مسلمان که قطعا به یمن دین مبین اسلام دارای مشترکات زیادی هستند، باید اختلافات را در زلال مشترکات شسته و به دریایی خروشان برای کسب بهترین برکات وحدت تبدیل شوند تا تمام دنیای کفر و پلیدی را از بین برده و صلح و امنیت را درسایه سار تعالیم نبوی به جهانیان هدیه دهند.از این رو روز جهانی حضرت محمد (ص)می تواند خود فرصتی بی بدیل برای محوری قرار دادن سیره علمی و نظری ایشان در برقراری صلح در جهان به ویژه جهان اسلام باشد.

به قلم منیره غلامی توکلی-

در بین ماه های قمری، مسلمانان "ربیع الاول" را با حلاوت و زیبای خاصی به هم تبریک می گویند. دل ها شاد است و اعیاد مبارکی که در این ماه روی داده بهترین فرصت ها را برای برپایی جشن و پایکوبی مردم فراهم کرده است.

مهم ترین این روزها میلاد پیامبر اکرم(ص) است. فرخنده میلادی که می توان، تجلی مبارکی آن را در به عینیت کشیدن وحدت بین شاخه های مختلف اسلام دید.

رسول الله که روزگاری در شبه جزیزه عربستان به نام های «امین، احمد، محمود، ماحی، حاشر، عاقب، مقفی» نامیده می شد به راستی برای مردم این روزگار"نَبِیُّ التَّوْبَةِ" و "نَبِیُّ الرَّحْمَةِ" است.

در حدیث قدسی آمده است که خداوند می فرماید: « «لولاک لما خلقت الافلاک، و لا لا علیًّ لما خلقتک، و لو لا فاطمة لما خلقتکما» از این حدیث قدسی می شود برداشت کرد که هدف از خلقت چیزی است که بجز با وجود پیامبر اسلام (ص) امکان نمی یابد و ذات و سرشت پیامبر اسلام و رسالتی که برعهده دارند تمام هدف از آفرینش را در خود متجلی کرده است.

اگر به سیره عملی و نظری پیامبر اکرم (ص) هر چند نگاهی کوتاه داشته باشیم متوجه این نکته می شویم که شخصیت پیامبر دارای ابعاد وسیع و والایی است که او را اسوه همه همه عصرها و نسل ها کرده است . گویی خاتم رسولان در اعصار مختلف بعد بعثت باز مبعوث شده و برای هر عصری اسلام و شریعت را در خور فهم و دانسته های مردم آن زمان ترجمان می کند.

اگر مؤمن باشیم به اینکه بنابر قول خداوند تمام کائنات، انس، جن ، ملک از وجود پر برکت آن حضرت هستی یافته اند (انک لعلی خلق عظیم) باید به یقین برسیم که اهانت، بدخواهی ها، کینه توزی های دشمنان پیامبر کارگر نخواهد افتاد و خاتم رسولان محمد بن عبدالله (ص) برای همیشه تاریخ اسوه حسنه مردمان بوده و خواهد بود اگر چه زبان ها انکار کنند دل های قفل زده هم در برابر نام او کرنش می کنند. ( لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه)

آری نحوه زندگی فردی و اجتماعی پیامبر اسلام (ص) الگویی برای زندگی مردمان در اعصار مختلف است و این اجازه را به سازندگان هر نسلی می دهد تا ایمان آورندگان و منادیان  این شوند که تنها راه نجات و سعادتشان برگزیدن راه و آیین محمدی (ص) است.

ویژگی های منحصر به فرد اخلاقی، رفتاری پیامبر در زمینه های مختلف اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و حتی هنری که به یقین منبعث شده از آیات و فرامین الهی است از ایشان شخصیتی قرآنی ساخته که می تواند چون اعجاز قرآن در تحریف ناپذیر بودن، شخصیتی تحریف ناپذیر و فرا زمانی برای مردمان به ویژه مسلمانان باشد. ایشان به واقع سرمایه جهان اسلام است که باید مسلمانان به عنوان سرمایه داران این ذخیره معنوی بزرگ بهترین استفاده ها را از آن ببرند . (و لــقد رآه نــزله اخــری عــند سدره المنتهی)

در این صورت می توان گفت: برای شناخت خدا و رسیدن به آنچه که او از آفرینش بشر می طلبد باید پیامبر اسلام را شناخت و در تمسک به راه نجات بشریت را یافت. مولانا در این مورد می گوید:‌«از احمد تا احد یک میم فرق است / دو عالم در همین یک میم غرق است»

پس اگر قرار بر این باشد که غریق دریای میم احد تا احمد نشویم و به اخلاق پیامبری که اسوه حسنه برای مؤمنین است نزدیک شویم باید با قرآن مونس بوده و آیات آن را به درستی درک کنیم چرا که وقتی صحبت از "اخلاق نبوی" است باید در یک کلام گفت " خلقه القرآن" .

با وجود اینکه خداوند در قرآن زیبایی های رفتاری زیادی را یه مسلمانان تعلیم داده است و بر برخی از آنها چنان تأکید دارد که می توان حتی در زمره واجبات اخلاق مسلمانی قرارشان داد باید گفت: یکی از زیباترین اخلاقیات مسلمانان دوری از نفاق و تفرقه و اتحاد در برابر دشمنان است. خداوند در آیات متعددی از قرآن کریم بر لوزم اتحاد و مودت میان مسلمانان تأکید کرده است که این نشان می دهد تمام خواست جامعه مسلمین و فراگیر شدن دین مبین اسلام در جهان و پیروزی آنها در برابر دشمنان با رمز کلمه وحدت امکان پذیر است.

از جمله این آیات می توان به :

1. «(‏وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ‏) (آل عمران:103)
2. (شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّى? بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَمَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى? وَعِیسَى? ? أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ) [شوری:13)
3. یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ و....( حجرات آیه 13)

در تفسیر آیه 103 سوره آل عمران آنجا که خداوند می فرماید: « به ریسمان الهی جنگ بزنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید » برخی از مفسرین حبل الله را قرآن دانسته و از آنجایی که پیامبر (ص) اخلاق و منشی قرآنی دارند می توان گفت: تمسک جستن و پیروی کردن از اخلاق و منش پیامبر، تجمع در سایه سار وحدت نبوی نعمت ها را بر مسلمانان تمام و آنها برادران دینی کرده کرد و پیروزی شان را محقق می گرداند.

خداوند در یه شوری با تأکید بر اینکه دین را به پا دارید و در جای دیگر با اعلام اینکه (الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلَامَ دِینًا) (مائده:3) دین را برایتان کامل گردانیدم و نعمت خویش را بر شما تمام نمودم، حجت را بر خلق تمام کرد که دین اسلام را برای شما پسندیدم و با ایمان به این دین الهی است که می توان به سعادت رسید.

و در آیه 13 سوره حجرات با تأکید بر اینکه گرامی ترین شما نزد پروردگار باتقوا ترین شما است راه ها را برای ایجاد تفرقه بین قبایل و ملل بسته و آنها را در محک تقوا برتری داده است.

اثرات مبارک وحدت در قرآن کریم را می توان از لسان خود قرآن اینگونه تعریف کرد :وحدت مایه

«واعتصموا(4)، اصلحوا(5)، رابطوا(6)، تعاونوا(7)، السلّم(8)، اصلاح بین الناس(9)، الّف بین قلوبکم(1)، امّة واحد(11)، اخوّت(12)، (موّدت)(13) است

حال با توجه به گفته های قبلی که اخلاق پیامبر منبعث از اخلاقیات تذکر داده شده در قرآن کریم است می توان استنباط کرد که پیامبر اکرم (ص) هم در مناسبت های مختلف بر ایجاد وحدت میان مسلمانان و قومیت های مختلف مسلمان تأکید داشته اند و چه بسا اگر قرار باشد ترجمانی از وحدت را در دنیای امروزی از لسان پیامبر داشته باشیم چه ترجمانی بهتر از گفتار ایشان که می فرمایند: «الجَماعَةُ رَحْمَةٌ والفُرْقَةُ عَذابٌ.

از این رو در سیره نبوی می بینیم که ایشان بخش عظیمی از آموزه های خود را در تبیین و نشان دادن جلوه های مختلف وحدت بین مسلمانان قرار داده اند.  بنابر روایات متعدد پیامبر در برپایی عدالت حتی در نگاه کردن به جمع یارانشان، بستن عقد اخوت میان مسلمانان، ترویج ازدواج بین طبقات مختلف اقتصادی، رعایت حقوق افراد نسبت به هم مثلا حقوق همسایه یا حق استاد بر شاگرد و بالعکس، ... به نکات وحدت آفرین توجه داشته و از هرکاری که باعث ایجاد ظن و نفاق بین مسلمانان می شد، دوری می کردند.

شاخصه ها و جلوه های رحمت در سایه سار وحدت

صلح و عقد اخوت میان مسلمانان در جهان.

پیشرفت های اقتصادی و علمی و سیاسی در سایه سار وحدت در جهان اسلام.

تمرکز قدرت در جهان اسلام و افزایش قدرت مسلمانان در برابر توطئه ها و زیاد خواهی های جهان استکبار.

حمایت و دفاع از حقوق سایر ملل  مسلمانان در اقصی نقاط جهان.

از بین بردن رذایل اخلاقی در سطح جهان اسلام و پیروزی بر جهان کفر.

وحدت زمینه ساز جهانی شدن دین مبین اسلام.

 نتایج نامبارک تفرقه :

دشمنی و عداوت میان مسلمانان

ضعیف شدن و عقب ماندن  کشورهای مسلمان در ابعاد مختلف علمی ، سیاسی و اجتماعی از سایر ملل

پراکندگی قدرت میان مسلمانان و کم شدن نیروی دفاعی آنان در برابرستمگران و مستکبران

مورد ستم قرار گرفتن مسلمانان و سکوت سایر کشورهای مسلمان در برابر ظلم

تبدیل شدن خاک کشورهای مسلمان به جولانگاه جنگ و عداوت

ظهور فرقه های مختلف در دین اسلام

بالا گرفتن رذایل اخلاقی بین مسلمانان

سلطه کفار و مستکبران بر ملل مسلمان  و ...

از این رو می توان گفت ملل مسلمان به ویژه ملت های مسلمانی که متشکل از طوایف شیعه و سنی هستند باید متوجه این امر باشند که تفرقه افکنی رمز پیروزی دشمنان اسلام است و برای ایجاد این تفرقه از هیچ اتحادی علیه کشورهای مسلمان پرهیز نمی کنند و با وجود تمام اختلافات مذهبی و فرهنگی شان برای نابودی و تفرقه افکنی بین مسلمانان با هم متحد می شودند، لذا ملت مسلمان که قطعا به یمن دین مبین اسلام دارای مشترکات زیادی مانند: توحید، پیامبر اعظم (ص)، قرآن کریم، کعبه ، احکام الهی چون نماز، روزه، جهاد، خمس، امر به معروف و نهی از منکر هستند باید اختلافات را در زلال مشترکات شسته و به دریایی خروشان برای کسب بهترین برکات وحدت تبدیل شوند تا تمام دنیای کفر و پلیدی را از بین برده و در صلح و امنیت را درسایه سار تعالیم نبوی به جهانیان هدیه دهند.

روز جهانی حضرت محمد (ص)- جمعه هفته وحدت -که به ابتکار بسیج مستضعفین به نام مبارک ایشان نام گذاری شده است می تواند خود فرصتی بی بدیل برای محوریت صلح در جهان اسلام باشد.  

مقفّی به معنی تابع است؛ یعنی آخر انبیا و این نیز اشارت به ختمیّت بود؛

نبی التّوبه معنی توبه رجوع است، یعنی رجوع جمیع امم بدین وی خواهد بود چنانکه از مضمون کریمه «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ» به وضوح می پیوندد؛

 نبیّ الرحمه، یعنی سبب رحمت عالیمیان.

[4]ـ آل عمران/103.

[5]ـ حجرات/10و9.

[6]ـ انفال/11، آل عمران/200، کهف/14. 

[7]ـ مائده/2. 

[8]ـ بقره/208.

[9] ـ بقره/224، نساء/114، انفال/1.

[10] ـ انفال/63، توبه/60، قریش2و1، آل عمران/103 

[11] ـ انبیاء/92، مؤمنون/52، آل عمران/73، حجرات/10.

[12] ـ احزاب/5، حجر/47، توبه/11، شوری/23.

[13] ـ همان

پ. ن: به ابتکار سازمان بسیج مستضعفین جمعه هفته وحدت روز جهانی حضرت محمد(ص) نام گذاری شد.

پ.ن این مطلب را می توانید در سایت طنین یاس هم ملاحظه فرمایید.

انتهای پیام/