از قدیم‌الایام شنیده‌ایم "توبه گرگِ مرگِ"؛ این ضرب المثل درست مصداق توبه‌های فرضی است که برخی از افراد نسبت به دیدگاه و موضع خصمانه آمریکا علیه منافع جمهوری اسلامی ایران، خیال می‌کنند و خیال خود را بلند بلند نیز فریاد زده و برای آن دلیل‌تراشی هم می‌نمایند.
روزی جامعه دلواپسان!، در بیسوادی محض!، مثل کلاغ! دل‌نگران اعتماد بی‌جا و دلخوشی الکی به نشستن بر سر میز مذاکره با سرکرده استکبار و استعمار، دولت فریبکار و خیانت‌پیشه آمریکا بود، دلنگرانی‌هایی که بالاخره لبخندزنان با امضاء برجام نه تنها به پایان نرسید بلکه بر میزان آن افزوده شد و تا امروز ادامه دارد. دلنگران‌هایی که به دعوت رئیس‌جمهور باید می‌رفتند به جهنم!
اگرچه اصل اعتماد و مذاکره با آمریکا توسط افراد خوش‌بین به تغییر سیاست‌های دولتمردان این کشور؛ خود امری خطرناک و دربردارنده پیامد‌های بسیاری بود اما ورود متفکرانه و با بصیرت مقام‌‌معظم‌رهبری و الحاقیه 9 بندی ایشان تا حد امکان، زمینه عملیاتی کردن آن را با کمترین پیامدها به وجود آورد.
دولت تدبیر و امید، با مانور بسیار بر لغو تحریم‌های ظالمانه، مهم‌ترین دستاورد خود را در این بازی بُرد – بُرد! یا به تعبیر ریاست محترم جمهوری اسلامی بازی برد با سه گل زده و دو گل خورده را زمینه‌سازی برای لغو تحریم‌ها و به تبع آن رشد اقتصادی کشور عنوان کرد از این رو مقام معظم رهبری یکی از مفاد الحاقات 9 گانه خود بر برجام را نقض برجام با افزودن تحریم‌های جدید علیه ملت ایران برشمردند تا با بصیرت خود نشان دهند که دولتمردان آمریکایی در کوتاه‌‌‌ترین زمان ممکن با متوسل شدن به حربه دور زدن برجام و وضع تحریم‌های جدید زودتر از آنچه مد نظر بود پیمان شکنی خود را نشان داده و آب پاکی را بر دستان خوش خیالان می‌ریزند، البته شاید این تصور نمی‌رفت که جماعت امیدوار با یک نامه آن هم از سر مکر و حیله باز هم به روی دشمن دیرینه انقلاب لبخند بزنند.
به هر حال چند روزی بیشتر نیست که اوباما مصوبه جدید ضدایرانی روادید را امضا و آن را به عنوان یک قانون ابلاغ کرد. ابلاغی که حتی بنابر گفته یکی از مسئولان ارشد مذاکره کننده ایرانی، ناقض برجام است.
اوباما با این حرکت در واقع، گلوگاه‌های شاهراه حیاتی رفع تحریم‌ها را که قرار بود باز شود، گرفته و تجار، سرمایه‌گذاران و گردشگرانی که قصد سرمایه‌گذاری و سفر به ایران داشته‌اند را با قوانین دست و پا پیچیده‌ای نه تنها سرگردان بلکه منصرف کرده است. این قانون نوع جدیدی از دور زدن برجامی است که ماه‌ها بر سر توافق آن با هم پشت میزهای مسابقه! نه ببخشید مذاکره نشسته بودند.
شنیده‌ها حاکی از این است که از قدیم‌الایام گفته‌اند: «شب دراز و قلندر بیدار است.» این شاید پاسخ درگوشی برخی از دلواپسان به این گفته رئیس جمهور محترم در 30 تیر 94 در جلسه هیأت دولت بود، وقت که گفت: «ما در میدانی حضور داشتیم که یک طرف ایران و یک طرف دیپلمات های 6 قدرت جهانی حضور داشتند. در این رقابت داور هم هم‌فکر و هم‌سوی با تیم رقیب بود و اگر می‌خواست سوت بزند به نفع آنها اقدام می‌کرد. در چنین مسابقه‌ای، تیم ایران پیروز شد.
حتی در یک مسابقه و بازی فوتبال وقتی می‌گوییم برنده یا موفق شدیم، معنایش این است که سه گل زده و دو گل خورده ایم، حالا عده‌ای بگویند که می‌شد از فلان فرصت هم استفاده کرد و گل‌های بیشتری زد. باید دید که در مقابل چه تیمی بازی کرده‌ایم و الا اگر در کنار گود نشسته و تماشاچی باشیم، می‌توانیم درخواست‌های بیشتری هم مطرح کنیم.»
یعنی آقای رئیس جمهور، شما بازی را با وقت اضافه‌اش حساب نکرده‌بودید. تیم آمریکا در وقت‌های اضافه خوب گل می‌زند و الان حداقل بنابر جدول بندی شما سه به سه برابر هستیم! این هم نتیجه‌ای کاملا خوشبینانه است.
و سؤال اینجاست که آیا این از شگردهای تدبیر است که تیمی در زمین مسابقه با تیم دیگر وارد شود که داور هم هم فکر و هم سوی با تیم رقیب باشد و اگر بخواهد سوت بزند به نفع آنها اقدام می‌کند!!
آیا کسی شما را مجبور کرده بود تن به این رقابت ظالمانه و در عین‌حال احمقانه بدهید؟ و حال که شواهد نشان می‌دهد رقیب از ترفند جِر زدن و دور زدن قوانین استفاده می‌کند، زمین را ترک نکرده و بازی را خاتمه ندهید؟
بنابر گفته اکثر کارشناسان قانون ضد روادید جدید علیه کشور ما نقض صریح بندهای 26 و 29 برجام است و آسیب‌های جدی بر اقتصاد ایران وارد می‌کند:
1 - باعث اعمال محدودیت‌ها در سرمایه‌گذاری در ایران می‌شود به نوعی که ریسک سرمایه‌گذاری اروپا به همراه کره‌جنوبی و ژاپن در ایران را بشدت افزایش می‌دهد.
2 - تقریبا صنعت توریسم در ایران را به مرز ورشکستگی می‌کشاند چراکه از توریست‌های اروپایی، ژاپنی و کره‌ای انتظار نمی‌رود به خاطر حضور در ایران، از سیاحت 90 روزه در آمریکا چشم‌پوشی کنند!
اینها واقعیتی است که خواب خوش عبور کردن از مشکلات اقتصادی را به کابوسی تبدیل خواهد کرد که در آن صنعت نه چندان قوی گردشگری ایران باز هم مظلومانه ضعیف‌تر شده و چوب لای چرخ سرمایه‌گذاری قطب‌های اقتصادی اروپا و آسیا می‌گذارد، حتی اگر نامه فدایت شوم‌های "جان کری" لودگی کرده و قانون مصوب را خودمانی و قابل رفع و رجوع بداند.
راستی تا حال شنیده اید که "دم خروس را ببینم یا قسم حضرت عباس را" این هم مصداق نامه کری است که با دم خروس تصویب یک ابرقانون تحریم کننده، برای دستگاه سیاست خارجه ما قسم حضرت عباس(ع) آشتی آشتی، هنوز هستیم تو کشتی می‌خواند.
انتهای پیام/ غ
