نماینده محجبه مجلس شورای اسلامی، همچنان علیه گشت ارشاد!

  منیره غلامی توکلی :

طیبه سیاوشی، عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی که از اعضای فراکسیون امید است عادت عجیبی دارد و آن هم اظهارنظر هایی است که می تواند او را مورد نقد و توجه رسانه ها قرار دهد.
در لیست سخنان او می توان به "حق" دانستن" حضور زنان در ورزشگاه ها، دفاع از برجام ضمن نخواندن متن کامل آن، داشتن توهم در اینکه برجام سرمایه گذاری عظیمی را وارد ایران می کند، کلید زن طرح سربازی دختران، کافی دانستن صیغه نامه و گواهی تولد برای تابعیت فرزندان زنان ایرانی و در چند روز گذشته نیز هجمه به عملکرد گشت ارشاد و زیر سؤال بردن اقدامات قانونی نیروی انتظامی در برخورد با هنجارشکنان عفاف و حجاب اشاره کرد.
سیاوشی در آخرین اظهارنظر خود در خصوص عملکرد گشت ارشاد و اعلام شماره تلفن برای گزارش بدحجابی، ضمن زیرسؤال بردن "اهمیت موجودیت" گشت ارشاد گفته است: « از آنها که بر تقویت گشت ارشاد اصرار دارند؛ می خواهیم تحقیقی انجام دهند که آیا بودن گشت ارشاد موفق بوده است یا خیر؟» وی در ادامه بحثی شبیه به سخنان اخیر خانم ابتکار را مطرح می کند که حجاب از دو بُعد قانونی و شرعی در جامعه ما مورد رعایت قرار می گیرد. برخی به آن اعتقاد دارند و برخی برای رعایت قانون آن را حفظ می کنند و خواهان گفت وگو در این زمینه می شود!
یعنی این بانوی محجبه مجلس شورای اسلامی که خود باید برای قانون گذار خوب بودن، الگوی قانونمداری و نظارت بر حسن اجرای قوانین در دولت و جامعه باشد، به دنبال چانه زنی برای رعایت شدن یا رعایت نشدن قانون شرعی و عرفی مثل حجاب است! آن هم نه به این صورت که این گفت وگوی فرهنگی، تبیین کننده بایدهای جامعه شود! نه اینکه این گفت وگو، بد و خوب را مشخص کند! نه اینکه نتیجه این گفت وگو پذیرش نگاه درست باشد! بلکه فقط «فرهنگ سازی مثبتی در جامعه صورت گیرد و راه حل حداقلی پیدا شود.»
کاش خانم سیاوشی تبیین می کردند که از نظر ایشان فرهنگ سازی مثبت چیست ؟ از کدامین جنس کار فرهنگی است؟ آیا منظور ایشان در رسیدن به راه حل حداقلی ؛ آزاد شدن بحث حجاب است!
به راستی؛ فرهنگ سازی مثبتی که نمی گوید حجاب خوب است یا بی حجابی بد، قانون حجاب باید رعایت شود یا خیر .. چه نوع فرهنگ سازی است؟ آیا منظور ایشان از این نوع فرهنگ سازی منفعلانه اما مثبت؛ بی تفاوت شدن ضابطان قانون و قانونمداران به شکسته شدن حریم حجاب و عفاف در جامعه است؟
از نظر خانم سیاوشی، اعلام شماره تلفن برای گزارش بدحجابی نیز باعث تقابل بین مردم جامعه می شود! اینکه مسئله عجیبی نیست همیشه هستند کسانی که دوست دارند با پرخاشگری و ایجاد سر وصدا در برابر الزام شدن به رعایت قوانین، مَفَری برای خود ایجاد کنند اما وقتی کار به اینجا می کشد باید دید حق با کدام یک از طرفین است و باید از کدام یک حمایت شود تا دیگری به خود اجازه تقابل با قانون وشرع مقدس را ندهد! آیا باید محکم از از آمر به معروف حمایت کرد یا با اما و اگر راه را برای گستاخ تر شدن خاطی هموارتر کرد؟! آیا باید پلیس را در انجام وظایف قانونی خود حمایت کرد یا قانون شکن را در بی پروا تر شدن..
از نظر این نماینده فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی، این طرح نوعی تمسک به اعتقادات مذهبی مردم است و با ایجاد این شاعبه می گوید: آیا این تمسک یک حربه سیاسی است؟ و خواهان بررسی این مسئله می شود. حال باید از ایشان پرسید آیا درست نخواندن برجام و دفاع از آن، نادیده گرفتن مطالبات به حق زنان در جامعه ، سیاست زده کردن قوانین مربوط به زنان و خانواده و قرار گرفتن پشت‌سر متخلفان برای حفظ وجهه اجتماعی خود ... یک حربه سیاسی برای رسیدن به مقاصد محسوب می شود یا استفاده از پتانسیل مردمی برای ایجاد امینت روانی و اخلاقی در جامعه؟
باید گفت خانم سیاوشی عزیز؛ موفقیت یا عدم موفقیت یک طرح بستگی به دفاع و حمایت عقلانی و اظهارنظر منصفانه از طراحان، مجریان آن طرح دارد . نه اینکه با تمام توان و قوا موجودیت و اهمیت کار نیروهایی چون " گشت ارشاد" و " پلیس اخلاق" را زیر سؤال برد و بعد هم به دنبال نتیجه کار آنها بود که چنین سیاسی کاری هایی قطعا نتیجه ای جز ایجاد نارضایتی در جامعه و بالابردن بی پروایی قانون شکنان را نخواهد داشت.
و در پایان باید گفت ای کاش همانطور که خانم سیاوشی در حادثه برخورد یک پلیس زن با زن بدحجاب، حیرت زده شده و به دنبال تعلیق آن پلیس زن و باز هم تاختن بر گشت ارشاد .. بودند حداقل واکنشی هم به ضرب و جرح بانوی آمر به معروف در استان گیلان نشان می دادند تا با این حدس و گمان رو به رو نباشیم که ایشان فقط در زمینه حمایت از بدحجابان و قانون شکنان متحیر می شوند و آن را مصداق « خشونت علنی می دانند.»
انتهای پیام/*

خواب خرگوشی متولیان حجاب و عفاف/ آنقدر کوتاهی کردیم که " کشف حجاب" حق شهروندی شد!

هر سال با شروع فصل گرما، بازار مقوله فرهنگی عفاف و حجاب داغ تر از همیشه می شود. موضوعی که متأسفانه بیش از یک دهه است که با نوعی سیاست زدگی همراه شده و همین مهم باعث شده است که شاهد تربیت، نفوذ، فعالیت و برنامه ریزی های دقیق عناصر و چهره های ضدانقلاب در این حوزه باشیم. به نظر می رسد مسئله عفاف و در کنار آن حجاب نه تنها دغدغه 26 دستگاه متولی – خوابزده- آن در داخل کشور شده است بلکه دستاوزیر مانورهای سیاسی برخی از عناصر داخلی و حتی ملعوم الحال های خارج نشین شده است.   

برای اینکه متوجه شویم این 26 دستگاه متولی عفاف و حجاب تا چه اندازه توانسته اند مسئله تاریخی، عرفی، شرعی و قانونی حجاب را برای افراد جامعه به ویژه جوانان جا بیندازند، تنها کافی است به وضعیت حجاب زنان و نوع پوشش مردان در سطح جامعه توجه کنیم. چیزی که هر ساله با افت شدیدی رو به رو می شود و جالت تر اینکه ظاهر افراد به آنچه جبهه مخالف بر آن می دمد نزدیک تر می شود.

وجود برخی فیلم های کوتاه از هنجارشکنی های زنان و مردان جامعه در فضای مجازی که به نوعی دهن کجی به قوانین جامعه ، ناظران اجرایی آن قوانین است نشان دهنده این مسئله است که تلاش ضدانقلاب مخصوصا چهره های زن، برای استفاده ابزاری از کشف حجاب برای نشان دادن نارضایتی مدنی است.

در این مقوله صحبت فقط بر سر نوع حجاب نیست! صحبت بر سر تغییر دیدگاه ها، ایدئولوژی و خواست افراد جامعه برای مقبولیت حجاب و رعایت قانونمند آن است، صحبت بر سر نشان دادن نارضایتی مردم از جامعه و قوانین اسلامی است. اینکه جبهه مخالف عفت عمومی جامعه با کوبیدن بر طبل بد صدای " آزادی" و "بزک کردن چهره شعارهای فمینیستی"، "بزرگ نمایی از برخی اتفاقات در حوزه زنان" و " نمایشی غلط از وضعیت زنان جوامع غربی" به دنبال تغییر ذائقه زنان در حجاب و بی مسئولیت کردن مردان در خصوص نوامیس خود هستند تا با از بین بردن هویت زن ایرانی، متزلزل کردن خانواده ایرانی و در کنار آن صلب مسئولیت از مرد ایرانی در قبال امنیت روانی و اخلاقی خانواده به اهداف شوم سیاسی خود برسند.

ولی متأسفانه – چه از روی غففلت وچه از روی عناد - در کنار ضد انقلاب، برخی – تازه واردین به عرصه سیاست برای کسب مقوبلیت و جذب آرا - از این آب گل آلود ماهی گرفته و به نوعی همردیف اپوزیسون ضد فرهنگی بر آتش مناقشات عفاف وحجاب حتی با زیر سؤال بردن اقدامات پلیس اخلاق و آمران به معروف و ناهیان از منکر، می دمند.

نمونه این دست اقدامات داخلی را می توان سکوت های نابجا در برابر اشاعه فحشا، بدحجابی و تجملزدگی از طریق سلبریتی های زن، حق را ناحق کردن در برابر برخی از اتفاقات چون اتفاق اخیری که برای راننده اسنپ افتاد، بی اهمیت جلوه دادن برخی اتفاقات زشت در عرصه حجاب چون اتفاق در دریاچه سد فلور ... است.

به هرحال وقتی مصی علینژاد صحبت از آزادی حجاب می کند و برای کمپین های مختلف راه می اندازد، وقتی عناصر ضدانقلاب در داخل کشور شال و روسری بر چوب می کنند و در 8 مارس داخل مترو و گذرهای شلوغ خیابان ها از حجاب اختیاری و برداشتن قانون حجاب صحبت می کنند و در کمال تعجب حداقل ترین برخوردها با این عناصر صورت می گیرد، راه برای خود شیفتگان و فرهنگ فروشانی باز می شود که حریم سواحل را شکسته و حرمت عفت عمومی را لگد مال کنند! کار به جایی می رسد که در پایتخت ایران اسلامی، دختری به خود اجازه می دهد سوار بر وسیله نقلیه شود در حجاب خود را برداشته و برای تذکر راننده محترم دست به هتک حرمت و افشای اطلاعات او کند! و اگر جلوی این دست مقولات گرفته نشود این تازه اول راه است و وای بر میان راه حتی اگر یکی از مسئولین شما بگو پایین ترین رده مدیریت در هر سازمان و نهادی نسبت به این موضوعات بی اهمیت باشد.  

انتهای پیام/*