علیرضا مالمیر - نویسنده طنین یاس

                                                                          

جمهوری اسلامی ایران با پیشرفت‌های علمی و فناوری خود آینده اقتصادی ، سیاسی و نظامی غرب را تهدید می‌کند. زیرا به عرصه هایی گام نهاده که  خط قرمز دنیای غرب محسوب شده ودر آن وادی‌نظام سلطه یکه تازی می‌کرده است. این امر غربی ها را مجبور به نشان دادن واکنش از خودنسبت به خطر پیشرفت ایران اسلامی کرده است. یکی از این واکنش ها،اعمال تحریم  علیه جمهوری اسلامی ایران در عرصه های علمی ،فناوری،سیاسی و از همه مهمتر عرصه اقتصادی است .
همزمان با تشدید اعمال تحریم های غرب شما بخوانید-آمریکا وصهیونیسم بین الملل-علیه جمهوری اسلامی ایران ان دسته از مناسبات تجاری وصنعتی ایران با دنیا عملا وارد فاز جدیدی شده است.  این مهم  مسئولان نظام را برای  مدیریت  هوشمندانه ودور زدن تحریم ها به عکس العمل وا می دارد.با توجه به تجربه  طولانی ایران در این مقوله قطعا تدابیر جدید تری ازسوی حاکمیت  اتخاذ شده است.
ارائه مدل های مقابله با تحریم جامعه جهانی علیه ایران می تواند دراین زمینه  مفید واقع شود.برای مثال ارائه مدل اقتصاد مقاومتی که ازسوی رهبر معظم انقلاب به عنوان یکی از ابزار کار آمد مقابل تحریم مطرح شد؛ یکی از آنهاست.
این مدل نه تنها برای غلبه بر نتایج تحریم ها موثر است بلکه می تواند مدلی بدیع درمقابل دیگرمکاتب اقتصادی  مطرح دنیا  که مبتنی بر "لیبرالیسم" و یا "سوسیالیسم" هستند ؛باشد.مکاتبی مانند اقتصاد "کینزی" ،مکتب "شیکاگو" و...که هرکدام تعاریف و تئوری های متفاوتی از سبک علم اقتصاد دارند.
در ماه های اخیر به علت مقوله تحریم نظام سلطه علیه نظام اسلامی، برخی افراد برای این بحث موقعیت "شعب ابی طالب" را مطرح کردند و از این منظر به مقایسه وضعیت ایران بعد از تحریم با وضعیت مسلمانان صدر اسلام در دره شعب ابی طالب پرداختند.
این قیاس  امری اشتباه و برداشتی غلط از سکانس پیاده نظام غربیها در داخل ایران بودکه بتوانند از طریق جنگ روانی ،اضمحلال ارام حکومت ایران را نشان بدهند واین طور القا کنند که تحریم ها کمر جمهوری اسلامی را خم کرده است.
پرواضح است نه  شرایط و موقعیت  فعلی ایران  شبیه وضعیت مسلمانان صدر اسلام است ونه نظام سلطه در جایگاهی است که قدرت به وجود اوردن این موقعیت را داشته باشد.
این موضوع درست است که تحریم  می تواند آثار و کار کردهای نامناسبی براقتصاد ، تجارت ، صنایع تبدیلی و...در یک نظام برجای گذارد ولی  با مدیریت صحیح کارشناسان واهل فن این مسئله قابل کنترل و هدایت است .
سوال اینجاست که  ایا پایه های یک حکومتی با اندیشه ای اصیل و مبانی فکری ریشه ایبا این گونه جریانات  گذرا متزلزل  ونابود خواهد شد؟ به تحقیق پاسخ منفی است.
چراکه خوب می دانیم پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی دشمنی و عداوت استکبار جهانی بازهم بخوانید-امریکا و صهیونیسم-با ایران رنگ و بوی دیگری به خود گرفت.
از ترورهای کور علیه شخصیتهای موثر انقلاب گرفته تا سازماندهی وتقویت مادی ومعنوی گروه ها و سازمان های ضد انقلاب  مانند منافقین و ازهمه مهمتر به راه انداختن جنگ تحمیلی علیه ایران با واسطه گری عراق برای سرنگونی جمهوری اسلامی ایران  تنها بخشی ازاین دست دشمنی ها است .
ناگفته نماندتمامی این موارد در راستای جنگ سخت با نظام اسلامی بود و در عرصه  جنگ نرم اعمال تحریم و تلاش برای انزوای ایران در روابط دیپلماتیک را هم باید به ان اضافه کرد.
قدر مسلم انکه ایران بعد از انقلاب در شرایطی وارد جنگ با دشمن بعثی شد که از نظر تسلیحاتی و مالی قابل مقایسه با عراق تا بن دندان مسلح نبود.وضعیت  آشفته اقتصادی  وذخایر ارزی و صنعتی ایران که در قبل از انقلاب متکی بر مصرف گرایی و واردات بود پس از پیروزی انقلاب  به جهت اداره کشور و مدیریت جنگ و...عملا کاری از دستش ساخته نبود.
نظام نوپای اسلامی که در آن شرایط میبایست دوجبهه دفاع مقدس و مسائل مربوط به داخل کشور را پشتیبانی کند با مشکلات عدیده ای مواجه بود.
سوال اینجاست که به راستی رمز موفقیت انقلاب نوپای ایران در برابر این همه مشکلات چه بود؟
قدر مسلم ،آنچه منجر به عبور از بحران ها و چالشهای ابتدای پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی شد درواقع قدرت ایمان به خدا، اتحاد مردم ومسئولان درهمه جنبه ها ومدیریت ولایی حضرت "امام خمینی(ره)"بود که اینچنین نتیجه ای را برای اینده انقلاب رقم زد.
این ضرب المثل را همه ما شنیده ایم که «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد»بله! اینچنین بود که انقلابی را که می خواستند در همان بدو کارسرنگون کنند چند سال بعد و در اندک زمانی به رشد ، پیشرفت و توسعه در همه زمینه ها چه در عرصه فناوری و چه در عرصه سیاسی ،اقتصادی،اجتماعی و...رسیدتا جایی که الان جمهوری اسلامی ایران نه تنها در جهان حرف برای گفتن بسیار دارد بلکه اداره و حل بسیاری از امور عملا بدون مشارکت ایران امکان ندارد.
اگر آن موقع قدرت ایمان و اتحاد مردم باعث پیشرفت و گذار از بحران شدحال می بایست با بکار بستن تجربه ان سالهای ایثار ، شهادت و خداباوری بار دیگر افتخاری دیگر بیافرینیم.آن برهه اززمان اگر جنگ سخت و نبردی نابرابر بود و همه  دنیا تمام قد درمقابل اعتقاد و عزت ما ایستادند اینک نوبت ماست که در مقابل تمای دنیایشان بایستیم و حقانیت و وجودیت  خودمان را حفظ و از کیان ان دفاع کنیم.آن روزها اگر ما در خاکریز جبهه ها مبارزه میکردیم حال در خاکریز حفظ ارزشها جهاد میکنیم.جنگ هنوز به اتمام نرسیده فقط ماهیتش تغییر کرده است. جنگ دیروز، نبرد نظامی و سخت افزارانه وجنگ امروز، نبرد نرم افزارانه است.
 یک روز در خاکریز فرهنگی و یک روز هم مثل حالا درخاکریز اقتصادی مشغول عملیات کردن هستیم.اگر دیروز در عملیات "الی بیت المقدس" جاده اهواز - خرمشهر علیه مواضع دشمن بعثی می تاختیم امروز در عملیات "تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی"برجاده تحریم  جهانی علیه مواضع صهیونیسم بین الملل می تازیم .
مسلم است نابودی انقلاب اسلامی تنها هدف مشترک "کاخ سبز" نشینان جامعه جهانی است . اینک اما موقعیت فعلی جمهوری اسلامی ایران با دوران ابتدای انقلاب اسلامی ازلحاظ پیشرفت و توسعه  قابل مقایسه نیست.به هر میزانی که ایران در تمامی عرصه های مختلف رشد کرده است به همان میزان از قدرت پوشالی غرب در صحنه گردانی بین الملل هم کاسته شده است.
موج بیداری اسلامی که مانند سونامی تمام دنیا را در بر گرفته موید این مطلب است که زوال نظام ظلم و جور بسیار نزدیک است. شرایط  به گونه ای رقم می خورد که دنیای غرب حتی قادر به تغییر شرایط موجود در جامعه خودش هم نیست . اعتراضات بالای مردمی در اکثر کشورهای اروپایی و امریکایی خود گواه این ادعاست.
همانطور که درزمان دفاع مقدس وصدرانقلاب اسلامی اتحاد وهمدلی مردم ومسئولان به همراه قدرت ایمان و معنویت منجر به پیروزی و پشت سر گذاشتن موانع و چالشها شده بودامروز هم می طلبد در سایه همدلی و ایثار وگذشت و روحیه والای جهادی در گذار از جنگ نرم و هوشمندانه اقتصادی و فرهنگی نظام سلطه که مختص فرهنگ بومی ایران طراحی و تدوین شده به سلامت گذر کنیم.
واضح و مبرهن است اعمال فشار وتحریم ازسوی دشمنان در روحیه این مردم مومن و انقلابی چندان موثر نیست ؛ بلکه این کار باعث انسجام بیشتر احاد مردم خواهد شد.
 نکته قابل تامل انکه  از نفوذ افراد فرصت طلب و مغرض در لباس دوست که داخل کشور مترصد موقعیت ضربه زدن  به انقلاب هستند غافل نشویم وبا شناخت و برخورد با  این عناصر شما بخوانید -ستون پنجم استکبار و احیانا استعمار-امکان هرگونه عملی را از دشمن سلب کنیم.
غفلت از دشمن داخلی ،منجر به وارد آمدن ضربات و خسارات سنگینی به پیکره جمهوری اسلامی می شود. آنقدر که به جرات می توان گفت به اندازه سال های تحریم غرب علیه انقلاب و ایران موثر واقع خواهد شد.
این نکته  می طلبد افراد جامعه اسلامی  با نگاهی که رهبر معظم انقلاب  آن رادرقاموس بصیرت نافذ بیان فرمودند مراقب نفوذ این عناصر در بطن جامعه و یا خدای ناکرده در بدنه دولت و حاکمیت باشیم وچون دیگر عرصه ها مانند  دفاع مقدس ازاین خاکریز به سلامت عبور کرده وان شاالله  دراینده بسیار نزدیک شاهد تحقق نهضت جهانی موعود دوران در سرتاسر جهان باشیم.