«هنر ملتزم و متعهد، یک حقیقت است و ما باید به آن اقرار کنیم. نمی توان رها و یله و بی هوا و با انگیزه های روز به روز و احیاناً پایین و پست و یا ناسالم، دنبال هنر رفت و سرافراز بود.. بحث مسؤلیت و تعهد هنرمند، قبل از هنرمند بودن او به انسان بودن او برمی گردد. ... اولین مسوولیت انسان در مقابل انسان هاست..در عین حال هنرمند به خاطر ویژگی بسیار ممتازش، تعهد جداگانه‌ای غیر از آن بیانی که قبلاً گفتم، دارد.»
(بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اصحاب فرهنگ و هنر01/05/1380)
حضور لیلا حاتمی در شصت و هفتمین جشنواره کن به عنوان یکی از 9 داور حاضر در این جشنواره با حاشیه هایی جنجالی و در عین حال تأسف برانگیز، شایان تأمل و تذکری همراه بود.
بی قیدی و افسارگسیخته گی رفتاری این زن بازیگر در پوشش و دهن کجی کردن وی به ارزش های اسلامی! اگر چه نخستین حرکت ضد فرهنگی به اصطلاح " سفیران فرهنگی سینمای ایران" در محافل بین المللی، نبود اما ایبار دیگر سبک سری حد و مرز سکوت منفعلانه برخی را نیز شکست.
سابقه رفتاری برخی از دست اندکاران سینمای ایران در جشنواره های سینمایی به خصوص از طرف شخص شخیص ایشان!! در قالب پوشیدن لباس های عجیب و غریب و حتی نزدیک به لباس دختران و زنان یهود! سابقه ای ناخوشایند، همراه با برخورد منفعلانه مسئولان سازمان های فرهنگی به ویژه ورازت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی را در پرونده کاری آنان ثبت کرده است.
اما اینبار تصویر این زن بازیگر در آغوش مرد فرانسوی و دراز کردن دست به سوی ژیل ژاکوب، رئیس فستیوال سینمایی کن و بوسیدن وی، اعتراض وزیر محترم ارشاد و معاون پارلمانی وی جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی را در برداشت.
حاتمی که گویی فقط برای عرض اندام و نشان دادن جلوه های ویژه خودش به فرانسه سفر کرده ، فراموش کرده است ، زنی مسلمان و ساکن کشوری اسلامی است، او نه تنها خود را معتقد به اصول اولیه اسلامی ندانسته بلکه متعهد به حفظ ارزش های نظام و ملتی که بستر پویایی او را فراهم کردند نیز نبوده و در عین حال نیست!
به نظر لیلا حاتمی در کن نیز دارد نقش بزرگ و در عین حال ماندگاری را در اذهان بازی می کند، نقش زنی که می تواند در چند حرکت، تمام محبت و احترام مردم سرزمین خود را به حراج گذاشته و همچنان در لباس های فاخر و آنچنانی عنوان های سخیفی چون خوش پوش ترین بازیگر زن را به خود اختصاص دهد.
او آنقدر برای زنان بازیگر و سینمای ایران افتخار آفرید که ژیل ژاکوب صورت او را به نیابت ببخشید به عنوان " مظهر سینمای ایران" بوسید!!! و در صفحه تویتر خود نوشت: « "روبوسی، رسمی عادی و متداول در دنیای غرب است".
((به گزارش خرداد به نقل از رادیو فرانسه، وی در پاسخ به اعتراضات مطرح‌شده، در صفح? توئیتر خود نوشته است: "این من بودم که با خانم حاتمی روبوسی کردم. در آن لحظه، او در نظر من مظهر تمامی سینمای ایران بود".
ژیل ژاکوب در ادامه نوشته است: "این بحث و جنجالی که به دلیل یک رسم عادی و متداول دنیای غرب درگرفته، دلیلی برای بودن ندارد (ناموجه است)".))
حال سؤال اینجاست براستی ما هنرمند متعهد و غیرمتعهد نداریم؟ آیا این رفتارهای خارج از عرف و شخصیت یک زن مسلمان نمی تواند زنگ خطری برای دست اندرکاران فرهنگی کشور باشند که نکند این جمله رهبری که فرمودند: ... - امروز هم بیشترین ضربه ای که دارد در دنیا به ما می‌خورد، از کارکرد هنر است.» سیلی دردناکی از سوی هنرمندان خودی باشد.
و صدای این سیلی زمانی با قدرت بیشتر در گوش پیکره فرهنگ ایران می پیچد و به عنوان یک حرکت سیاسی و در راستای اندیشه های اسلام آمریکایی قدم برمی دارد که برخی از بازیگران و اهالی سینمای ایران عرصه را بر هنرمندان انقلابی و ولایتمداری چون حاتمی کیا، الهام چرخنده و مسعود ده نمکی تنگ کنند و در تقابلی عجیب و در عین حال تأسف بار اعیاد را بر عوامل فتنه تبریک گفته تا مشخص کنند ، هستند هنرمندانی که هنر را برای هنر و تعالی نمی خو اهند.
آنجا که برای الهام چرخنده نوشتند: جای زنان و بازیگرانی مثل تو نیست ! کاش گوش شنوایی هم برای اینگونه بازیگران با این نوع رفتارها و هنجارشکنی ها باشد که « جای بازیگرانی با این نوع تفکر در دل و قلب مردم ایران نیست» مردمی که برای سرزمینشان خون دادند و برای پاسداشت از خون شهیدانشان هرگز کوتاه نخواهند آمد.
