راضیه ترکمن - نویسنده طنین یاس
موضوعی که می خواهم در موردش صحبت کنم ، عملکرد برخی از هموطنان ما در جامعه ای است که ما آن را جامعه اسلامی قرارد داده و برایش خونبهای بسیار زیادی .
در جامعه ای که تمام شئونات رفتاری و عملی مردم آن بر اساس مؤلفه های دینی پایه ریزی شده است گاهی شاهد رفتارهای هستیم که برای ما چیزی جز افسوس  به ارمغان نمی اورد  و در نگاهمان تصویری جز تعجب و تحیر باقی نمی گذارد.



 تا کنون دقت کرده  اید   رفتار و کردار برخی از افراد ، خانواده ها و نهادها بگونه ای است که  گویی صفت ایرانی -  اسلامی بودن را به  یدک می کشند . به دور و اطرافمان نگاهی  حتی کوتاه بیاندازیم ، خواهیم دید که دارای  اقتصادی هستیم که کامل اسلامی نیست! برخی از افراد وجوهات شرعی خود را مانند خمس و زکات ... به طور کامل نمی پردازند و یا در پرداخت آن کوتاهی می کنند . شاید تعجب کنید هستند برخی از افراد جامعه ما که اطلاع درستی از این مقوله ها ندارند . نظام  بانک داری که به نام قرض الحسنه  بهره چند درصدی  موقع باز پرداخت دریافت می کند! و ...  رفتارهایی دور از شئونات اسلامی مانند رشوه ، نزول این دور تسلسل که متأسفانه در نهاد ها اقتصادی و اجتماعی و حتی خانوادگی  تاثیر  گذار بوده است و این امر اگر چه با تمهیدات مسئولان ذی ربط و تلاش آنها تا حدی مورد اصلاح قرار گرفته است اما شواهد نشان می دهد که نوش دارو پس از مرگ سهراب بوده استو هنوز هم جامعه ما درگیر این مباحث خلاف شرع و اخلاق است ؛  چرا که آمارهای رسمی نیز بر این ادعای ما صحه می گذارند  و این امری نیست که به راحتی به توان از آن گذشت .
از بعد فرهنگی که شمه ای از اقتصاد کشور را هم درگیر خود کرده است می توان به واردات بسیار زیاد لوازم آرایش به کشور اشاره کرد . کالایی که به واسطه آن ارز زیادی از کشور خارج شده و در قبالش فرهنگ نامأنوس جلوه گری و بدحجابی و بی بندوباری   به کشور وارد می  شود . ضد فرهنگی که بهای آن از بین رفتن حیا از جامعه و تغییر الگوهای رفتاری بانوان است . شاید جای تأسف بیشتر داشته باشد که بدانیم مردان ما هم درگیر این اتفاق نامبارک شده اند . درگیر شدن مردان در این عرصه باز هم  نرم و با واژه انعطاف پذیری و روشنفکرگرایانه ! توصیف می شود . نگویی مردان ما در قبال نحوه پوشش و آرایش خواهران و همسران و دختران خود هیچ عکس العملی نشان نمی دهند و با انعطاف پذیر بودن خود در مواجه با رویکرد ضد فرهنگی و اسلامی آنان را تشویق تا حدی هم صاحب حق می دانند . حقی که از آن به اسم آزادی نام می برند !!
 بله ؛ وضیعت استفاده از  لوازم آرایشی- بهداشتی در بین عموم  افراد جامعه  رواج گسترده ای یافته؛ به شکلی که دیگر  فقط زنان و دختران جامعه مشتری و طالب آن نیست  ! بلکه بخش وسعی از جامعه  مردان ما نیز به طرز عجیبی به سراغ این گونه لوازم می روند و از آن استفاده می کنند .
حا ل چه عواملی سبب شده است  که تمایل افراد جامعه به استفاده از این نوع لوازم افزایش یابد  و چرا این فرهنگ استفاده از لوازم آرایش بین مردان ما هم رسوخ کرد است باید به مبحثی که به نظر تکراری می آید و اما به راستی تأثیرگذارترین راه حل ها است اشاره کنیم .
تا چه اندازه به الگوهای ورزشی و هنری..  خوراک فرهنگی داده ایم و به آنان آموخته ایم  که در شأن یک ورزشکار و... رفتا کنند. تا کنون  تا چه اندازه   حد و اندازه استفاده از لوازم آرایشی و بهداشتی را برای جوانان خود از دید اسلام توضیح دادیم و در این زمینه چه قدمهای محکم و کارشناسی شده ای برداشته ایم ؟ به راستی در زمین حاصل خیز فرهنگ ایرانی اسلامی و در پهنه اندیشه های جوانانمان چه کاشته ایم که منتظر برداشت بهترین محصول از آن هستیم .
 تا کی باید داد سخن از ماهواره و رسانه های غربی و دریچه هایی داشته باشیم که به روی فحشا و بی بندوبار باز می شود! چه قدر باید دست را محکم بر روی دست کوبید و همایش گذاشت و سخنران دعوت کرد و از نگاه علوم مختلف جامعه شناسی ، روانشناسی، به این مقوله نگاه کرد .
باید در این برهه بارها و بارها نقش و جایگاه خانواده  و متولیان فرهنگی و حوزه های علمیه ...  را برای جامعه و حتی خود دست اندرکاران این مجموعه های بازخوانی و یادآوری کرد . به راستی سوالی که هیچ گاه نمی شود به درستی به آن پاسخ داد این است که ایا کم کاری و غفلتی در این زمینه اتفاق نیفتاده است ؟ می شود گفت :همواره در مسایل فرهنگی نوعی سیاست افراط و تفریط را در پیش گرفته ایم   چه در سطح  خانواده و چه در اجتماع همواره باید و نباید تعیین کرده ایم  که در بیشتر شرایط این باید و نبایدها دیر اتفاق افتاده است و در نهادینه کردن بایدها موفق عمل نکرده ایم و نبایدها را دیرتر از حد معمول به آنها شناسانده ایم . حس زیبا بودن و زیبا شدن و شرایط و زمان جلوه گری زیبایی را به آنها نیاموخته ایم و باورشان را آموزش نداده ایم که  زیبای ظاهر در صرف استفاده از   لوازم آرایشی نیست .  شاید این تقصیر والدین و نگاه آنها به پوشش و رفتار دخترانشان دوران کودکی و نوجوانی باشد که امروزه جلوه گری های نامتعارف قبحی در جامعه ندارد و هیچ کس هم پاسخگوی این همه سهل انگاری نیست . ما دختران و زنان یادنگرفته ایم که عرضه زیبایی در بازار مکاره خیابانها در طول سالیان و با گذشت عمر می تواند تیشه ای بر ریشه زندگی خودمان باشد چرا که جوانان امروز درفردایی نچندان دور به زنان و مادرانی خواهند رسید که زیبایی و طراوت خود را به فرزندانشان بخشیده بودند و در مسیر خیابان ها و چهارراه ها و پشت چراغ قرمز و شاید هم در فروشگاه ها ... ظاهری به زیبایی و طراوت جوانان رهگذر از زندگیشان نداشتند و حال نوبت خود آن جوانان است ....