در ایران با نزدیک شدن به سال نو جنب و جوش زیادی بین مردم به وجود می آید. در خانه خانم های خانه دار از کف تا سقف خانه را تمیز می کنند.ظروف و وسایل کهنه را دور ریخته و با جارو و دستمال های گردگیری که امروزه از نوع نانو است و جای هیچ لکی باقی نمی گذارند، به جنگ گرد و غبار دیوارها، در و پیکر خانه می روند. شست وشوی فرش، لوستر و ملحفه ها و... از دیگر کارهای بانوان است.

اما به راستی، لازمه استقبال از بهار و داشتن یک عید خوب  دوری از تجملات و چشم و هم چشمی ها است. هزینه های گزاف خرید مجدد برخی از وسایل چندان خوشحال کننده نیست. معمولاً خانم ها با چشم وهم چشمی کردن نه بهتر است بگویم: در رقابتی تنگاتنگ در بالا بردن صفرهای کنار عددها جهت هزینه خرید دست به انتخاب می زنند و آقایان با ناباوری از قیمت هایی که صرفاً باید برای چشم وهم چشمی بپردازند، دست در جیب می مانند!

باید از پرده اتاق تا روی مبلی، کاغذ دیواری، تابلوهای چسبیده به دیوار و ظروف پذیرایی نو شود. وای که اگر خانه تکانی با جابه جایی از منزلی به منزل نو تقارن داشته باشد، آن وقت است که دیگر سمسار محل برای خرید کل اسباب دسته دوم در این بازار مکاره صاحب درآمدی خوب خواهد شد.

اما زنان خانه دار باید بدانند که بهار فرصت شادی های ناب و باهم بودن صمیمانه در کنار اعضای خانواده مان است. اگر بخواهیم به دلیل زیاده خواهی ها عرصه را بر یکدیگر تنگ کنیم، عیدی واقعی نخواهیم داشت.

بهتر این است که به جای نمایش ویترین های پر از کریستال های آنچنانی، ویترین دلمان را با کریستال درخشان محبت و یکرنگی به معرض نمایش اطرافیان بگذاریم.

صدالبته بچه ها از این تغییر و تحولات بیشتر از همه خوشحالند، اصلاً بنا بر قولی «عید برای بچه هاست».  لباس نو، کفش نو، گفت وگو درباره سمت و سوی سفر و از همه بهتر تعطیلی مدارس برای بچه ها هیجان آفرین است.

صحبت از لباس و کفش و کیف که می شود، بچه ها سریع به دنبال مد سال می گردند. حتی اگر چند ماه پیش کیفی خریده باشد دیگر مد نیست و خدای نکرده جایی دستش بگیرد آبرویش می رود!! مادر هم دل به دل او می دهد تا فرزند بهارش را با شگون داشتن بهترین و قشنگ ترین وسایل آغاز کند.

اما اگرچه نباید برای بچه ها کم گذاشت، اما والدین عملکردشان نباید به گونه ای باشد که مادی گرایی نقشبند ذهن فرزندانمان شود.

در خیابان های اصلی شهر که از کنار هم قرار گرفتن فروشگاه ها و مغازه های پوشاک شکل گرفته است اگر گذری کوتاه داشته باشیم، گویی کار از فستیوال کاغذهای رنگی و بنرهای تبلیغاتی گذشته و عده ای هم در تب و تاب خریدهای عید آتش به مالشان زده اند و برخی تا 75درصد تخفیف می دهند!! که این بسیار عجیب است.

یادمان باشد؛ عید نوروز به عنوان کهن ترین عیدهای ایرانیان با شکوه بسیاری جشن گرفته می شود. ایرانیان برای استقبال از بهار، عروس زیبای فصل ها تدارکات بسیاری می بینند و برای انجام هر کدام از این کارها دلیلی زیبا می آورند.

تمیز کردن خانه باعث می شود که میکروب از خانه خارج شده و شیطان بیماری ها دور و بر خانواده چیره نگردد. دور انداختن کوزه های سفالی در سالیان گذشته، دور کردن کهنگی و شروع زندگی جدید را رقم می زد که اکنون این کوزه سفالی به دور انداختن بسیاری از وسایل برقی و... تغییر شکل داده است.

خرید لوازم نو در دل خود شگون آوردن تازگی و بیرون بردن غم ها و کهنگی دارد از این رو خانم های خانه در نو کردن وسایل بسیار دقت عمل دارند.

اما تمام این کارها وقت بسیاری از ما می گیرد و مبالغ هنگفتی را بر اقتصاد خانواده تحمیل می کند. بیماری هایی مانند حساسیت به شوینده ها و کمر درد و آرتروز ارمغان زیاد کار کردن در خانه است. خلق تنگ مرد خانه در تأمین مایحتاج خانه و پوشاک بچه ها که گاه خیلی هم گران است از دیگر دردسرهای خانواده به حساب می آید.

بالاخره اینکه از اسفند تا آخرین دقایق تحویل سال نو زن و مرد در تلاش هستند تا با چیدمان و خرید وسایل نو سال جدید را آغاز کنند. البته این کارها که در بسیاری از خانه ها رواج دارد با نوعی اسراف و تجمل گرایی همراه شده که دین مبین اسلام آن را نهی کرده است.
باید به جای خانه تکانی های ظاهری به فکر خانه تکانی قلبمان از کینه ها و ناراحتی ها باشیم و با شروع مستحکم تر روابط انسانی و خانوادگی قلب و دل خود را با انواع مکارم اخلاقی و زیبایی های عاطفی مزین کنیم.

«شست وشوی چشم دل برای جور دیگر دیدن و شنیدن هم از دیگر کارهایی است که باید به آن همت کرد که هرچه در این زمینه تلاش کنیم و وقت صرف کنیم هزینه ای کمتر از بهره ای که برده ایم تقبل کرده ایم که این خود برد بزرگی است.

 باید در این بهار که دل تمامی کائنات شاد است و خدا از پنجره دیگری به بشر نگاه می کند، به فکر مستضعفین هم باشیم و خانه دل و ظاهر آراسته ای برای آنها بخواهیم و کمک کنیم که آنها هم احسن الحال را داشته باشند

انتهای پیام/ ت