منیره غلامی توکلی 

بیست و هفتمین روز از ماه رجب قرن هفتم میلادی محمدامین، فرزند عبدالله و آمنه به پیامبری مبعوث شد. او آمد تا جهانیان را دعوت کند به یکتاپرستی و دوری از جهل و ناراستی. او مبعوث شد تا انقلاب بی نظیری را در شبه جزیره ای بنا سازد که چهره آن آبله رو از جنگ و ناامنی، امتیازات طبقاتی و قبیلگی، بی عفتی و انحراف جنسی، قتل و آدم کشی، زن فروشی و دخترکُشی، ، بت پرستی، خرافات و بیهوده گرایی، لجاجت و ... غیره بود.

حاکمیت جهل قبل از بعثت پیامبر

پیامبر در چنین وضعیت فرهنگی – اعتقادی و اجتماعی وظیفه هدایت قبیله ها و عشیره هایی را بر عهده گرفت که برای شترهایشان شعر عاشقانه می سرودند، شمشیرهایشان را در قتل و خونریزی ستایش می کردند به طوری که تاریخ نگاران از بروز 1700 جنگ میان قبایل عرب بر اساس نادانی، تعصب، فقر، بی رحمی و ریاست طلبی گزارش داده اند، جنگ افروزی هایی که بهانه آن امتیازات قبیله گی و طبقاتی بود و انسان ها بر پایه اینکه از کدام قبیله هستند و آن قبیله چند مرد جنگاور دارد، تعداد بردگان و کنیزان آنها چقدر است، قدرتمند و قابل احترام محسوب می شدند و همین افراد قابل احترام و قدرتمند بیشترین جنایات و بداخلاقی های انسانی – اخلاقی را مرتکب می شدند.

این عصر که جهل در آن بیداد می کرد، عصر جاهلیت نامیده می شود، عصری که در آن دختر دار شدن عیب و ننگ بود و  پاک کردن این لکه ننگ فقط با زنده به گور کردن دختر از پیشانی پدر پاک می شد! کنیزان آنقدر بی ارزش و مایه تفریح بودند و حتی صاحبانشان آنها را مجبور به زنا می کردند! و آیه  33 سوره مبارکه نور بر پیامبر وحی شد ( کنیزان خود را به زنا مجبور نکنید؛ اگر آنها خواستار پاکیزگی هستند.)  

زنده به گور کردن دختران را اگر بنابر تعصبات بگذاریم، عرب در آن عصر کودکان خود حتی پسران را به دلیل فقر می کشت و از این کشتار هیچ ابراز ناراحتی نمی کرد!  حب خدای سنگی، دل سنگی، ذهن سنگی و آداب و رسومی سخت، از سنگ برای آنها به وجود آورده بود. خدایانی که در کعبه نگهداری می شدند مخصوص یک قوم بودند! در تاریخ نقل شده که تعداد بت ها به 16 هزار عدد می رسید که 360 بت آنها به تعداد شمار روزهای سال، بت های معروف بودند و  9 بت از بت های بزرگ و معروف بودند و داخل کعبه را پُر از بت کرده و به قصد پرستش بت ها اطراف کعبه را طواف می کردند!

عبادات رایج در بین این قوم حتی در وقت بت پرستی و کفر  بر اساس یک جامعه بی بندوبار و جهالت زده قاعده و قانونی نداشت! به طوری که عبادات آنها حقیرترین کارهایی بود که اقوام دیگر تا حال به خود ندیده بودند! به عنوان نمونه، جمعی از آنها هنگام طواف کعبه لخت مادرزاد می شدند، سوت می کشیدند و کف می زدند و نام این عمل نادرست خود را عبادت خدا می گذاشتند! (خداوند متعال در سوره انفال آیه 35 به این مطلب اشاره می فرماید )  و چه بسا در این زمینه لجاجت و یک دندگی به خرج می دادند! در حدی که مرگ و جا به جایی کوه را بر قبول دین وحیانی بر می گزیدند!

این لجاجت ها کار را به جایی رسانید که پیامبر فرمود: ( هیچ پیامبری در راه ابلاغ رسالت مانند من آزار ندید.) و این مسئله با نگاه کارشناسانه مولا علی (علیه السلام) اینگونه تفسیر شده است که :«خداوند رسولش محمد را در زمانه ای فرستاد که فاصله قطع رسالت های آسمانی و وحی الاهی به درازا کشیده بود. امت ها به خواب بلند غفلت و بی خبری فرو رفته بودند. فتنه، فساد و تباهی عمومیت یافته بود. نظام کارها از هم گسسته بود. آتش جنگ ها شعله می کشید. دنیا تیره بود و فریبکار، خزان زده بود و یأس آفرین. خشکسالی معنوی بود و قحطی حقیقت. نشانه های هدایت فرسوده و پرچم های گمراهی افراشته بود. چهره دنیا بر مردم عبوس گشته بود. روزگاری بود که میوه اش فتنه، خوراکش مردار، کسب و کارش آلوده و در دل های مردمانش هراس و در کف هایشان شمشیر قرار داشت. در این هنگام، خداوند، پیامبرش را برانگیخت… و جهان با نور نبوت، روشن شد».

برنامه ها و اهداف رسالت محمد(ص)

اما پیامبر اسلام در کنار زنی مهربان، یکتاپرست، با درایت حرکت به سوی تعالی را با شعار وحدانیت ( لااله الا الله ) آغاز کرد و در این زمینه چنان موفق عمل کرد که نه تنها بت های سنگی شکسته شدند بلکه بت های رذایل اخلاقی نیز شکسته و فراموش شده و جای آنها را وحدت، راستی، درستی، امانت داری، صله رحم، اخلاق پسندیده... گرفت که نه تنها اعراب جاهلیت بلکه ملل هایی را نجات داد و تمدن بزرگی به اسم تمدن اسلامی پایه ریزی کرد به طوری که کمتر از سه دهه انقلاب وحدانی خاتم رسولان مرزهای عربستان را در نوردید و به امپراطوری های بزرگ ایران تا کشورهای اروپایی و افریقایی نیز راه پیدا کرد.

جایی که اکنون یک میلیارد مسلمان در سراسر دنیا زندگی می کنند و این مهم تحقق آیه شریف است که می فرماید: « بگو ای مردم من فرستاده خداوند به سوی همه شما هستم» و نیز «و ما تو را جز برای همه مردم نفرستادیم». قرآن کریم هم چنین در سوره جمعه می فرماید: «او مبعوث به گروه دیگری از مؤمنان نیز هست که هنوز ملحق به این ها نشده اند» و این آیه مبین این نکته است که بسیاری از افراد در دوران های مختلف از سرزمین های دور و نزدیک به اسلام روی می آورند.

اما به راستی مهمترین برنامه پیامبر بعد از گسترش یکتاپرستی چه بود، اینکه مردم خدای یکتا را بر طبق عادت پرستیده و بعد هر کاری که دلشان خواست انجام بدهند؟ شعار یکتا پرستی را چون ورد بر زبان بیاورند برای رسیدن به امیال نفسانی از هیچ گناه و ظلمی دریغ نکنند؟ خود را مسلمان بخوانند و فحشا را در پنهان و پیدا رواج دهند؟ به زبان عربی سخن بگویند و اعمال شیطانی و به ویژه یهود – صهیونیسم- دوستی کنند، قومی که از ابتدای رسالت بیشترین آزار را به پیامبرخدا روا داشتند؟ پرده داری کعبه کنند و خون زائران را بر زمین بریزند و حرم امن الهی را رسما ناامن کنند؟ پرچم لااله الا الله در دست بگیرند و زنان و دختران به کنیزی و کنیزان را به فحشا مجبور کنند و به بدترین شکل ممکن دست به قتل و غارت و وحشی گری بزنند و ادعای اجرای سنت نبوی داشته باشند؟! نه اینگونه نبوده و نیست.

این مسائل که به نام اسلام در پی اهداف اسلام ستیزی در حال اجرا است یک بار دیگر تاریخ را ورق می زند چه بسا در دوران بعثت پیامبر، حد فاصل رسالت حضرت عیسی (ع) تا نبوت محمدرسول الله (ص) بیش از سایر پیامبران بود و این نکته که پیامبر اکرم (ص) آخرین رسول خدا بر روی زمین است تا ظهور امام زمان(عج) و تشکیل حکومت اسلامی – مهدوی به دست مبارک ایشان قطعا شاهد جهالتی نوین چون جهل 1400 سال پیش هستیم.

جهلی که پایه های آن قومیت گرایی – صهیونیسم-، فحشا و بی بندوباری – فرهنگ غربی و غربگرایی-،  ظلم  و ستم قدرت طلبی، بت کردن بدن و جسم، تجاوز و خونخوارگی و در عین حال لجالت و یک دندگی است و ما امروزه به سبک دیگری شاهد این موارد هستیم.

و این در حالی است که مهم ترین برنامه پیامبر اسلام  تربیت انسان‏ها و شکوفا کردن استعدادهای انسان در جهت مطلوب است. بطوریکه  از نظر عملى بهترین رابطه را با خداى خود (عبادات)، با هم نوع خود (عقود و ایقاعات)، با قوانین و مقررات اجتماعى (حکومت و سیاسات)، با خانواده خود (حقوق خانوادگى) و با نفس خود (اخلاق و تهذیب نفس) داشته باشند، تا بتوانند شایسته سجده فرشتگان شوند . 

مهم ترین اهداف اجتماعی این برنامه انسان ساز آموزش راه های دفع ظلم و ایستادگی در برابر ظالم است چرا که  اسلام با خلق مفهومی به نام شهادت طلبی راهی که مردم بتوانند با قدرت?های بزرگ ظالم مقابله کنند را به مردم آموزش داد و صد البته که  آثار این آموزش?ها را می توانیم در عاشورای حسینی و شعار آن حضرت که شهادت بهتر از زندگی با ذلت است دریابیم.

یکی دیگر از اهداف اجتماعی بعثت، نجات امت واحده از ظلمات به سوی نور است . نجات از رکود به سوی حرکت متعالی است. حرکات بزرگ علمی،هنری و ادبی و …حرکت به سوی جایگزینی عدالت به جای ستم است و جایگزینی وحدت به جای تفرقه و…. چیزی که اساس وحشت استکبار و استعمار جهانی است و تمام هم وغم خود را در برهم زدن این واژه یعنی وحدت کلمه در میان مسلمانان قرار داده اند.

انقلاب اسلامی نمونه موفق اجرای فرامین نبوی

بزرگترین برکت بعثت خاتم رسولان حکومت اسلامی است که نمونه آن قبل از ظهور در کشور ما درخشش یافته است و به واسطه آن انقلاب های اسلامی دیگر بروز و ظهور پیدا می کنند، اینکه انقلاب اسلامی ما بر پایه ولایت مطلقه فقیه و اجرای فرامین الهی چنان صارد شده است که خشم و غضب، بغض و کینه و ترس کفار و ظالمان امروزی را برانگیخته است و منافقان را یک بار دیگر از قربستان های دوران جاهلیت - این بار در کسوت دولتمردان کشورهای مسلمان خودباخته به آمریکا و صهیونیستی-  بیرون کشیده و این بار چشم جهانیان به ظهور انقلاب منتقم آل رسول الله ، حضرت مهدی (عج) دوخته شده است تا سنت پیامبر نه در چند کشور تحت عنوان جهان اسلام بلکه بر جهانی مسلمان بر پایه حکومت اسلامی واحد، اجرا شود.

انتهای پیام/ غ