سکوت مجلس در برابر سند 2030، غفلت یا بی خبری؟ / اسناد آموزشی 2030 ابرراهی برای نفوذ همه جانبه

چند وقتی است که امضاء اسناد بین المللی آموزشی، مرسوم به 2030 محل بحث و ابراز نگرانی رسانه ها و برخی از حقوقدان های کشور قرار گرفته است. اسنادی که در اجلاس سران در سپتامبر2015 در نیویورک تصویب شد و رهبران کشورها متعهد شدند از اول ژانویه 2016، برنامه ریزی لازم را جهت عملیاتی کردن اهداف این دستور کار و ادغام آن در سیاست های کلان ملی مربوط به توسعه پایدار انجام دهند.

اما به راستی این اسناد چیست و بر اساس چه اهدافی به وجود آمده اند؟ دو محور اصلی این سند بین المللی در ظاهر، حذف فقر و توسعه پایدار است و به همین جهت جایگزین اهداف توسعه هزاره شد.

موضوع توسعه پایدار و سه بعد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی آن، در بطن این دستور کار جهانی قرار دارد و  آموزش که هدف چهارم دستور کار را تشکیل می دهد از نقش اصلی و محوری در تحقق اهداف دستورکار 2030 برای توسعه پایدار برخوردار است.

آموزش به عنوان ابر هدفی که در تحقق اهداف دیگر چون پایان بخشیدن به فقر )هدف اول(، بهداشت و رفاه انسانی )هدف سوم(، برابری جنسیتی )هدف پنجم(، کار شایسته و شرافتمندانه)هدف هشتم(، تولید و مصرف مسئولانه)هدف دوازدهم و کاهش تغییراقلیم )هدف سیزدهم(. از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

از آنجایی که یونسکو به عنوان نهاد متولی آموزش، علوم و فرهنگ در مجموعة سازمان ملل متحد شناخته شده است  و به دلیل اینکه نقش اصلی که در هدایت و راهبری آموزش در جهان ایفا می کند، به عنوان مسئول اجرای هدف چهارم – یعنی آموزش –انتخاب شد.

براساس اسناد موجود اهداف یونسکو در تحقق آموزش 2030 شامِل1. هدایت و هماهنگی و ایجاد شراکت و همکاری، 2بازبینی، نظارت و گزارش دهی در مورد پیشرفت های انجام شده در زمینة اهداف آموزشی و 3. تقویت دولت های عضو در اجرای دستور کار جدید .

حال باید دید چه چیزهایی امضاء این سند را محلی از انتقادات قراراست

چیزی که سند 2030 را حائز اهمیت می کند این است که این سند، سندی بسیط نیست بلکه به آن باید به مثابه «سندی تو در تو » نگاه کرد، سندی که هر بند آن به اسناد دیگری ربط داده می شود! از این رو امضاء آن بدون پشتوانه علمی و بدون در نظر گرفتن بارهای حقوقی؛ خالی از خلل نخواهد بود چرا که قطعا با امضاء این سند، خواه ناخواه مجبور به اجرای مفواد برخی از اسناد دیگر هم خواهیم شد، مفوادی که می تواند با قانون اساسی و ارزش های دینی ما در مغایرت کامل باشد.

چزی که در خوش بینانه ترین صورت ممکن  به نظر می رسد مسئولین کشور ما از آن غفلت کرده اند! و در بدبینانه ترین صورت ممکن برای رسیدن به اهدافی، متناقض با اهداف آموزشی نظام جمهوری اسلامی آن را امضا کرده اند!.

همچنین با نگاهی گذرا به برخی از اهداف سند « توسعه پایدار سازمان ملل » که 2030 جزئی از آن محسوب می شود، می توان به مغایرت برخی از اهداف با ارزش ها و قوانین جمهوری اسلامی ایران که برگرفته از شرع مقدس اسلام است، پی برد، اهدافی مانند « برابری جنسیتی» و ....که باز هم متأسفانه شاهد عملیاتی کردن آن سطح جامعه به ویژه زنان هستیم!.

و صدالبته با توجه به اینکه پیوستن به هر معاهده، پروتکل و امضاء هر سندی برای جمهوری اسلامی ایران بار قانونی و اجرایی به وجود می آورد کما کان اینکه یونسکو برای خود حق بازبینی، نظارت و گزارش دهی از روند اجرای کار در نظر گرفته و برای محکم کردن پایه های خواسته خود فقط به آموزش و پرورش کفایت نکرده و تعهد و حمایت بلندپایه دولت ها را نیز در نظر گرفته است و دولت ها را مکلف کرده تا از همه ابزارها برای تحقق این اهداف استفاده کنند. لازم است برای کسب وجهه قانونی و اجرایی شدن در مجلس شورای اسلامی تصویب شود. 

از آنجایی که به  اذعان مدافعان این طرح، چارچوب عمل آموزش 0202 با مشارکت دولت ها، نهادهای تخصصی ملل متحد یونسکو، یونیسف، برنامة - توسعة ملل متحد، صندوق جمعیت ملل متحد و بانک جهانی و اقشار مختلف جامعه مدن)امثال جورج سورس( اعم از معلمان، -جوانان و نهادهای تامین اعتبار بخش خصوصی)شرکتهایصهیونیستی(ونهادهای علمی تخصصی)همانندسیاوموساد(مشخص -شده است؛ می توان گفت که این سند « شاهراهی برای نفوذ هر چه بیشتر غرب بر جامعه اسلامی است و به صراحت اصل 3 قانون اساسی که مشخصاً به موضوع « عدم سلطه بیگانه بر مقدرات کشور» اشاره دارد و اصل 4 « تبعیت همه قوانین از شرع مقدس اسلام» را نقض می کند. »

نفوذ بهترین واژه و مفهومش رساترین مفهموم برای این سند است. نفوذی که در اهدافی چون 

1 - آموزش ابتدائی و متوسطه فراگیر

2- توسعه مراقبت اوان کودکی و آموزش پیش دبستانی فراگیر

3--دسترسی برابر همه زنان و مردان به آموزش عالی و آموزش فنی و حرفه ای

4 - مهارت های مرتبط برای کار شایسته و شرافتمندانه)ترویج یادگیری انعطاف پذیر در نظام های آموزش رسمی و غیر رسمی(

5 - فراگیری و دسترسی برابر زنان و مردان به فرصت های آموزشی

6 - سوادآموزی فراگیر جوانان

7 - آموزش شهروندی برای توسعه پایدار

 کادو پیچ شده و وسیله را برای محقق شدن توجیه می کند، وسایل و بزاری چون

الف)  فضاهای موثریادگیری: ایجاد و به روزرسانی امکانات آموزشی مناسب برای کودکان، معلولان، زنان و مردان و تامین فضاهای یادگیری موثر، فراگیر، به دور از خشونت و امن برای همه. تضمین احساس امنیت!!! توسط زنان و دختران!!! در فضاهای یادگیری!!!

ب بورس ها: افزایش تعداد بورس های اعطاشده به کشورهای کم توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه.

ارائه بورس در بین المللی سازی آموزش عالی و نظام های پژوهشی راهبردهای)ظاهرسازی ماهرانه( این کار عبارتند از : - تضمین اینکه سازوکارها، برنامه ها و سیاست های وضع شده در زمینه بورس های بین المللی در راستای اولویت ها، برنامه ها و شرایط ملی کشورها باشد . – جهت دهی فرصت های ارائه بورس ها به سوی زنان و مردان محروم.

ج آموزشیاران و معلمان: افزایش عرضه معلمان با صلاحیت از طریق همکاری بین المللی در زمینه تربیت معلم، در کشورهای در حال توسعه، به ویژه کشورهایی که کمترین سطح توسعه یافتگی را دارند و کشورهای جزیره ای کوچک در حال توسعه تا سال 2030 معلمان کلید دستیابی به همه اهداف آموزش 2030 هستند .

آنچه که در ابزار معلم برای رسیدن به اهداف سند 2030 نباید مورد غفلت قرار بگیرد برنامه هایی است که برای تربیت و آموزش آنها چیده شده است، برنامه هایی که می تواند نظام پرورش در سیستم آموزشی ما را مختل کند، پرورشی که باید بر اساس موازین اسلامی و عرف و فرهنگ ایرانی باشد.

1. تدوین راهبردهای موثر برای جلب با انگیزه ترین افراد برای حرفه معلمی با توجه به توازن بین زنان و مردان

 2. بازبینی و بهبود کیفیت آموزش معلمان در دوره پیش از خدمت و نیز ضمن خدمت

3.. یجاد چارچوبی برای ارزیابی توانمندی های معلمان، استادان تربیت معلم، ناظران و افرادی که مسئول بازرسی فعالیت معلمان هستند .

4. آموزش کافی مهارت های فنی به معلمان به منظور توانمند ساختن آنان برای استفاده از فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی و شبکه های اجتماعی

5. تقویت مدیران مدارس برای بهبود آموزش و یادگیری

از سویی دیگر برخی از کارشناسان و دغدغه مندان حوزه آموزشی کشور در زمینه پیوستن به این سند یا توافق سؤالاتی را مطرح کرده اند که هنوز از سوی موافقان و مدافعان این سند به عموم جامعه پاسخ داده نشده است و این خود بر نگرانی ها می افزاید.

به هر حال آنچه بیش از بیش باعث نگرانی شده است، بی توجهی نهادها و مراکز مربوط چون شورای عالی انقلاب فرهنگی و در رأس آنها مجلس شورای اسلامی است، اگر دولت و دولتمردان ما با نقض صریح قانون اساسی، تعهدنامه یا توافق نامه یا سندی بین المللی را امضا می کنند و در کشور را خواه نا خواه متعهد می نمایند، چرا مجلس شورای اسلامی باید در این زمینه از خود عکس العملی نشان ندهد!

غفلتی که امروز بر مجلس و نهادهای مربوط به سند 2030 وارد شده است ما را به یاد دزدی می انداز که شب هنگام در حال سوهان کشیدن به قفل مغازه ای بود ، پرسیدن چه می کنی؟ گفت: تا می زنم،! گفتند: پس کو صدایش ؟ دزد گفت: فردا صبح صدایش در می آید..

انتهای پیام/ غ