تجدید پیمان با اشک

فردا عجب روزی است. 16 محرم الحرام سال 1435 هجری قمری.

فردا عجب روزی است. 29 آبان ماه سال 1392 هجری شمسی.

روزی که بار دیگر در تاریخ شکوهمند انقلاب اسلامی فارس، ترک، لر، بلوچ، ترکمن، عرب؛ شهری و روستایی و عشایر همدل و همنوا با زبان مشترک اشک شوق دیدار با رهبرو مقتدای خود را می سرایند.

فردا عجب روزی است؛ دو روز مانده به 34 سالگرد فرمان تاریخی امام در تأسیس بسیج مستضعفین.

فردا عجب روزی است ، روز اعلام ولایتمداری امت بر امام سید علی خامنه ای. فرصتی بی نظیر برای  دیدار با فرمانده کل قوا، جهت روشن شدن ضمیر ها برای فردایی که قرار است  بسیجیان سپاه حضرت محمد(ص) به تجدید میثاق با بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران بر سر مزارش بروند .

فردا هفتیم روز از عاشورای حسینی (ع) است.

محرم نخستین ماه قمریست که در آن حسین^(ع) در مسلخ عشق و میدان ناسپاسی اهل کوفه خون سرخش، خط ولایتمداری را تا ابد برای همه شیعیان ترسیم کرد و پیامش رمز گشای شناخت حق از باطل و اشک دیدگان شیعیانش در عزای او برافراشتگی بیرق پیروزی خون بر شمشیر را در برگ برگ سرخ ترین حماسه تاریخ بشریت نگاشت .

آری خاک سرزمین نینوا قرن هاست که جا پای قدم های زائران حسین(ع) را توتیای چشم مشتاقان می کند و دهم محرم های بسیاری است از واقعه عاشورا می گذرد و  حتی توقفی اندک هم نمی کند! که حسین (ع) جاری و ساری در تمام دقایق گذرا بر بشریت است.

روضه های بی شماری است که شیعه در عزای حسین بن علی (ع) و یارانش می گیرد و نقل بدرفتاری کوفیان را  در گوش فرزندانش می خواند تا آنها نیز به اندازه منتقم نهایی خون حسین بن علی (ع) خشم از پیمان شکنی و نفرت از ظلم را علی اصغر صفت در خود نگه دارند.

به راستی دست شعبده باز تاریخ در برابر بزرگی درس عبرتی که عاشقان خاندان رسالت و پیروان ولایت در کلاس درس عاشورا آموختند، برای تکرار مجدد کشتن حسین های زمان و شکستن پیمان های وفا در آستین عجز فرو رفته است و این ملت بزرگ شیعه مسلمان است که دیگر اجازه نخواهد داد داستان علی(ع) و کوفه، حسین(ع) و کربلا، فاطمه (س) و عصب فدک تکرار شود.

اینک در قرن 15 هجری قمری مطابق با قرن 14هجری شمسی، در کشور مقتدر ایران جایی که شاهنشین علی بن موسی الرضاست،  نام علی و حسین (ع) در کنار هم پیوندی زیبا یافته و سایه سید علی حسینی خامنه ای ^{(مدظله العالی )} بر تارک حکومت الهی و اسلامی آن به نیابت از امام عصر (عج) می درخشد.

کشوری که از صفات مردان تاریخ اسلام وام های زیادی در پرورش و تربیت فرزندانش گرفته است و مالک اشترها، سلمان فارسی ها، مقداد ها و عمارهای زیادی را زیر علم عباس صفتان لشگری مخلص از خوبان روزگار به نام بسیج  را در خدمت فرماندهی کل قوا قرار داده است.

فردا  هزاران عمار و مقداد و مالک و سلمان با سربندهای یا حسین (ع) به دیدار رهبری می روند و هزاران سمیه صفت برای دیدنش اشک شوق بر چشمان جاری می سازند.

این دیدار عمل به همان شعار زیبای حسینی است که می گوید: در میدان می مانم تا نفس آخرم/ راهی راه حسین هم قدم رهبرم ...

این دیدار عاشورایی به واقع دیدار فرماندهی کل قوا با فرماندهان لشکر مخلص خدا بیسجیان بی ادعاست. بسیجیانی که چفیه آنها بر روی سردوشی سرداران و سرلشکران و امیران چنان قرار گرفته است که وسوسه کننده ترین چیزهای دنیوی یعنی قدرت را تحت الشعاع قرار داده و همه را فرمانبر ولایت مطلقه فقیه می کند.

چه دل انگیز است برای رهبری و چه پشتوانه ای  است برای نظام این یکدلی و عظمت 5 هزار فرمانده ای که تأسی از ادب و وفای عباس دارند در برابر حسین زمان ؛ آن زمان که می گویند: این همه لشکر آمده به عشق رهبر آمده

چه دلهره آور است برای دشمانان نظام غریو فریادشان آن زمان که گویند: وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد

و چه پیامی دارد برای وهابیت و بهائیت منکران عاشورا که آن را خاطره ای در دل تاریخ می انگارند و همان انگار خود را هم با بی ادب ترین صورت ممکن بازگو می کنند .

آنها غافلند که برای شیعیان کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا یعنی عاشورا خون رگ های ما و کربلا قلب تپنده ماست مادامی که حسین زمان در کنار ماست .

انتهای پیام/