرفتی؟! گفتم: نه ، هنوز نگرفتم ولی مهم نیست.دست کرد توی جیب و یک دسته اسکناس درآورد.

گفتم: به جون آقا ابرام نمی گیرم، خودت احتیاج داری .گفت: این قرض الحسنه است. هروقت حقوق گرفتی پس می دی. بعد هم پول را داخل جیبم گذاشت و سوار شد و رفت.آن پول خیلی برکت داشت. خیلی از مشکلاتم را حل کرد. تا مدتی مشکلی از لحاظ مالی نداشتم. خیلی دعایش کردم. آن روز خدا ابراهیم را رساند. مثل همیشه حلال مشکلات شده بود.»

امام علی(ع)می فرمایند: «نیازمندی که به تو روی آورده، فرستاده خداست. کسی که از یاری او دریغ ورزد، از خدا روی گردانده و آن کس که به او ببخشد، به خدا بخشش کرده است.» و از امام صادق(ع) نقل شده است: «کسی که خداوند مالی به او ببخشد و او از آن مال صدقه ای ندهد، از رحمت خدا به دور است و سول خدا (ص): «سرزمین قیامت سراسر آتش است، جز برای مؤمن؛ زیرا صدقه او بر سرش سایه می افکند.»

انتهای پیام/ ت



نوشته شده در تاریخ سه شنبه 96/3/9 توسط منیره غلامی توکلی


توفیقی دست داد تا با سرکارخانم " دکتر رویاسیناپور" نویسنده 30 عنوان کتاب در قالب رمان، زندگی نامه، رمان های تاریخی و فیلم نامه گفت و گویی داشته باشم .

بخشی هایی از این گفت وگو را برای شما عزیزان می آورم:


گل تقدیم شما "رویاسیناپور" هستم  متولد سال 1349 و ساکن تهران. دو دختر دارم و نویسندگی را از سال 1373 آغاز کرده ام. بیشتر کتاب هایم در قالب رمان تخیلی، رمان های تاریخی، روانکاوی، اجتماعی، زندگی نامه است.



گل تقدیم شما کتاب های«غرور عاشقان»،«زیربال های غم»،«به تو می اندیشم»،« آوار اعتراف»،«افسون عشق»،«چشم های بی حیا»،«عتیقه عشق»، «شاه پری حجله»،«در انتظار شهرزاد»،«برتیغه بام» به عنوان پرفروش ترین کتاب هایم هستند.


                   دکتر رویا سیناپور
گل تقدیم شما « یک شب به من الهام شد که متنی را برای حضرت آقا« مقام معظم رهبری» بنویسم.. و اکنون خوشحالم که توانستم آن را به سرانجام برسانم و در قالب کلیپ بر روی تصاویر رهبر انقلاب دکلمه کنم.


 گل تقدیم شما کنون کار تألیف رمانی - تاریخی با عنوان «آرتادخت» را در دست دارم . این کتاب 700 عنوان کتاب است که تمام مادران در تمام سلاطین و تمتام مشاهیر ایران را زنده می کند و قصه آن فروش یک جسد مومیایی توسط یک دختر است که خود محصل رشته تاریخ و مادرش استاد تاریخ است و اسمش" اراتادخت" است و این اسمی است که همان جسد مومیایی در دوران همخامشی مادرش بوده است! 


گل تقدیم شمانویسندگی  دنیای دوم من است. در واقع درست مانند خارج شدن روح از کالبد. من هر وقت می نویسم در زندگی خودم نیستم و در دنیای وارد می شوم که در موردش می نویسم.



گل تقدیم شما« برای تألیف 30 عنوان کتاب، اصولا همه کاری را بلدم و آنها را نه تنها در قصه ها، بلکه در زندگی خودم هم اجرا می کنم. از اینرو نویسندگی نمی تواند تأثیر منفی بر نقش مادری و زندگی عادی ام داشته باشد. »



گل تقدیم شما استعداد و توان نویسندگی یک موهبت است که خداوند به همه بندگان خود داده است زیرا هر کسی می تواند حداقل زندگی نامه خود را بنویسد اما اگر قرار است فردی برای دیگران رمان یا قصه ای بنویسد باید قدرت تخیلی بالایی داشته باشد که این قدرت تخیل یک ذات است.



گل تقدیم شمادر کتاب "آوار اعتراف" می خواستم صحنه ای را بنویسم که خانمی در خیابان جمهوری با بچه سه ساله اش دزدی کرده و کتک می خورد! اما این حس را نمی توانستم درک کنم و مجبور شدم این کار را انجام دهم تا حس ترس و اضطرابش آن زن جوان را تجربه کنم. یا " دست فروشی" بود که حتما باید در اتوبوس لمسش می کردم که چقدر انسان، خرد می شود و اینکه چگونه باید با تک تک نگاه های مردم برخورد کرد.

دکتر رویا سیناپور


گل تقدیم شماهر چیزی در کشور ما تبلیغ می شود به غیر از کتاب !



گل تقدیم شمادانلود کردن کتاب را درست مانند درست کردن قورمه سبزی در ماکروفر است.



گل تقدیم شماز تمام کسانی که کتاب ها را به جای دانلود کردن می خرند و حال و هوای ورق زدن کاغذ و بوی خوش آن را استشمام می کنند تشکر می نمایم.


انتهای پیام/ ت



نوشته شده در تاریخ دوشنبه 96/3/8 توسط منیره غلامی توکلی

 

اعجاز ماه رمضان میزبانی و میهمانی هم زمان/ مساجد بهترین خانه برای «افطاری های ساده»

امام صادق(ع)می فرمایند: مَن فَطَّرَ صائماً فلَهُ مِثلُ أجرِهِ؛ هر که روزه دارى را افطار دهد، همانند وى پاداش دارد. امام باقر(ع) می فرمایند قال الکاظم (ع) نیز می فرمایند: فطرک اخاک الصائم خیر من صیامک؛افطاری دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه (مستحبی) بهتر است. این حادیث، مشتی نمونه از خروار احادیث و روایاتی است که درباره فضیلت و اهمیت افطاری دادن به روزه دار نقل شده است.

پهن کردن سفره های افطاری و میزبانی از روزه داران در ماهی که به ماه خدا و ماه بندگی معروف است در کشور ما سبقه ای طولانی دارد. سفره هایی که تا سالیان نه چندان دور نمادی از سبک زندگی ایرانی – اسلامی و در راستای تربیت رمضانی بود. تربیتی که ستون آن تساوی دارا و ندار( فقیر و غنی)، اخلاص در خلق، تجربه گرسنگی، تشنگی، فقر و بیچارگی آخرت، صبر کردن و خود شناسی و خداشناسی ... است.

اما امروزه داستان برخی از میزبانی ها از روزه داران نقطه مقابل تربیت رمضانی است!.

نزدیک اذان است. سفره پهن می شود، جماعتی از بانوان برای چیدن سفره دست به کار می شوند. همه به یکدیگر مبهوت نگاه می کنند،10 نفری بیشتر نیستند اما سفره به اندازه نشستن 20 نفر طول و عرض دارد!

مساجد بهترین خانه ها برای گستردن سفره های افطاری ساده

صاحبخانه تمام هنر آشپزی خود را به نمایش گذاشته است! آش، شوله زرد، حلوا، رنگینک، خرما و زولبیا، حلیم با گوشت بوقلمون، چند پارچ شربت بهارنارنج و خاکشیر، سبزی خوردن های تازه با تربچه های نقلی، چای خوشرنگ هم، گل سرسبد است ... اینها تازه برای افطار است باید طوری خورد که برای شام؛ وقت و میلی باقی بماند!

بازار سلفی گرفتن با سفره گرم گرم است و دقایقی بعد اینستاگرام ها و اعضای گروه های تلگرامی هم با دیدن این تصاویر از سفره بانوی خانه مستفیض می شوند! اما فکر ها به سمت دیگری است؛ آیا ما هم توان جبران کردن این میهمانی را داریم؟!

این قصه ی خیلی از ضیافت ها و مهمانی های افطاری در کشورماست، که هیچ سنخیتی با ماهیت ماه مبارک رمضان ندارد. ماه رمضان که ماه میهمانی خداست امروزه به ماه میهمانی دادن ها برای خودنمایی، اسراف و چشم و هم چشمی تبدیل شده است!.

سال های نه چندان دور مردم ما سفره افطاری را برای ثوابش پهن می کردند و در میزبانی از فرد روزه دار از هم پیشی می گرفتند. درون سفره تکه نان گرمی بود و کاسه ای شیر داغ یا نان و سبزی .. هر کسی بضاعت پهن کردن این سفره را داشت از فقیر و غنی همه سفره های افطاری یک رنگ و بو داشتند.

با توجه به اینکه ماهیت برگزاری میهمانی های افطاری بر اصل « صله رحم » است، صله رحم باید باعث آرامش روحی افراد و بیشتر شدن علقه های خانوادگی شود اما شاهد این هستیم که در برخی از خانه ها پهن کردن سفره های افطاری با رویکرد تجملاتی که زاویه زیادی با آموزه های اسلامی دارد نه تنها باعث خستگی میزبان با دهان روزه می شود بلکه آرامش روحی و روانی را نیز از میهمان می گیرد که آیا توان جبران کردن و میزبان شدن در حد چنین سفره تجملاتی را در روزهای آینده دارد!

  اگر قرار است سفره های افطاری با گرفتن وام و قرض! سنگین تر و پرخرج تر شود آیا نمی شود با ده ها برابر کمتر خرج کردن، سفره چند خانوار کم بضاعت را کمی مغذی تر کنیم!

به راستی برای پهن کردن سفره در خانه، چه خانه ای متبرک تر و معنوی تر از مساجد می توان انتخاب کرد، ؟  هر چه تعداد روزه داران بر سر سفره اطعام بیشتر باشد با عنایت به اینکه تمامی اقشار جامعه در کنار هم بدون هیچ تفاوتی بر سر یک سفره روزه خود را افطار می کنند، نه تنها خیرین ثواب بیشتری می برند بلکه سبک زندگی و تربیت رمضانی به نحو احسن به اجرا در می آید.

 مقام معظم رهبری طی سخنانی ماه رمضان را تالار ضیافت الهی می دانند؛ یک تالار عظیم که اگر کسی وارد آن تالار شد و به خود فرصت داد و همت کرد که از آنچه در آن جا خدای متعال آماده کرده، به خودش بهره ای برساند، بهره ی فراوانی خواهد برد، بهره ای که فقط مختص ماه رمضان است و در بیاناتی دیگر درباره اهمیت سفره های ساده افطاری می فرمایند: « چه بهتر کسانی که می خواهند افطاری بدهند، با همین سنتی که رایج شده است، افطاری بدهند؛ که مردم، رهگذران و کسانی را که مایلند از افطاری استفاده کنند، در این سفره‌های رایگان و با بذل و بخشش و گشاده‌دستی، کوچه‌ها، خیابان ها و در حسینیه‌ها افطاری دهند.» 

رواج پیدا کردن عادات خوب، برای مردمی که فرهنگ چندین هزارساله را به عنوان پیشینه ای قوی دارند، کار سختی نیست. یک یاعلی نیاز دارد. یا علی بگوییم و با دست در دست هم نهادن، مساجد و تکایا و حتی خیابان های شهر را در ماه مبارک رمضان به ضیافت های ساده افطاری تبدیل کنیم و مردم شهر را میزبان کنیم . کاری کنیم که غنی برای فقیر در کنار سفره جا باز کند و فقیر از نشستن بر سر سفره خجالت نکشد!

ماه خدا برای همه به ماه عسل تبدیل کنیم و صفا و صمیمیت را در گوشه گوشه محلات زیر نور مهتاب رمضان تجربه کنیم. بگذاریم هر کسی به اندازه بضاعت خود در این مهمانی سهمی داشته باشد حتی به اندازه خرید چند قرص نان یا ریختن چای برای روزه داران. اینگونه همه مردم شهر میزبان و میهمان یکدیگر هستند و حتی یک نفر خدای نکرده یک نفر گرسنه سر به بالین نخواهد گذاشت...

بحمدالله فضای جامعه ما فضای معنوی است و این فضای معنوی در ماه رمضان در جهت معنویت اشتداد پیدا می کند؛ عادات خوب به تدریج در بین مردم رواج پیدا می کند؛ این کمک هایی که به مستمندان می شود هفته احسان و نیکوکاری یا این افطاری هایی که در شهرهای مختلف انسان می شنود که افراد خیّر در مساجد، در معابر عمومی جمع می شوند، افطاری فراهم می کنند، مردم افطار می کنند، کارهای بسیار خوبی است؛ مایه صفا و صمیمیت و نزدیکی و در واقع حق ماه رمضان را ادا کردن است، که یکی از حقوق ماه رمضان، همین نیکی به برادران، همراهی با نزدیکان، با برادران مسلمان و کمک به یکدیگر است.   امام خامنه ای

انتهای پیام/ ت



نوشته شده در تاریخ یکشنبه 96/3/7 توسط منیره غلامی توکلی

حکایت ها و مناظرات/ 2


پاسخ سیدبن طاووس  به خرده گیری و اشکلات عالم سنی از شیعه امامیه که گفت:


 ??چطور ممکن است مهدی(عج) زنده و باقی است در حالی که عادتاً کسی این مقدار عمر نمی کند؟

حکایات و مناظرات


اگر مردی ادعا کند می توانم روی آب راه بروم، همه مردم جمع می شوند تا ببینند آیا می تواند روی آب راه برود یا نه؟ وقتی دیدند آن مرد روی آب راه رفت، مردم تعجب می کنند و او را تأیید می نمایند. حال اگر مردی دیگر پیدا شد و ادعا کرد من هم می توانم روی آب راه بروم و رفت، باز مردم تعجب می کند ولی کمتر و اگر فرد سومی پیدا شد و چنین ادعایی کرد باز هم تعجب مردم کمتر می شود تا جایی که این کار عادی می شود و کسی روی آب راه رفتن را تعجب آور نخواهد دانست


 حالت حضرت مهدی(عج) نیز همین طور است. شمال خود روایت کرده اید که حضرت ادریس از زمانی که غایب شده است تا به حال زنده و موجود است و روایت کرده اید که حضرت خضر از زمان موسی علیه السلام تا به حال زنده است. روایت کرده اید که حضرت عیسی علیه السلام به آسمان عروج کرده و زنده است. پس با توجه به اینکه عمر طولانی را در مورد این سه نفر پیامبر قبول کرده اید. تعجب شما از طول عمر حضرت مهدی(عج) بی مورد خواهد بود و از طرفی شما روایت کرده اید که حضرت عیسی علیه السلام در  آخرالزمان به آن حضرت اقتدا خواهد کرد.


??عالم سنی سر به زیرانداخت و هیچ نگفت..


منبع: کشف المهجه لثمره المحجه ص 53 ،مواقف الشیعه ج3 ص 18، مناظرات فی العقائد و الاحکام ج 1 ص   458

رکورد دارانِ طولانی ترین عمر در جهان به غیر از حضرت مهدی (عج):

عوج بن عناق»؛   3600 سال 
«لقمان بن عماده» حکیم معروف؛  3500سال
«ذولغ پدر ریان»، 3500سال
«مادرش اربت ، 3000سال
«ذوالقرنین»، 3000سال
«جمشید»، 2500 سال
«نوح» ، 950-2500 سال              
«ریان» پدر عزیز مصر، 1700سال
«عاد» ، 1200سال
«ضحاک»، 1200 سال              
«فریدون» ، 1000سال
«اروی بن شلم»،  1000سال
«ضحاک دوم»،  1000سال
«کیومرث»،  1000سال
«انوش»، 960سال
«متوشالح»، 960سال
«آدم»، 930سال
«قینان»، 920 سال
«شیث»، 912سال
«عمربن عامر» ، 800سال
«لمک»، 790سال
«لوط»، 732سال
«مهلائل»، 700سال
سلمان فارسی، 300-500سال
??«وَلِتَعلَموا اَنّ الله علی کلِّ شَیءٍ قَدیر؛ بدانید حتما خداوند بر هر کاری تواناست.»??
انتهای پیام/ ت 


نوشته شده در تاریخ یکشنبه 96/3/7 توسط منیره غلامی توکلی

 حکایت ها و مناظرات/ 1


« چه شده که در ظرف من مرغ نیست؟!»

حکایت ها  و مناظرات

 « شیخ عبدالسلام» سر سلسله صوفیه از سنی مذهبان بود. وی کارش بالا گرفت تا جایی که در پرچم های لشگری می نوشتند: « لا اله الا الله محمدرسول الله الشیخ عبدالسلام ولی الله»!


روزی شیخ در مسجد بصره در بین نماز گفت: « کخ کخ» ( معرب چخ چخ) چون از نماز فارغ شد مریدان گفتند: این چه کلامی بود که در بین نماز بر زبان راندی؟!


جواب داد: سگی دیدم که داخل مسجد الحرام و نزدیک باب کعبه شد، من او را دور کردم. مریدها از این سخن به شگفت آمدند. یکی از مریدان همسرش شیعه بود و این کرامت شیخ را برای وی بیان کرد.

آن زن گفت: سزاوار است که چنین شخص بزرگواری را به خانه خود دعوت نمایی.


شوهر اجابت کرد و شیخ را با عده ای از مریدان دعوت نمود. آن زن غذایی مهیا کرد هنگام خوردن غذا سفره را گسترد و سینی هایی حاضر نمود و هر سینی مرغ بریان کرده ای روی نان ها نهاد و نزد مریدان گذارد و در سینی شیخ مرغ بریان را از زیر نان ها قرار داد. شیخ مرغ را ندید در غضب شد و دست به سوی طعام نگشاد و گفت: چرا مرا توهین کردید و مرغ در سینی من نگذارید؟!


آن زن شیعه داخل مجلس شد و مرغ را از زیر نان ها بیرون کشید و گفت: ای شیخ تو از بصره سگ را در مسجدالحرام دیدی و نمازت را باطل کردی، چگونه مرغ بریان زیر نان را ندیدی؟!


شیخ گفت: هذه رافضه خبیثه؛ این زن شیعه و خبیث است! پس از آن شیخ و مریدان خارج شدند و آن مرد شیعه شد. 


مواقف الشیعه، ج 3ص 6 به نقل از روضه المؤمنین ص 11. 

 

انتهای پیام/ ت 



نوشته شده در تاریخ شنبه 96/3/6 توسط منیره غلامی توکلی
<      1   2   3      >
تمامی حقوق این وبلاگ محفوظ است | طراحی : پیچک