«هنگامی که اهل بیت امام حسین علیه السلام را به سوی شام به اسارت می­بردند در طرف غربی«حلب» در کنار کوهی به نام«جوشن» یکی از همسران امام علیه السلام حمل خود را سقط کرد. در این کوه معدن مسی قرار داشت که اهالی آن جا از آن مس سرخ استخراج کرده به اطراف می­فرستادند و از این طریق صاحب ثروت فراوانی می­شدند. این بانو از کارگران آنجا آب و نان طلب کرد؛ اما آنان نه تنها از دادن آب و غذا به ایشان امتناع کردند بلکه لب به دشنام نیز گشودند. پس آن بانو با دلی دردمند در حق آنان نفرین کرد. از آن پس، معدن مس از کارآیی افتاد و دیگر سودی عاید صاحبانش نکرد.»

[15]-الحموی، پیشین، ج2، صص186 و 284.          کلیک کنید