بررسی 14 شاخصه و ویژگی های پاسداری / پاسداری از حرکت ا نقلاب و پیشرفت انقلابی است
|
قلمدون این وبلاگ به کمپین *من عاشق محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) * هستم، پیوست
|
||
|
|
بررسی 14 شاخصه و ویژگی های پاسداری / پاسداری از حرکت ا نقلاب و پیشرفت انقلابی است نوشته شده در تاریخ شنبه 93/3/10
توسط منیره غلامی توکلی
یادآوری پیام حسین(ع) فقط در دهم محرم خلاصه نمی شود
قلمدون: دیشب در شام غریبان اولاد پیامبر، شمع ها روشن کردیم و در دسته های کوچک و بزرگ به یاد اسرای خرابه نشین شام، پروانه ای شدیم گرد خاطر وجودشان؛ سوختیم و سوختیم تا مصداقی شایسته باشیم برای « آتش بگیر تا بدانی چه می کشم، احساس سوختن به تماشا نمی شود» و خوش به حالمان که کوفیان پیمان شکننده و شامیان به تماشا نشسته نیستیم. اما به راستی عاشورای حسینی به پایان رسیده است؟ آیاما توانسته ایم تکلیف شرعی خود را چون حسین بن علی(ع) در برابر احیا و حفظ شرایع اسلامی، دفاع از عدالت ، حق ولایت، خدامحوری و تاریخ سازی به درستی انجام دهیم؟ نوشته شده در تاریخ جمعه 92/8/24
توسط منیره غلامی توکلی
نگاهی بر ایتام نوازی حسین بن علی(ع) و نواخته شدن ایتام وی قبل و بعد از عاشورا قملدون: تاریخ خیام، ابا عبدالله الحسین را می توان به قبل از ظهر عاشورا و بعد از ظهر عاشورا تقسیم کرد. دو دفتر سپید و سرخ، با دو سرفصل1) حفظ حریم و امنیت بانوان و کودکان با حضور علمدار دشت کربلا و سایر مردان لشکر خوبان و 2) شکسته شدن حریم و امینت بانوان و کودکان با کشته شدن علمدار و سایر یارانش...
بارقه های امید تا غروب خورشیدگون سید اهل بهشت، همچنان باقی است تا زمانی که ذوالجناح با سری افکنده به سوی خیمه گاه می آید و دفتر سپید، آخرین برگش در آتش قهر و کین یزیدیان ورق که نه! می سوزد. کودکان بیش از همه دل نگران و گریانند، تجربه ای سخت است هموار کردن درد یتیمی با درد تازیانه و پاره شدن گوشواره ها... کاروان اسرا که به راه می افتد، دفتر سیاه هم به تاریک ترین ورق های خود می رسد. کاروانیان علاوه بر زخم های سر و صورت و تاول های نشسته بر پا به دل دردی ناگفته و به سر سؤالی بزرگ دارند... اگر به راستی ما یتیم هستیم پس کو دست نوازشی و کجاست نگاه مهربانی که بنی هاشم بخصوص خاندان امامت بر ایتام داشتند. نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 92/8/23
توسط منیره غلامی توکلی
حضور زنان در کاروان حسینی عملیاتی روانی علیه امویان
آری حضور زنان در کاروان حسین بن علی (ع) از ابتدای سفر با بصیرت و آگاهی از نقش بی بدیل آنها در صحنه عاشورا و اتفاقات بعد از آن بود و امام حسین (ع) در ادامه جریان اکرام زن مسلمان، احیای دین اسلام، نشان دادن پتانسیل وجودی زن در حضور به عنوان سرباز مدافع اسلامی ، پیروزی همه جانبه در عملیات روانی علیه امویان؛ زنان را همراه خود به دشت نینوا برد تا زنان کاروان حسینی به عنوان فاتحان زنده قیام عاشورا و حامیان و مشوقان و راویان جنگ بین حق و باطل تا همیشه تاریخ چون الگویی بی نظیر ماندگار بمانند.
نوشته شده در تاریخ سه شنبه 92/8/21
توسط منیره غلامی توکلی
زنان حاضر در کربلا قدرت نرم قیام عاشورا
در لحظه لحظه حادثة آن ساعات پر التهاب می توان عطر خوش غیرت، آزادگی، شجاعت، شهادت طلبی، بزرگی مقام زن، همدوش بود مرد و زن و… را در رفتار بانوان حرم حسینی و خیام نظاره کرد. به گونه ای که می توان گفت: در این واقعه لشکریان حسین بن علی (ع) همزمان قدرت نرم را در خیام و جنگ سخت را در میدان مبارزه با انگیزه هایی متعالی به منصه ظهور رسانیده بودند. از یک طرف مردان در عرصه جنگ سخت به نبرد پرداختند و به شهادت رسیدند، و از طرف دیگر این زنان بودند که در عزیمت مردانشان و تحمل سختی ها در کوران حوادث صبر را معنا بخشیده و در اسارت هم پیام عاشورائیان را به جهانیان ابلاغ کردند و قهرمان جنگ نرم شدند. اگر چه نمی توان مدعی این شد که منظور از نقش زنان در حادثة عاشورا، تکلیف و مشارکت زنان در جهاد بوده است اما در جریان عاشورا و حوادث بعد از آن زنان به ویژه حضرت زینب (س) نشان دادند «زن میتواند با قدرت بی بدیل در جریان سازی بیداری اسلامی، هموار کردن مسیر جهاد برای مرد، ایجاد شور و انگیزه دفاع از اسلام، تحمل سخت ترین فشارهای روحی و اقتصادی، مدیریت بحران در نبود مردان، حفظ ارزش های اسلامی و اخلاقی، خطیبه خوانی و روشنگری سیاسی و اجتماعی، ادامه مبارزه با باطل در قالب روایتگری و کنار زدن نقاب از چهره دشمن و حتی دست به اسلحه بردن و جنگیدن با دشمنان نظام... سربازی جان برکف در خطوط مقدم و یا عرصه های پشت جبهه باشد و بزرگترین حماسه ها را خلق کند.» از این رو، حادثة عاشورا فرصتی بود تا قدرت، عظمت و جایگاه بلند زن در دفاع از اسلام و ولایت به تصویر کشیده شود. نوشته شده در تاریخ دوشنبه 92/8/20
توسط منیره غلامی توکلی
|
 سوگند به قلم و آنچه می نویسد «ن و القلم و ما یسطرون » کدامین قلم و کدامین سطرها می تواند مورد نظر پروردگار باشد! پاسخ این سؤال سخت نیست اگر با کلام خدا مونس باشی آنجا که می فرماید: قلم وسیله تعلیم شماست « الذی علم بالقلم » . به صراحت می توان گفت که خدا بر دوات و قلمی سوگند می خورد که وسیله ای برای تعلیم بندگانش باشد و چه دواتی ماندگارتر و چه قلمی شیواتر از دوات و قلمی می توان یافت که سطر سطر نوشته هایش در مورد شهید و شهادت باشد؛ موجودی که در ذات مفاهیم متعالی تعلیم و تعلم نهفته است . |
 |
||
