تعبیر وارانه از یک شعار / ایجاد خفقان انتقاد و اظهار نظر درباره عملکرد دولت با توهین و افتر

نویسنده مطلب کذایی که به بانوی هنرمندی توهین می‌کند، بداند مردم فهیمند و فرق کسی که برای "خدا" می‌نویسد با کسی که برای "خرما" می‌نویسد را می‌فهمند! و تو که به واسطه بی‌احترامی به یک هنرمند سایر کسبه را نیز با تازیانه بی‌ادبیت می‌نوازی از این دست افرادی هستی که فقط برایت "خرما" در زندگی مهم است نه " خدا"

استاد وارد کلاس شد و از دانشجویان خواست که بر روی برگه‌ای مهم‌ترین نکته‌ای را که به دیگران می‌خواهند گوشزد کنند یا آنها را از کاری زشت برحذر دارند، روی کاغذ بنویسند. هر یک از دانشجویان جمله‌‌ای در قالب یک پند و اندرز یا نکته‌ای اخلاقی نوشت.

یکی نوشته بود ( نان به نرخ روز نخورید)، دیگری نوشته بود ( الوعده وفا) دانشجوی دیگری تذکر داده بود (در زندگی انتقاد پذیرباش)، یکی هم با دست خط کج و معوجی نوشته بود (حرف می‌زنی، عمل کن، شعار نده) دانشجوی دیگری هم درشت و خوانا به مخاطب غیر خاص نوشته بود( حقیر دیدن دیگران، سرچشمه از حقارت خودت دارد) یکی از دانشجویان هم جمله‌ای کلیشه‌ای را یادآور شده بود ( احترام بزرگ‌تر را نگه دار .....

استاد با جمع کردن اوراق و خواندن آنها رو به دانشجویانش کرد و گفت: ( بچه‌ها! طبع انسان به گونه‌ای است که وقتی نه از سر دلسوزی و علم که در جریان تکیه زدن بر جای بزرگان یا از روی " خود بزرگ بینی" یا از روی "عادت"حرفی می زند! حرف‌هایش صدای درونی و فریاد کمبودهای خودش است! اگر منصفانه به نوشته‌های‌تان نگاه کنید، قضاوت خواهید کرد که هر چه که دیگران را به آن متهم یا دعوت کرده‌اید در وجود خودتان ریشه دوانده است... و دانشجویان فقط لبخند بر لب داشتند؛ دو نفر معترض این صحبت‌های استاد شدند آن کسانی که نوشته بودند ( انتقاد پذیرباش و بزرگتر احترام بگذار...!!! )

از این دست اتفاقات در جامعه ما به شدت در حال جریان است، کسانی که خود باید تلمذ کنند و در کلاس درس اساتید بنشینند، تریبون به دست دارند بی‌تدبیر و به ناحق بر افراد مختلف می‌تازند... این حرکت زمانی تعجب برانگیزتر و در غیرقابل توجیه می‌شود که توهین‌ها نه از سوی یک فرد عادی بلکه از طرف جانبداران سیاست اعتدال و اصلاح و امید صورت بگیرد.

مثالش برخی از روزنامه‌های اصلاح طلب که به حامیان دولت تدبیر و امید معروف هستند، کسانی که گویی ترمز بریده‌اند و هر چه می‌خواهند و هر چه دوست‌دارند به منتقدان دولت می‌گویند. البته آب از سرچشمه گل‌آلود است وقتی رئیس دولت، مشاور رئیس دولت به منتقدان توهین می‌کنند و گستره آن را به اقشار مختلف مردم اعم از راننده‌های محترم تاکسی و... می‌کشانند و یا اساتید و روزنامه‌نگاران را به جرم بی‌سوادی تا در جهنم‌ بدرقه می‌کنند از روزنامه‌ها و سایت‌های حامی آنها چه انتظاری می‌توان داشت که به سایر اقشار به ویژه هنرمندان به عنوان چهره‌های محبوب جامعه توهین نکنند.

روی صحبت با روزنامه آفتاب یزد است که توهینش به یکی از بانوان هنرمند سینما و تلویزیون، باعث ناراحتی بسیاری از مردم جامعه شده است. گویی نویسنده این مطلب کذایی که این بانوی هنرمند را به " نان به نرخ روز خوردن" و " دلقک‌بازی" در آوردن متهم کرده است، فراموش کرده که مردم فهیم هستند و فرق کسی که برای " خدا" می‌نویسد با کسی که برای " خرما" می‌نویسد را می‌فهمند! و تو نویسنده‌ روزنامه‌ای که به واسطه بی‌احترامی به  یک هنرمند سایر اقشار و کسبه را نیز با تازیانه بی‌ادبیت می‌نوازی از این دست افرادی هستی که فقط برایت " خرما" در زندگی مهم است نه " خدا"

سؤال اینجاست آن زمانی که نامزدهای ریاست جمهوری، در تب و تاب انتخابات با یکدیگر رقابت می‌کردند و از حمایت چهره‌های هنری برای رسیدن به مقام و کسب کرسی ریاست جمهوری با وعده و وعید استفاده می‌کردند، آیا همین هنرمندان دلقک و نون به نرخ روز خور نبودند!؟ اگر نگاهتان از ابتدا این بوده است که اوف بر شما و سیاست شما ... و اگر به تازگی و در پس یک انتقاد به این نتیجه رسیده اید که این شما هستید که نان شهرت و محبوبیت این عزیزان را به نرخ روز می‌خورید.

بهتر است مطبوعات اصلاح‌طلب که بیشتر به عنوان حامیان دولت یازدهم شناخته می‌شوند با بی‌تدبیری خود امید مردم را ناامید نکرده و نام دولت را نیز خدشه‌دار نکنند، کمی تاریخ نه چندان دور مثلا همین دو سال پیش را مرور کنید همان زمان که هنرمندان به انواع مختلف ارادت و حمایت خود را از دولت نشان دادند از ساخت مستند گرفته تا نامه سرگشاده 105 هنرمند به روحانی تا بازیگرانی که در لیست‌های مختلف 35 نفره تا 150 نفری از شعارهای حسن روحانی..

اما امروز چه میزان توقع این قشر فرهیخته براورده شده یا به شعارها عمل شده است، آیا رسالت مطبوعات مطالبه‌ی اقشار و احقاق حق آنهاست یا توهین ... آیا تا به حال به خود زحمت داده‌اید تا نظر این بخش عظیم و تأثیرگذار را در باره عملکرد دولت در حوزه هنر جویا شوید؟ قطعا خیر چون اگر انتقادی صورت گیرد تمام این عزیزان دلقک و نظرشان بی‌ارزشتر از کسبه محترم است!

شبکه اطلاع رسانی دانا در گزارشی نظر برخی هنرمندان عرصه سینما و تلویزیون را در خصوص عملکرد دولت یازدهم جویا شده است :

فرج الله سلحشور (بازیگر، چهره‌پرداز، نویسنده و کارگردان) به نظر من دولت آقای روحانی هیچ توفیقی در عرصه هنر نداشته است و نه تنها مانع فعالیت های هنری شده اند بلکه اگر کسی در این مملکت خواسته باشد کار ارزشی و فرهنگی کند؛ ایشان به شدت سنگ اندازی کرده اند؛ در کنار این ها دولت روحانی به آثار غیر اخلاقی بهای بیشتری داده است و فرهنگ این کشور را به قهقرا برده است؛ دولت ایشان حامی آثار ضد انقلابی است و هنر این مرز و بوم را به عقب سوق داده است و چیزی جر نمره مردودی کسب نمی کند.

رضا ایرانمنش (بازیگر)  عملکرد دولت بسیار ضعیف بوده است. در همه جای دنیا با پرداخت به مسائل هنری به جنگ و رقابت سایرین می روند اما متاسفانه در کشور ما آن گونه که باید و شاید به امور هنری توجه نمی شود. هنرمند ما هنوز دغدغه کار کردن، بازنشستگی و بیمه را دارد؛ دولت پیشین هم در این بخش موفق عمل نکرد اما با توجه به شعار های دولت جدید به نظر می رسید اوضاع بهبود یابد ولی متاسفانه دولت جدید با کلید خود قفل

جعفر دهقان (بازیگر)به نظر من چه در سینما و چه در تلویزیون کارهای خوبی که مورد حمایت دولت باشد ساخته نمی شود... در دولت جدید هیچ اتفاق مثبتی در زمینه هنری رخ نداده است.

ثنا حاجی زاده (بازیگر) همه فکر می کردیم با روی کار آمدن دولت جدید شرایط نابسامان هنر کشور رونق بگیرد اما عملا هیچ اتفاق خاصی صورت نگرفت. مدیران فرهنگی دولت نیز اغلب می کوشیدند در روزهای ابتدایی حضور خویش وعده های رنگارنگ دهند اما اتفاق خاصی نیافتاده است.
جهانگیر الماسی(بازیگر)فکر می کنم آقای روحانی چنان درگیر مسائل بین المللی بوده اند که زمانی برای رسیدگی به حوزه فرهنگ و هنری در داخل را نداشته اند.

پیام دهکردی (بازیگر تئاتر) دولت یازدهم هنوز نتوانسته است رضایت خاطر هنرمندان را فراهم کند و کماکان مشکلاتی وجود دارد؛ انتظارات از دولتی که خرداد 1392 روی کار آمد و شعارهایی را در دستور کار خود قرار داده بود؛ به مراتب بیش از تاثیرات عملکرد این دولت در دو سال اخیر است.

نویسنده مثلا محترم رونامه آفتاب یزد، خوب است که کمی منصفانه و از روی احترام به هنرمندان نگاه کنیم آنجا که در روزهایی که تب بازگشت آقای ظریف از مذاکرات با یک تفاهم‌نامه گرم بود همین هنرمندان بودند که به اشکال مختلف در برنامه‌های مختلف زودتر از آنکه بدانند که وزیر دولتشان چه ره‌آوردی به همراه دارد از زحماتش تقدیر و تشکر کردند.

اینکه بخواهیم با زبان تیز و بد دهنی، مهر سکوت بر دهان دیگران بزنیم و برای توهین به فردی، اقشار دیگر مخصوصا کسبه و بازاریان را مورد هجوم خود قرار دهیم نه تنها نتیجه بخش نخواهد بود بلکه باعث می‌شود دلگرمی‌ها و امیدها از بین برود.

البته واکنش هنرمندان به این حرکت زشت خود درس بزرگی برای شماست، هیچ یک از این عزیزان با ادبیاتی که شما نوشتید صحبت نکردند و اسب توهین را نتاختند بلکه هر یک به نحوی ضمن حمایت از همکار خودشان شما را به اخلاقمداری توصیه کرده اند.

آنجا که  پوران درخشنده، به خبرنگار آوینی فیلم گفت: " مخالف این نوع برخوردها در عالم رسانه‌ای هستم و این نوع برخورد در شان هیچ کدام از آحاد جامعه نیست... این که بخواهیم در فضای رسانه هر جمله و کلمه ای را منتقل کنیم، غیر قابل پذیرش است و اصلا نمی توان آن را تائید کرد. رسانه ای را که باید آگاهی بخش باشد و فرهنگ سازی کند، نمی بایست خود اقدام به بی اخلاقی کند و من این را اصلا قبول ندارم."

و یا مهران رجبی در خصوص این حرکت زشت، معتقد است که « روزنامه ای که این توهین را انجام داده از ایشان و جامعه هنری عذرخواهی کند و اگر این کار را هم نکرد فدای سر ایشان و همه."»

و مرجانه گلچین نیز در مورد صفتی که به همکارش داده اند، هشدار می دهد : ( این از فهم نادرست می آید وگرنه بازیگری مساله مهمی است و با دلقک بودن فرق دارد.)

از هر دریچه  و زاویه‌ای که به این حرکت ناشایست نگاه می‌کنیم باز هم قابل توجیه نیست و به  نظر می‌رسد آزردن روح انسان‌ها با توهین و ایجاد خفقان انتقاد، با یک عذرخواهی ساده هم جبران پذیر نخواهد بود و به طور قطع از این گونه قلم به دستان توقع بیشتری نمی‌توان داشت چرا که قلم را برای نانی و زندگی را برای به دست آوردن نانی بر خود و دیگران ناراحت می‌کنند! کاش بدانند که « «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق».

انتهای پیام/