حضور زنان در کاروان حسینی عملیاتی روانی علیه امویان
قلمدون:

آری حضور زنان در کاروان حسین بن علی (ع) از ابتدای سفر با بصیرت و آگاهی از نقش بی بدیل آنها در صحنه عاشورا و اتفاقات بعد از آن بود و امام حسین (ع) در ادامه جریان اکرام زن مسلمان، احیای دین اسلام، نشان دادن پتانسیل وجودی زن در حضور به عنوان سرباز مدافع اسلامی ، پیروزی همه جانبه در عملیات روانی علیه امویان؛ زنان را همراه خود به دشت نینوا برد تا زنان کاروان حسینی به عنوان فاتحان زنده قیام عاشورا و حامیان و مشوقان و راویان جنگ بین حق و باطل تا همیشه تاریخ چون الگویی بی نظیر ماندگار بمانند.

از نقطه آغازین حرکت امام حسین (ع) به سمت مکه و بعد از آن دشت نینوا منزل به منزل مهم ترین سؤال مردمان اعم از مردمان عادی تا افراد سرشناس اجتماعی و سیاسی آن دوران، چرایی حضور خاندان امام حسین(ع) و زن و فرزندان برخی از یاران ایشان در سفری به این سختی بود. سفری که خود امام و یاران خاص آن حضرت بر بی بازگشت و خونبار بودنش، واقف بودند. سفری که ذوالجناح سواران را نیزه سوار و کجاوه نشینان را اسیرانی نشسته بر اشتر بی جهاز می کرد!

جواب این سؤال یک کلام است: سبک زندگی عاشورایی که یکی از کارآمدترین مؤلف های آن حضور زنان مسلمان در تمامی عرصه های اجتماعی و سیاسی هم دوش مردان است. حضوری که برای خود شاخصه هایی چون حفظ حریم، حفظ ارزش ها اسلامی، شجاعت ایثار و درایت و مدیریت بحران را دارد.

سبکی از زندگی که در قالب پیام هایی روشنش؛ مصداق کامل سفیه النجاة است . اهمیت پیام های عاشورا و تمسک و عنایت به آنها برای رسیدن به زندگی متعالی فردی و اجتماعی در شأن یک انسان مسلمان چنان مهم است که می توان گفت: درک پیام های عاشورایی، نقطه عطف و کلید واژه سعادتمندی است.

 یکی از کاربردی ترین درس های عاشورا اهمیت به نقش زنان در دفاع از انقلاب های اسلامی و اکرام آنان است.

در تعریف سبک زندگی عاشورایی و بررسی مؤلفه های آن با استناد به حدیثی از امام حسین (ع) می توان گفت: «زندگی زیر بار ستم، چیزی جز ننگ و بدبختی نیست و مرگ در راه حق  چیزی جز سعادت نمی باشد» این کوتاه ترین، صریح ترین و رسا ترین جمله ای است که فرهنگ و سبک زندگی عاشورایی را برای ما ترسیم می کند. سبک زندگی که زن و مرد، کوچک و بزرگ، عوام و خواص نمی شناسد چرا که  انسان آزاده، هرگز حاضر نمی شود زیر بار زور و ستم ستمگران زندگی کند و به هر طریق ممکن با ایثار جان و مال و تحمل سخت ترین شرایط دشمنان را خوار و اهدافشان را ناممکن می سازد.

زنانی بسیاری چون آسیه همسر فرعون، مریم مادر عیسی (ع)، خدیجه (س)، فاطمه (س) و حضرت زیبنب (س) بودند که سبک آزاده زندگی کردن را در سیره عملی و نظری آنها می توان دید در عصر حاضر نیز شهید ناهید فاتحی کرجو نوجوانی از خطه کردستان، شهید عزت الملوک کاووسی پزشکی فداکار، شهید مریم فرهانیان عارفی حماسه ساز و ...از بانوانی هستند که با تکیه بر آزاده زیستن، ولایتمداری، ایمان، شجاعت و عشق به اسلام مرگ با عزت در راه اعتلای دین و اسلام را بر ظلم و ستم ترجیح دادند.

 تاریخ حماسه سازی زنان مؤید این نکته است که زمانی لباس رزم بر تن کردند و وارد میادین مبارزه با کفر و استبداد شدند که تاریخ بشر به سمت قهقرا پیش می رفت . حماسه آسیه و مادر موسی  با ظلم فرعون شکل گرفت، حماسه مریم در مقابل تهمت مردمانی جاهل، حماسه سمیه در برابر او لهب ها و ابوجهل ها، حماسه فاطمی در برابر غصب فدک و  حمایت از ولایت و حماسه زینبی برای دفاع از قیام حسینی و حماسه زنان ایران در برابر ظلم 2 هزار ساله شاهنشاهی..... و این نشان دهنده ریشه و اصل و ذات فرهنگ  آزاده زیستن  است، فرهنگی که با حسین (ع) لقب عاشورایی گرفت.

دیدگاه سیاه و تاریک اعصار جاهلیت به زن و آن نگاه فاقد احترام نسبت به وی امری غیر قابل دفاع و تکذیب است. در دوران جاهلیت قبل از اسلام، کارنامه بشریت در نگاه به زن به عنوان یک انسان سرشار از نمرات منفی در دروس رعایت حقوق زن، احترام به او، حفظ شرافت و عزت و ...  است و این نوع نگاه متأسفانه در دوران جاهلیت مدرن نیز در سبک ها و قالب های دیگر نمود پیدا کرده است.

نگاه امروزی زن به غرب به مراتب وحشیانه تر از  نگاه دیروز صاحبان عصرجاهلیت است. اگر آن روز زن را در بازار برده فروشان به صاحبان مال و زر نشان می دادند و بر اساس علم و هنر قیمت می گذاشتند، امروز زنان در فروشگاه های بزرگ با اتیکت در معرض نمایش عموم قرار دارند و قدر و منزلتشان فقط در توانایی جنسی آنها مشخص می شود !!‌

اگر دختران در آن روزگار به اندازه نه ماه بین پهلوی مادر شانس زندگی کردن داشتند و برخی با  به دنیا آمدن و نگاه در چهره پدر عشق او را برای خود می خریدند و از زنده به گور شدن نجات می یافتند، امروزه با قدرت علم، بیش از سه ماه فرصت زندگی کردن ندارند و پدر چهره آنها را هرگز نمی بیند که شاید خجالت زده جنین کشی شود!‌  آمار تأسف آور سقط جنین دختر در کشورها مهر تأییدی بر این مدعاست.

در این دنیای وا نفس ها با صراحت می توان گفت:  اسلام تنها مکتبی است که برای زن و نقش او در عرصه های مختلف اهمیت فوق العاده قائل شده است؛ چرا که با غور کردن در آیات و روایات می توان به شکوه اکرام و نگاه احترام آمیز اسلام به زن حتی فراتر از مرد، دست یافت.

 پیامبر اسلام در پاسخ به اینکه در میان رعایت حقوق پدر و مادر کدام یک اهمیت بیشتر دارد ؛ فرمود« آن کسی که تو را در بین دو پهلویش حمل کرد و با دو پستانش شیرداد و بر دو زانویش نشانید و با دو دست خود به تو کمک کرد و در راه تو فداکاری کرد» پیامبر در این حدیث نقش مادر را بیشتر از پدر تلقی کرده و احترام آن را می خواهد.

الف) ارزش گذاری برای زن در آیات و روایات

پس در تبیین چرایی و چگونگی اکرام زنان در صحنه عاشورا می توان گفت: قیام امام حسین(ع) برای احیای اسلام و دستورات دینی بود. یکی از دستورات دینی ما اهمیت دادن و احترام قائل شدن به زنان است. احترامی که از دریچه انسانیت و عزت به زن توجه دارد ، بنابر این امام حسین(ع) به عنوان احیا گر اسلام محمدی(ص) با همین دیدگاه برای زن نقش اساسی و احترام فوق العاده ای قائل بودند.

ب) زن سفیر حادثه کربلا در تاریخ بشریت

دلیل دوم اکرام زنان توسط امام حسین (ع) را می توان در بصیرت ایشان نسبت به نقش اساسی زنان بعد از قیام عاشورا جست. امام می دانستند بعد از شهادتشان نقش اساسی رسانیدن پیام عاشورا به جهان بشریت برعهده زنان است و اگر نبود اسارت حضرت زینب (س )و دختران امام حسین (ع) بعید بود وجدان های خفته مردمان کوفه و شام با اسارت مردان بیدار می شود.

حرکت مظلومانه خاندان پیامبر و زنان و دختران اصحاب امام حسین (ع) با شیوه ای غیر انسانی که فقط از عهده عده ای ناجوانمرد بر می آید با ایجاد شوک و طرح این سؤال که  اگر  امام حسین (ع) با امویان سر جنگ داشت، زنان و دختران خاندان رسالت و امامت چه گناهی داشتند بزرگترین ضربه را بر پیکره نظام امویان وارد کرد . یکی از دلایل همراهی زنان با کاروان و اکرام آنها از سمت امام (ع) همین نقش بی نظیر و تاریخی زنان عاشورایی بود.

 ج) سرداران عرصه جنگ نرم

سومین دلیل  احترام فوق العاده امام حسین (ع)  به زنان را باید در نقش حمایتی آنان در واقعه کربلا دانست.اگر بخواهیم  نقش زنان کاروان حسینی را فقط در پیام رسانی عاشورا و بعد واقعه خلاصه کنیم به زنان حاضر در آن صحرا جفا کرده ایم ! چر ا که صرف حضور زنان در میان لشکریان، روحیه ای بسیار مضاعف به یاران امام می داد و اگر نبود روحیه ایثار زنان شیردلی که عاشقانه همسران و فرزندان خود را تقدیم امام حسین و اسلام می کردند معلوم نبود قیام امام حسین (ع) چه خاتمه ای داشت .

آری حضور زنان در کاروان حسین بن علی (ع) از ابتدای سفر با بصیرت و آگاهی از نقش بی بدیل آنها در صحنه عاشورا و اتفاقات بعد از آن بود و امام حسین (ع) در ادامه جریان اکرام زن مسلمان، احیای دین اسلام، نشان دادن پتانسیل وجودی زن در حضور به عنوان سرباز مدافع اسلامی ، پیروزی همه جانبه در عملیات روانی علیه امویان زنان را همراه خود به دشت نینوا برد تا زنان کاروان حسینی به عنوان فاتحان زنده قیام عاشورا و حامیان و مشوقان و راویان جنگ بین حق و باطل تا همیشه تاریخ چون الگویی بی نظیر ماندگار بمانند.

انتهای پیام /