منیره غلامی توکلی
اگر زندگی مشترک از صلح و صفا، محبت و احترام، قدرشناسی و همکاری، حقشناسی و مراعات ادب و آداب شایسته برخوردر باشد، خانواده دوست داشتنی میشود.
اما اگر کانون خانواده از روح تفاهم و صفا تهی باشد و نزاع و کشمکش، کینه و کدورت، خودخواهی و خودمحوری بر آن سایه افکند، خانواده همچون جهنمی می شود که فرساینده روح و کشننده توانهای آدمی خواهد بود.