لگدمال کردن حقوق شهروندی با روزه خواری علنی در ماه رمضان

قدیم ترها مردم مهربان تر بودند، با صفاتر بودند برای یکدیگر احترام بیشتری قائل می شدند و از همه مهمتر درک درستی از شرایط فرهنگی ، سنتی و اعتقادی جامعه داشتند. چند دهه پیش با اینکه سطح سواد خواندن و نوشتن افراد جامعه بسیار پایین تر از امروز بود، سواد اجتماعی و رفتاری شان به مراتب از اکنون که در هر خانه ای، چندین نفر با تحصیلات عالی و توهم شعور بالا! زندگی می کنند، شایسته تر بود.
یکی از نمودهای زیباتر و فهیم تر زندگی کردن مردم در سال های نه چندان دور گذشته، احترام به مناسبت های ملی و مذهبی بود. مناسبت های مهمی چون ماه های محرم، صفر و رمضان که حتی بر سبک زندگی مردم تأثیرات ویژه داشت و آیینی محترم را رقم می زد.
اکنون در ماه رمضان به سر می بریم؛ از لا به لای صحبت های خودمانی مردم این برداشت می شود که چند سالی است رمضان ها حال و هوای قدیم را ندارد و کوچه ها و خیابان ها عطر روزه و روزه داری نمی دهند! جالب اینکه برای فقدان بزرگ به دنبال اشکالات سیاسی هستند و اصلا توجهی به فرهنگ و بلایی که خودشان بر سر این موجود زنده آورده اند، ندارند.

از اواسط دهه 80 بود که روزه خواری و کم توجهی به فرهنگ روزه داری در جامعه به عنوان یک پدیده در قالب ناهنجاری اجتماعی دیده شد، آن سال ها نیروی انتظامی برای مقابله با این دست حرکت های غیراخلاقی مانند کشیدن سیگار در ملاء عام، خوردن نوشیدنی در وسایل نقلیه عمومی و سطح شهر ... اقداماتی را انجام داد . در پس اقدامات قهری نیروی انتظامی، تحلیلی بر روزه خواری در ملاء عام توسط برخی از افراد صورت گرفت که روزه خواری علنی را نوعی « اعتراض اجتماعی» دانست! اعتراضی که فقط در ماه مبارک رمضان برای آزار و اذیت روزه داران صورت می گرفت! غافل از اینکه نماد و ظواهر نفوذ فرهنگی با نشانه گیری عقاید مذهبی در سبک زندگی رفتاری و زندگی مردم در حال رخنه کرده بود.
حال در سال 1398 کار به جایی رسیده است که دیدن نوشیدن آّب خنک در تب تشنگی رمضان برای روزه داران کوچک و بزرگ دیگر عادی شده است و جمع روزه خوار بی فرهنگ برای اذیت بیشتر و هنجارشکنی توأم با بی احترامی به پاشیدن آب از پنجره ماشین در حال حرکت به سمت صورت روزه داران اقدام می کنند!
بنابر اخبار واصله چند روزی است که در طی روزه خواری های علنی و عدم رعایت حجاب و عفاف دانشجویان دختر و پسر در ماه مبارک رمضان، حراست یکی از دانشگاه های تهران مجبور به نامه تذکر آمیزی به عموم دانشجویان مبنی بر رعایت حرمت ماه مبارک رمضان و پرهیز از روزه خواری و کشف حجاب در ملاء عام شده است که با واکنش عجیب و تند " انجمن اسلامی دانشجویان " آن دانشگاه رو به رو شده است!
این واکنش به صورت نامه اعتراضی این انجمن به ریاست دانشگاه بوده است که در آن دانشگاه را محل تضارب آرا و عقاید دانسته است و خواهان رعایت " آزادی" دانشجویان شده است!
نکته ای که در قضیه واکنش تند این انجمن به رعایت اصول روزه داری آنهم در دانشگاه که محل تربیت و پرورش افرادی تحصیل کرده ای است که باید شعور اجتماعی بالاتری نسبت به عامه مردم داشته باشند، دیده می شود، کلمه "اسلامی" الصاق شده به اسم آن انجمن است که سطح توقع از آنها را در فهم قانون به ویزه قوانین حاکم بر اصول اسلامی بالاتر از سایر انجمن های موجود در دانشگاه می برد.
از طرف دیگر باید از اعضای این انجمن پرسید که در کجای عالم، قانون یک کشور بنابر سلیقه در معرض تضارب اراء قرار می گیرد که قانون کشور ما که مبتنی بر دستورات دین مبین است موردی سلیقه ای و دچار شده به تضارب آراء شود؟
و چقدر بد و دون از شأن مسلمانی آن هم برای جامعه متدین ایرانی است که بعد از گوشزد کردن های رعایت عفاف و حجاب از سوی نیروی انتظامی و راه اندازی های طرح های امنیت اخلاقی، کار به جایی برسد که کمیته ها و طرح هایی را هم برای کم شدن " روزه خواری علنی " در جامعه تدارک ببینند! و فردی که ادعای تحصیلات عالیه و .. دارد را به رعایت نکاتی ملزم کنند که حتی غیرمسلمانان در کشورهای اروپایی در حق همکاران مسلمان خود در ماه رمضان رعایت می کنند!
مبینا اسدی کارشناس ارشد علوم قرآنی در گفت وگو با خبرنگار طنین یاس می گوید: از بعد شرعی " روزه خواری" عملی حرام و در بعد اجتماعی به نوعی عدم احترام به حقوق دیگران است و "روزه خوار" بصورت آشکار می گوید: هنوز به حقوق شهروندی و احترام به حقوق دیگران در سطح جامعه واقف نیست و این حقوق را زیر پا می گذارد.
وی با بیان اینکه تظاهر به " روزه خواری " یعنی فرد، عمداً و با قصد قبلی فردی در ملاء عام کاری انجام دهد که با روزه داری منافات دارد، گفت: خوردن، آشامیدن، استعمال دخانیات و فروش غذا از نمودهای روزه خواری است.
این کارشناس مسائل مذهبی بیان کرد: براساس قانون مجازات اسلامی، هر کس علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد، مجزات روزه خواری علنی فقط مخصوصا ایران نیست و مجازات روزه خواری در کشورهای مختلف عرب زبان را در این جدول می توان دید:

انتهای پیام/*