تقریبا دو هفته دیگر کاروان انقلاب اسلامی به  قله حماسه سیاسی خواهد رسید و با رسیدن به این قله میتوان گفت که قطار انقلاب اسلامی با محوریت عقلانیت و حکمت و عزت به سوی مقصد نهائی خود که همانا حکومت جهانی اسلام  است  نزدیک و نزدیکتر میشود .

به همین جهت است که بنا به فرمایشات مقام معظم رهبری  از ماهها قبل چشم دوستان و دشمنان به این انتخابات  دوخته شده و مترصد بروز کنش ها و  واکنش های مد نظر خویش هستند .

اگر با نگاه سیستمی و جامع نگرانه با این حماسه بزرگ مواجه شویم باید با در نظر گرفتن شرایط محیط بین المللی و منطقه ای  و همچنین لحاظ نمودن انواع بازیگران عمده داخلی و خارجی به تشریح ابعاد انتخابات  یادهمین دوره ریاست جمهوری بپردازیم . این گونه است که میتوان به تحلیل جامعی از شرایط دست یافت .

به نظر میرسد چند بازیگر عمده در انتخابات پیش رو  نقش دارند که در ادامه مطلب به آنها میپردازیم :

الف) بازیگران داخلی :

در عرصه انتخابات ریاست جمهوری و خصوصا در سطوح داخلی چندین بازیگر اساسی مطرح هستند که نقش بسیار عمده ای در ایجاد یا عدم ایجاد حماسه سیاسی دارند .

1_ اصولگرایان :

اصولگرائی به مفهوم پایبندی به ارزشهای اصیل  انقلاب و اسلام سابقه ای به قدمت انقلاب دارد اما با پیروزی در انتخابات سال 84 ، در حقیقت به دومین دوره حیات خود بعد از انقلاب  پای گذارد و در عرصه بین المللی تا بدانجا پیش رفت  که وارد حیاط خلوت آمریکا ( در منطقه آمریکای جنوبی)شد و چنان عرصه را بر اردوگاه  نظام سلطه تنگ کرد که هنری کیسینجر تحولات ناشی از پیروزی اصولگرایان در ایران را به افتادن وزنه چند تنی در یک استخر آب  تشبیه میکند که باعث ایجاد موج و تلاطم  در عرصه بین الملل خواهد شد و دیگر اندیشمندان آمریکائی نیز  از توفیقات اصولگرایان در ایران با عنوان « پایان قرن آمریکا» یاد مینمایند .

اگر چه اصولگرائی در ادامه مسیر خود وخصوصا به دلیل اقدامات فتنه گران در سال 88 دچار فراز ونشیبهائی شد اما به دلیل ماهیت  وشعارهای برخاسته از متن انقلاب و اتکا به آموزه های اصیل اسلامی حتی بروز این انحرافات هم نتوانستمانع پرواز این پرنده دست نیافتنی گردد .

البته اصولگرایان در انتخابات پیش رو ظاهرا در قالب دو یا سه گروه  پای به عرصه رقابت گذارده اند اما همانطور که بزرگان اصولگرائی بارها  تاکید داشته اند این اختلاف ، صرفا در سطوح عملیاتی و به لحاظ اختلاف در روشهاست و نه به معنای اختلاف در اصول و هر جا که مصالح انقلاب ایجاب نماید در یک صف  واحد به مقابله با دشمن اصولگرائی ،یعنی جبهه الحاد و کفر جهان  برخواهند خاست .

2_ اصلاح طلبی :

دومین بازیگر عمده  انتخابات پیش رو ، اصلاح طلبان  هستند که در حقیقت شکل گیری این جریان برخاسته از نوعی تفکر مداراجویانه و به اصلاح معتدل مبتنی برآموزه های  لیبرالیستی و قرائتهای بعضا ناصحیح از متون دینی  میباشد .

اصلاح طلبان با درپیش گرفتن رویه رادیکال و افراطی خصوصا در سالهای 76 تا 84  و طرح شعارهای انحرافی نظیر « فتح سنگر به سنگر نظام » و « فشار از پائین چانه زنی از بالا» و طرح هائی نظیر « لوایح دوقلو» رفتاری به شدت افراطی از خود به نمایش گذاردندو با پایان  یافته تلقی کردن  دوران خمینیسم( به نظریات افرادی مانند اکبر گنجی مراجعه شود)به پیشواز قطار انقلابهای رنگین رفتند که در آن ایام  امواج آن به کشورهای  تازه استقلال یافته شوروی سابق  رسیده بود . 

این جریان در سال 84 به دلیل پیروزی اصولگرایان  از عرصه سیاسی کشور به حاشیه رانده شد  اما در سال 88 بخش هائی از اصلاح طلبان رادیکال  در به وجود آوردن فتنه سبز نقش آفرینی نمودند ومجددا فضای جامعه را به سبک اتفاقات سال 78 ( کوی دانشگاه تهران ) رادیکالیزه نمودند.

در جریان فتنه بعد از انتخابات سال 88 همین جماعت افراطی اصلاح طلب در صف براندازان و منافقین  و سلطنت طلبان قرار گرفتند تا بدین شکل پیکره نحیف اصلاحات  که از وقایع سال 1384 دچار شوک شده بود ، در سال 88 دچار مرگ مغزی شد  وحتی تنفس مصنوعی که با اتخاذ سیاست « رای پنهان» در انتخابات مجلس سال 1390 بر آن دمیده شد نیز تاثیری در بهبود  شرایط  نداشت .

البته طیف اصلاح طلبان معتدل که خود را در چهار چوب نظام وارزشهای والای آن تعریف نموده اند  از همان ابتدا به مخالفت با رفتارهای افراطی برخاسته  اند وهمین جماعت هم از ابتدا با شعارهای تحریم انتخابات و... به مخالفت برخاستند .

 در انتخابات آتی هم ، اگر چه طیف افراطی اصلاحات  در صدد به میدان آوردن چهره های رادیکال برای طرح مطالبات حداکثری بودند  اما در نهایت آنچه از خروجی شورای نگهبان به دست آمد همانا ورود چهره های معتدل اصلاحات به جمع هشت نامزد نهائی انتخابات بود .

به نظر میرسد اصلاح طلبان برای کسب توفیق در انتخابات آتی بیشتر از هر چیز  نیازمند به بازتعریف خود در چهارچوب قانون و نظام هستند چرا که رفتارهای متضاد ومبهم  برخی اصلاح طلبان  خصوصا در سال 88 موجب شده  تا مردم نسبت به اصلاح طلبان بدبین باشند .

3_ مستقلین :

گروهها وافراد مستقل   هم اگرچه معمولا در عرصه های سیاسی ایران بازیگران عمده ای به شمار نمی آیند اما به هر روی حضور چهره  های مستقل  در انتخابات پیش روی قابل بررسی است .

مستقل ها برای پیروزی در انتخابات و خصوصا در فضای سه قطبی شکل گرفته ، نیازمند ارائه برنامه های مدون و نیز تضمین های لازم  برای اجرایی شدن این برنامه ها هستند .

ب) بازیگران خارجی :

1_ بازیگران منطقه ای :

 شکل گیری جنبش های بیداری اسلامی که مبتنی بر اسلام خواهی و تمایلات ضد صهیونیستی  در منطقه شکل گرفت  موجب قدرت یابی جمهوری اسلامی وهمزمان تلاش نظام سلطه جهت مقابله با قدرت نرم  جمهوری اسلامی ونیز شکل دهی  محور ضد مقاومت  با حضور ترکیه ، قطر وعربستان گردید.

صرف نظر از اینکه ترکیه در تحولات اخیر عمدتا به دنبال احیای امپراتوری عثمانی( نوعثمانی گری) می باشد  دو کشور دیگر  با دو هدف  عمده به نظام سلطه یاری می نمایند :

_  ابتدا پیشگیری از بروز جریان بیداری اسلامی در کشورهای خود

_ دیگری تضعیف محور مقاومت و در نهایت اجرای خط سازش با صهیونیسم .

برخی اخبار نیز حاکی از تلاش همین  کشورهای عربی برای تحت ا لشعاع قرار دادن  انتخابات در ایران  می باشد که در قالب کمک های مالی به برخی احزاب و گروهها شکل خواهد گرفت .( دقیقا مشابه با کمک های مالی سرویس های بیگانه به فتنه گران در سال 88)

به طور قطع می توان گفت  تلاش های این بازیگران منطقه ای عمدتا حول اختلال در روند برگزاری انتخابات و تحرکات ضدامنیتی  می باشد تا در نهایت  به تضعیف مقاومت در منطقه  منجر شود .

2_ اردوگاه نظام سلطه با رهبری آمریکا :

همانطور که مقام معظم رهبری اشاره فرمودند  دشمنان در صدد  عدم برگزاری  انتخابات هستند  و اگر به  این خواسته حداکثری خود دست نیابند  به روش های دیگری  از جمله « تاخیر در برگزاری انتخابات ، ایجاد یاس بین مردم ، بحران آفرینی و....» دست خواهند زد

اما به نظر نگارنده مهمترین ایده دشمن در این راستا طرح « نجات ملی » است که از طریق آن، دشمنان با افزایش تحریم های و اختلال در معیشت مردم  و استفاده از تمامی توان سیاسی و اقتصادی خود، در نهایت اینگونه جلوه می دهند که کشور نیاز به به یک  « منجی» دارد و از همین مسیر ترکیبی از فتنه و انحراف و نظام سلطه   به القای ناکار آمدی نظام  دست خواهند زد تا اتفاقات به شکل  دلخواه آنان رقم زده شود.

در مجموع با نگاهی به آرایش سیاسی نیروهای حاضر در انتخابات می توان به دو شکل ذیل و ضعیت پیش رو را ترسیم نمود :

1_ عرصه انتخابات در یک نگاه جامع نگر ،عرصه یک نبرد دوقطبی است: « تمامی انقلاب و آرمان ها و ارزش ها » در مصاف با « تمامی جبهه کفر و نفاق به سرکردگی آمریکا »

2_  انتخابات پیش رو  در نگاه جزء نگر عرصه رقابتی سه قطبی ( اصولگرایان ، مستقلین واصلاح طلبان) خواهد بود .

آنچه در روزهای آینده رقم خواهد خورد بیشتر از آنچه به وضعیت  دوم مربوط باشد به فضای وضعیت اول باز می گردد بدین معنا که دشمنان؛ تمام قد به   عدم حضور و عدم شکل گیری حماسه سیاسی دامن خواهند زد  و مردمان سرزمینمان _ ایران_ هم  صندوق های رای را به مثابه سنگرهای مقابله با خباثت های دشمنان تلقی نموده و در جهادی مقدس  به خلق حماسه سیاسی خواهند پرداخت و  آیا صبح نزدیک  نیست.

طنین یاس ؛ محمد علی عباس زاده کارشناس ارشد علوم سیاسی