|
قلمدون این وبلاگ به کمپین *من عاشق محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) * هستم، پیوست
|
||
|
|
در مراسم فاطمیه کنار پدرش نشسته بود، خیلی بزرگ تر از سنش رفتار می کرد از پدرش پرسیدم چند سال دارد گفت : 2 سال تمام. هنوز نمی توانست اسمش را درست تلفظ کند، کودکی و بزرگی را با هم آمیخته بود ! چادر سرش بود و پستانک را می مکید و برای حضرت زهرا سینه می زد . برایم جالب بود که او سوژه تمام دوربین های موبایل ها بود .... منم از سایرین عقب نیفتادم ! این عکس زهرا خانم صالحی است که به قول پدرش به چادرش علاقه بسیاری دارد و وقتی چادرش را سرش می کند رفتار خانوومانه تری دارد !
نوشته شده در تاریخ سه شنبه 92/1/27
توسط منیره غلامی توکلی
بدن سالم شهید محمدرضا شفیعی بعد از 16 سال«و مکروا مکروالله والله خیر الماکرین» نام ونام خانوادگی :محمدرضا شفیعی مدت زمان بودن بدن زیر خاک وبرگشت به وطن : 16سال
بعد از تبادل اسرا، حالا نوبت جنازه‌ها بود. قرار شد حتی استخوان‌های شهدا را تحویل بدهند. عراقی‌ها رفتند سراغ قبرها. یکی شان هم قبر محمدرضا بود. مشغول شدند و با بیل و کلنگ خاک‌ها را کنار زدند، امابیچاره ها ، بیچاره بودند در کفرشان، بیچاره‌تر شدند. محمدرضا صحیح و سالم بود. به فکر چار تکه استخوان بودند و حالا بدن محمدرضا سالم بود. موهایش، پوستش، مژه‌اش، زخم تنش...، انگار محمدرضا همین چند دقیقه پیش شهید شده عکس‌ها و مدارک را مطابقت کردند اما قبر قبر محمدرضا بود و جناره سالم سالم دشمن به یقین رسید در کفر و جهنم رفتنش. خبر به گوش صدام رسید. دستور داد جنازه را تحویل ندهند. آبرو که نداشت ولی محمدرضا رسواترش می‌کرد . سه ماه محمدرضا را (به دستور صدام) زیر آفتاب داغ عراق گذاشتند تا شرمندة مولایش موسی بن‌جعفر(ع) نباشد . هیچ اتفاقی نیفتاد . پودر تجزیه روی بدن و صورت محمدرضا ریختند. نه سوخت و نه پودر شد. فقط کمی تغییر کرد. سفید بود رنگش. سبزه بامزه شد. بدبختی و شقاوت شده بود خوره و به جانشان افتاده بود. صلیب سرخ در جریان بود و ایران هم مدرک داشت. مجبور شدند که محمدرضا را تحویل بدهند. نوشته شده در تاریخ شنبه 92/1/24
توسط منیره غلامی توکلی
فاطمیه مسیری درجهت اعتلای فرهنگ فاطمی این روزهای فصل بهار رنگ و بوی دیگری دارد. کافی است گوش جان به آوای نسیم بهاری بسپاریم، بی شک صدای غربت و مظلومیت شیعه را به وسعتقلب زهرایی مولایمان علی (ع) می شنویم.
این روزها ... طبیعت در پوسته ظاهری خود جان تازه ای یافته است اما حال دل شیعه چندان تعریفی ندارد. چرا که در طلیعه بهار هم داغدار غم از دست دادن مادر و هم غمدار پرده نشینی یوسف زهرا (س) است. این روزها کوچه بنی هاشم؛ رنگ باخته ی بی قراری و بی تابی حسن بن علی (ع) است. این روزها کوچه... چادر خاکی و ضرب سیلی برای حسن یاد آور زخمی کاری بر عمق جانش است. یابن علی ! غصه کوچه را تو از هرکس دیگری بهتر می دانی و هیچ... دیوارهای کوچه با دستان رنجور فاطمه عجین شده است. نمی دانم تابه حال با خود اندیشیده اید چرا قد خمیدگی در این خانواده موروثی است؟ اینجا زهرای 18ساله کمان غربت شوهر و آنجا در کاروان عاشورا عقیله بنی هاشم هم به تأسی از مادر، کمان مظلومیت برادر را بر دوش می کشند. به راستی چقدر شیعه به این کمان ها مدیون است! شیعه چقدر به چادر مادرش مدیون است! شیعه چقدر به خطبه های زینب و اضطرار شب عاشورایش مدیون است. کاش یقین می کردیم، بیرق شیعه را همان چادر خاکی زهرا عزت داده است. مگر می شود شیعه باشیم و زهرایی نباشیم؟! مگر می شود حسینی باشیم و زینبی نباشیم!؟ آن هم درست در زمانه ای که دیگر زهرا و زینب (س) فقط به شیعه تعلق ندارند! چشمانمان را باز کنیم و وعده خدا را آنجا که فرمود: « سیجعل لهم الرحمن ودا » ببینیم؛ در عصر سلطه ی اجیر شدگان نفس سرکش، بر جهان! انگشت اشاره تمامی زنان آزاده جهان به سمت پرچم زهرا و زینب (س) است. اما افسوس که .... این روزها بیشتر از قبل می شنویم دوستان جاهل و دشمنان آگاه شهادت مادرمان را افسانه پنداشته اند. اگر حضرت فاطمه (س) با مرگ طبیعی از دنیا رفته بودند چرا قبرشان مخفی است؟ چرا زیارتگاهی وجود ندارد؟ اگر مرگ ایشان طبیعی بود چه لزومی داشت دفنش شبانه باشد؟ چه می توان گفت جز اینکه درک بدخواهان دین از قدرت معنوی فاطمه و دوستداران او آنقدر هست که برای تحت الشعاع قرار دادن شمس وجودش، شب و روز ندارند و سعی می کنند الگوهای بدلی نفسانی را پرده پوش آسمان وجودش کنند. آنها برای اینکه سیطره خود را بر جهان گسترش دهند و انسانها را چون بردگان بی چون و چرا در مشت خود نگه دارند ؛ گل بی خار نبی را در خزان باورها و یادها پرپر می کنند و خیمه شب بازان بزک کرده را به جای آن می نشانند تا مبادا دم از فرهنگ فاطمی بزنیم! ترس و نگرانی آنها از این واقعیت است که ... نکند یک روزی بگوییم استمرار فرهنگ عاشورا مدیون زینب بوده است! ترسی که دشمنان ما از فرهنگ فاطمی دارند از صدای اذان مأذنه های مساجد شیوخ خلیج فارس نشین بیخ گوشمان ندارند! دلیلش را حضرت روح الله(ره)به دو مصداق بیان فرمود:اسلام ناب و اسلام آمریکایی! اسلام ناب م ح م د ی مؤلفه ای چون فرهنگ فاطمی و عاشورایی دارد. فرهنگ فاطمی یعنی محور عمل قراردادن سخنان، رفتار و کردار این بانوی بزرگوار در زندگی فردی و اجتماعی، فرهنگ فاطمی یعنی اینکه به زوایای زندگی سراسر درس حضرت زهرا(س) صرفا به عنوان یک قضیه تاریخی نگاه نکنیم. یادمان باشد زندگی این بانوی بزرگوار با اساس تشیع پیوند عمیق خورده است. اگر عاشورا اسلام را زنده نگه داشت، فاطمیه تشیع را به عاشورا پیوند می دهد و فصل نخست عاشوراست. در واقع فاطمیه شاهراه کربلاست.
در شهادت حضرت زهرا (س) می گریم و فضایلش را باز می خوانیم تا به جواب یک سؤال برسیم: اگر ما هم صدای "هل من ناصر ینصرنی" فرزندش را می شنیدیم در صحنه کربلا به سوی کدامین لشکر شمشیر می کشیدیم. پس کمی آهسته تر قدم برداریم. فاطمیه پاک کننده زنگارها بر اندیشه هایی است که در جریان غبارآلود فتنه ی دین ستیزی شاید غبار گرفته باشد. اگر این بخش بسیار مهم از تاریخ اسلام حذف شود، مذهبی صرفا قشری خواهیم داشت و این درست همان راهبرد اسلام آمریکایی است. یک روز دشمن با زور به اهداف خود می رسید و یک روز هم با زر و اینک نوبت تزویر است. تزویری که دو روی یک سکه است. سکه ای که بر یک روی آن نقش دین و بر روی دیگرش نقش شیطان حک شده است. زر و زور هیچگاه نتوانستند دشمن را به مقصد برسانند. از این رو هم اکنون متوسل به تزویر یا همان "جنگ نرم" شده اند. اسلام آمریکایی دقیقا در تعامل با تزویر است. این همان هدف دشمنان دین ما است. آنها از چشمه های ساری و زلال اسلام که در قالب فرهنگ فاطمی و سیاست علوی و نهضت عاشورا و جامعه مهدوی رخ می نمایانند در هراس هستند. زیرا این سه عنصر نه تنها در تقابل همیشگی با نسخه جعلی اسلام امریکایی هستند بلکه باطل کننده نقش ها و نقشه های شوم آن علیه مسلمانانند. ترسی که دشمن از سیاهی چادر زن مسلمان که بخشی از هویت فرهنگ فاطمی است، دارد به مراتب عمیق تر از هر سلاح هسته ای است. آنها خوب می دانند که عمق راهبرد فلسفه عاشورا وامدار همین سیاهی چادراست. استمرار این مسیر که منجربه تشکیل حکومت جهانی مصلح آخرالزمانی می شود بسته به تعمیق فرهنگ فاطمی است. این مهم مسئولیت ما را در قبال تاریخ دو چندان می کند. مسئولیتی که شیعه به وسعت تاریخ اسلام برای آن تاوان داده است. خواهر و برادرم اینک وقت احساس مسئولیت است. برای ثبت نشدن یک تاوان دیگر درتاریخ تا دیر نشده باید وارد میدان شد. این گوی و این میدان...
نوشته شده در تاریخ شنبه 92/1/24
توسط منیره غلامی توکلی
یک کارشناس مسائل سیاسی در گفت و گو با طنین یاس: مصطفی دولت آبادی، مدرس دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار طنین یاس، با تأکید بر اینکه در سال 1392 مهمترین هدف پیش رو در حوزه سیاسی و اقتصادی برگزاری هرچه باشکوه تر انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و همچنین مقاومت و مدیریت در برابر تحریم های اقتصادی در فضای بین المللی است؛ مهم ترین الزامات خلق حماسه سیاسی را توجه به چهار محور 1) بصیرت 2) وحدت 3) قاونمداری و 4) رعایت اخلاق سیاسی برشمرد. وی با اشاره به نام گذاری امسال به نام سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی، تصریح کرد این نام گزاری یا بهتر بگویم تعیین استراتژی توسط مقام معظم رهبری ، ریشه در تحولات داخلی و خارجی حاکم بر کشور، منطقه و جهان و شناخت عمیق معظم له از شرایط و مصالح کشور دارد. این کارشناس مسائل سیاسی، سیر نام گذاری سال ها توسط رهبر معظم انقلاب را به دانه های تسبیح تشبیه کرد که در امتداد استراتژی های نام گذاری سال های گذشته صورت می گیرد و افزود از این رو برای حرکت موثر در این پلان استراتژیک ابتدا باید اهداف، شرایط موجود، تهدیدات، الزامات و راه کارها را شناخت، سپس با طراحی تاکتیکی و تکنیکی رسیدن به اهداف را عملیاتی کرد. وی در خصوص الزامات خلق حماسه سیاسی به خبرنگار طنین یاس گفت: بصیرت به عنوان شناسه شناخت دشمن و حفظ آرامش روانی جامعه، وحدت به عنوان رمز پیروی ملت ایران و قانون مداری شرط اولیه حضور در انتخابات و رعایت اخلاق سیاسی از ملزومات خلق یک پدیده دارد. این مدرس دانشگاه در توضیح چهارچوب یاد شده اظهار کرد: نوشته شده در تاریخ شنبه 92/1/24
توسط منیره غلامی توکلی
1- موقعیت اهل بیت در نزد خدا : خدایى را حمد و سپاس گویید که به خاطر عظمت و نورش ، هر که در آسمانها و زمین است به سوى او وسیله مى جوید و ما وسیله او در میان مخلوقاتش و خاصّان درگاه و جایگاه قدس او و حجّت غیبى و وارث پیامبرانش هستیم. (شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: ج 16، ص 211?)
نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 92/1/21
توسط منیره غلامی توکلی
|
 سوگند به قلم و آنچه می نویسد «ن و القلم و ما یسطرون » کدامین قلم و کدامین سطرها می تواند مورد نظر پروردگار باشد! پاسخ این سؤال سخت نیست اگر با کلام خدا مونس باشی آنجا که می فرماید: قلم وسیله تعلیم شماست « الذی علم بالقلم » . به صراحت می توان گفت که خدا بر دوات و قلمی سوگند می خورد که وسیله ای برای تعلیم بندگانش باشد و چه دواتی ماندگارتر و چه قلمی شیواتر از دوات و قلمی می توان یافت که سطر سطر نوشته هایش در مورد شهید و شهادت باشد؛ موجودی که در ذات مفاهیم متعالی تعلیم و تعلم نهفته است . |
 |
||
