سیهلا فرجام پرستار جنگ:
آنقدر به خانه نرفتم تا مجبور شدم با آمپول شیر ار در سینه ام خشک کنم!
منیره غلامی توکلی
سهیلا فرجامفر، کارشناس پرستاری، یکی از پرستاران سالهای دفاع مقدس و مؤلف کتاب "کفشهای سرگردان" است که برایتان خواهم نوشت که چرا اسم کتابش را " کفشهای سرگردان گذاشته است. هفته دفاع مقدس او را در یک نشست تخصصی دیدم. بانویی بسیار دوست داشتنی و در عین حال مهربان که خونگرمی مردمان جنوب در واژه واژه کلام و عمق چشمانش موج میزد.
او را زنی میهنپرست شناختم که در عین شیکپوشی، حیا و نجابتی تحسین برانگیز در ذات و اندیشههایش داشت. زمانی که از دوران دفاع مقدس تعریف میکرد، گویی از شیرینترین خاطراتش میگفت، میگفت: « به اعتقاد من در زمینه دفاع مقدس هنوز باید نوشت... حرکت در این زمینه - نشر کتب دفاع مقدس- دور از چشم باقی نمیماند »
او زن ایرانی را موجودی عزیز در جامعه میدانست و زمانی که از معنای زن در جامعه امروز و به تصویر کشیده شدن آن توسط رسانهها میگفت، حزن عجیبی یا شاید عصبانیتی در صدایش موج میزد.
او معقتد بود معرفی چهره واقعی زن ایرانی به جهان مغفول مانده است، باید توانمندیهای زن ایرانی را در خارج از مرزها نشان داد در این زمینه صدا و سیما مهمترین نقش را دارد که متأسفانه درصدی هم در آن موفق نبوده است چرا که با ورود به کشورهای خارجی و درک دیدگاه جامعه غرب از زن ایرانی متوجه نگاه غلط آنها به زن ایرانی میشویم.
وقتی شروع به گفتن خاطرات خودش از سالهای هشت سال دفاع مقدس کرد، محو صحبتهای قشنگش شدم که با طنازی زیبایی همراه بود.