|
قلمدون این وبلاگ به کمپین *من عاشق محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) * هستم، پیوست
|
||
|
|
در تقابل با سلامتی جسم و روح، رواج یافته است،
سونامی مُدیسم استفاده از دخانیات بین زنان ایرانیبه قلم: منیره غلامی توکلی چندصباحی است که بانون علاقه عجیب و غیرقابل انتظاری به استفاده از دخانیات دارند. از سیگارهای ایرانی تا خارجی، قلیان کشیدن در چهاردیواری خانه تا مراکز شهر و حتی فضای سبز پارک‌ها و کوهسارها.... نوشته شده در تاریخ یکشنبه 94/3/31
توسط منیره غلامی توکلی
شهدا در لحظه نیاز آمدند ....
تأملی بر پیام مقام معظم رهبری در پی تشییع باشکوه شهدای غواص به نکات بسیار مهم پیام امام خامنه ای در پی حضور باشکوه مردم در بدرقه شهدا، دقت کردید؟!آنجا که فرمودند:(سپاس بی پایان پروردگار حکیم و مهربان را، که در لحظه‌های نیاز این ملّت خداجوی و خداباور، بشارتهای تردیدناپذیر را بر دلهای بیدار نازل می‌فرماید و غبارها را می‌زداید...)
 به قلم: منیره غلامی توکلی به نکات بسیار مهم پیام امام خامنه ای در پی حضور باشکوه مردم در بدرقه شهدا، دقت کردید؟!آنجا که فرمودند:( سپاس بی پایان پروردگار حکیم و مهربان را، که در لحظه‌های نیاز این ملّت خداجوی و خداباور، بشارتهای تردیدناپذیر را بر دلهای بیدار نازل می‌فرماید و غبارها را می‌زداید...) به راستی چرا این پیام امام خامنه ای شباهت بسیار زیادی به پیام های ایشان در سال 1388 دارد. نگاهی کوتاه بر دغدغه دلسوزان انقلاب شاید بتوان دلیل این پیام را فهمید: حسن روحانی، رئیس جمهور در مراسم گرامیداشت هفته محیط زیست، گفت: (تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک‌ها احیا شوند) بزرگ انگاری و ایجاد ترس از تحریم‌ها به دنبال سخنان رئیس جمهور در 17 خرداد امسال، بسیاری از تحلیل گران داخلی و خارجی به سخنان وی واکنش نشان داده و این موضوع به تیتر یک برخی روزنامه های داخلی تبدیل شد و هر کسی به نوعی پاسخ این اظهارنظر نسنجیده را داد! البته واکنش‌های رسانه‌ها فقط به رسانه‌های ایران محدود نمی‌شد بلکه این سخنان جنجالی رئیس جمهور صدای برخی عناصر ضدانقلاب را نیز درآورد. «ن. الف. ک» کاریکاتوریست ضدانقلاب نوشت «آقای روحانی! مشکل «آب خوردن» مردم ربطی به تحریم‌ها ندارد!» و مانند معلمی به تبیین چرایی و چگونگی تغییر روش مدیریت منابع آب و بحران فعلی خشک‌سالی و کم‌بود آب، پرداخت. جملاتی از این دست که تحریم‌ها را غولی برای از پا در آوردن ملت ایران معرفی می‌کند نه تنها از زبان رئیس جمهور بلکه از سوی برخی از مشاوران و معاونان ایشان نیز بارها تکرار شده است تا جایی که جهانگیر اسحاقی، معاون اول رئیس جمهور نیز می‌گوید:( وقتی می گوییم تحریم‌ها روی آب آشامیدنی مردم هم تأثیر گذاشته است می گویند کجا تحریم‌ها می‌تواند روی آب خوردن مردم تأثیر بگذارد و شروع به کنایه می‌کنند. این در حالی است که تأمین آب آشامیدنی یک شهر مانند تهران نیازمند ده‌ها کار مطالعاتی، مهندسی و عمرانی است و ساز و کار انتقال آب آشامیدنی از پیچیده‌ترین فناوری‌های دنیاست.) احتمالا آقای معاون قصد داشتند مطرح کنند که ما در بهره‌مندی از فن‌آوری ها هم تحریم هستیم .... تغییر موضع در حمایت از کشورهای مظلوم البته از سویی دیگر هم‌اندیشان دولتمردان تدبیر و امید که با اعتدال! قصد دارند به سمت افق روشن کامیابی و رهایی از مشکلات اقتصادی جامعه برسند، مهم‌ترین راه نه شاید هم تنها راه نجات کشور را به ضم خود برقراری ارتباط با دولی چون آمریکا و ... دانسته و شاید هم زیرپوستی از حمایت‌های ایران از کشورهای مستضعف و مظلوم چندان شاد نباشند و یا شاید در این همراهی کردن به دنبال یک حق تاریخی باشند! حقی که خاک کشور همسایه را از آن، آنان می‌کند! رفع ایران هراسی و اعتمادسازی فقط برای اروپاییان! یکی از کلکسیون داران اینگونه سخنان دشمن شاد کن، مشاور رئیس جمهور است که در مورد حمایت ایران از عراق گفت: (در حال حاضر عراق نه فقط حوزه تمدنی نفوذ ماست بلکه هویت، فرهنگ، مرکز و پایتخت ماست و این مسأله هم برای امروز است و هم گذشته. چرا که جغرافیای ایران و عراق غیر قابل تجزیه است و فرهنگ ما غیرقابل تفکیک است. پس ما یا باید با هم بجنگیم و یا یکی شود.) این سخنان نسنجیده نه تنها باعث عصبانیت بغداد از ایران شد بلکه آب برآسیاب دشمن برای پروژه ایران هراسی بیشتر ریخت، کاری که مغایرت شدیدی با اهداف توسعه طلبانه دولت برای ارتباط بیشتر با کشورهای جهان دارد و چهره ایران را از یک کشور حامی مظلوم و مبارز با استکبار و استعمار به کشوری سلطه طلب در منطقه تبدیل می‌کند.! بزرگ نمایی از قدرت نظامی آمریکا "آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟ بر اساس کدام سند فکر می کنید آمریکا می تواند به اطلاعات نظامی ما دست پیدا کند؟" این سخنان هم از زبان یک سناتور آمریکایی یا رئیس جمهور اسرائیل بیان نشده است این دیدگاه دکتر ظریف در 12 آذر سال گذشته در جمع دانشجویان در مورد میزان توان نظامی ایران در برابر دشمنان است؛ تعریفی خارج از عرف شناخت کشورهای دوست و دشمن از توان نظامی ایران... این جملات به نوعی نشان دهنده بزرگ بینی دشمن است اگر نگویم که گوینده قصد تحقیر نیروهای نظامی را داشته است! این درحالی است که چندی بعد جناب آقای ظریف در واکنش به برگزاری همایش " دلواپیسم" در 17 اردیبهشت امسال در مجلس گفت: ( ما ملتی دلاوریم نه دلواپس) و به شیوه برخی دیگر از دولتمردان تدبری و امید به تخریب منتقدان پرداخت و به نوعی به آنها گفت: بروید به جهنم بی سوادها ما دلاوریم و شما دلواپس .... توهین به منتقدان دولت شاید هم در تصدیق صحبت‌‌های رئیس جمهور بود که در همایش سالانه سفرا خطاب به منتقدان گفت: (ما در منطق کم نمی آوریم ! .. یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند و تا حرف مذاکره پیش می‌آید می‌گویند ما می‌لرزیم.. به جهنم؛ بروید یک جای گرم برای خود پیدا کنید.. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده است). شاید همین شجاعت! شاید همین دلاوری! شاید میل به قدرت پنداشتن کدخدا، شاید همین کوبیدن سر منتقدان به سنگ بی‌سوادی و ترسویی و .... است که عظم مردان مذاکره کننده ایران را برای قبول پروتکل الحاقی و بازرسی مدیریت شده!! از مراکز نظامی جزم کرده است آن هم با توجه به تمام موضع گیری های فرماندهی کل قوا امام خامنه‌ای در قبال این موضوع که چه بسا هر چه ایشان فرمودند را همه کشور شنیدند و پاسخ دادند جز آنان که باید بشنوند و لبیکی شفاف و بلند سر دهند... عدم شنود و دریافت درست پیام و خواست رهبری آنجا که مقام معظم رهبری در اظهاراتی مهم سی اردیبهشت امسال در دانشگاه امام حسین علیه السلام تاکید کردند: (در مورد بازرسی‌ها ما گفتیم اجازه نمی‌دهیم از هیچ یک از مراکز نظامی هیچگونه بازرسی از سوی بیگانگان انجام شود) و این موضع باید فصل الخطاب تفکر موافقان بازرسی باشد مخصوصا جناب آقای ظریف که دو روز قبل در حاشیه دیدار با وزیر امور خارجه مجارستان در جمع خبرنگاران با تایید اصل با امکان بازرسی دشمن از تاسیسات نظامی کشور، آن را «دسترسی» توصیف کرد و گفت( مقررات موجود مانع سوء استفاده از اینگونه دسترسی‌ها (به اماکن نظامی) می‌شود که درواقع بازرسی نیست بلکه دسترسی است! و چارچوب‌های آن کاملا مشخص و مدیریت شده است.) واهمه ها از کم رنگ شدن همدلی و همزبانی بین دولت و ملت این موارد تنها گوشه‌ای از پازلی است که چه در سیاست خارجی، چه در سیاست داخلی و چه در مذاکرات هسته‌ای متأسفانه چندان تدبیر و امیدی در آن دیده نمی‌شود و در این زمینه حداعتدال نیز فراموش شده است. ماجراهای سیاسی پی در پی که رهبر معظم انقلاب را بر آن داشت تا با نام گذاری امسال به ( دولت و ملت همدلی و همزبانی) به این مهم گوشزد داشته و آن را کلید گشایش کارها بدانند. اما از دولتمردان کشوری که مردم آن به استقامت، دلاوری، ایثار و بصیرت .... در سطح جهان شناخته شده هستند و پایه های حکومت ظلم و استبداد 2500 ساله را با خون شهیدان و مبارزان خود لرزانده و از بین بردند و در این مسیر با کارشکنی‌های دول استکباری و دشمنان نظام متحمل صدمات شدید شدند، انتظار می‌رود با تکیه بر این ویژگی‌های مهم ملی و معنوی ملت محکم و عزتمندانه بر سر احقاق حقوق هسته‌ای ملت که اینکه به یک غرور ملی تبدیل شده است ایستاده و به جای اعتمادسازی برای آمریکا و هم‌پیمانانش، به آنها بفمانند کسی که باید اعتمادسازی کند شمایید نه ملت ایران ... سلام بر دستان بسته ی گره گشا در این روزها مسئله اعتماد به گروه 1+ 5 و قبول پروتکل الحاقی و اجازه بازرسی از مراکز نظامی ایران، رفته رفته همدلی و همزبانی ملت و دولت را تحت الشعاع قرار می‌داد و این نگرانی را برای همان دلواپسان به وجود می‌آورد که سربازان جبهه احقاق حقوق هسته‌ای ملت با بغلی پر از حمایت مردم و رهبری، با پشتی گرم از استقامت مردم دلیر ایران، در مقابل زیاده‌خواهی استکبار جهانی دست بسته عمل نکنند ... و در این شرایط بار دیگر شهدا به یاری امت آمدند، شهدایی که بنابر گفته سید اهل قلم آوینی: ( پندار ما این است که ما مانده‌ایم و شهدا رفته‌اند اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند..) پس از این رو به استقبالشان رفتیم و نه تنها ما که امام ما نیز بر آنها سلام فرستاد (صلوات و سلام خدا بر شهیدان عزیز که مشعل توحید را با ایثار خود بر فراز میهن اسلامی برافروختند و صلوات و تحیات خدا بر شهیدان مظلوم غواص که با ظهور و حضور خود این فروغ خاموش نشدنی را مدد رساندند و پرچم یادهای عزیز و گرانبها و ذخیره‌های معنوی امت را با شکوهی هرچه تمام‌تر در کشور برافراشتند، سلام بر دستهای بسته....) شهدای غواص عملیات کربلای 4 با دستان بسته و پیکرهای ستم دیده از ظلم و جور همین آمریکا، عربستان و دیگر حامیان رژیم بعثی در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، سرافرازانه زمانی به مام وطن برگشتند که ما با دستان باز اشتباه نکنیم و روحیه ایثار و شهامت و شهادت و استقامت را به نرخ نان و آب نفروشیم، این شهدا سند بی اعتمادی ملت ایران به کشورهایی است که چهره مکر و حیله‌شان از پس نقاب نیز دیده می‌شود، این فرزندان گلگون کفن ایران زمین، احیاگر روحیه استقامت و ایثار برای ملتی شدند که برای مبارزه با استکبار و زیادخواهی کشورهای سلطه‌گر با قلب عزتمند و عزم راسخ ملی نیاز دارند نه جیب‌های انباشته از پول... از این رو تحریم برا شهدا و شهادت طلبان مهم نیست. سپاس خدای را که بشارت های حی الهی آمدند (سپاس بی پایان پروردگار حکیم و مهربان را، که در لحظه‌های نیاز این ملّت خداجوی و خداباور، بشارتهای تردیدناپذیر را بر دلهای بیدار نازل می‌فرماید و غبارها را می‌زداید...) آری! شهدا درست در لحظه ناب نیاز ملت خداجوی و خداباور با دستان بسته راهگشا مسیر ملت و دولت در مواجه با زیاده خواهی شیطان بزرگ شدند و عزم ملی را برای مقابله سرسختانه با زیاده‌خواهی آنها راسخ‌تر کردند تا نکند با دستان باز مغلوب توطئه،خدعه و نیرنگ مشتی فریبکار جنایت‌پیشه شویم... این شهیدان بشارتهای حی الهی هستند تا ترحیم را بزرگ نپنداریم، آزادگی، عزت و اقتدار نظام را با خرده پول های جیب مردم نسنجیم و خرید و فروش نکنیم، به جای پاک کردن تفکر خام و پوشالی ایران هراسی به دنبال معرفی ایران مظلوم به جهانیان باشیم، ما که طعم تلخ ظلم و ستم ر ا چشیده ایم، مددرسان مظلومان جهان اسلام باشیم، در راه آرمان‌ها جان نثار کنیم و بی رنگ نباشیم! و یقین داشته باشیم که با دستان باز و چشمان بصیر پیروز میدان می شویم ( و سلام بر شما ملّت بزرگ، وفادار، آگاه و مسئولیت‌پذیر که خطاب لطیف الهی را به درستی می‌شناسید و می‌نیوشید و پاسخ می‌گویید.) انتهای پیام/ ت نوشته شده در تاریخ شنبه 94/3/30
توسط منیره غلامی توکلی
سی و یکم خرداد ماه یکی از روزهای خوب خداست که بزرگی و عظمت خود را وامدار نام و یاد مردی است که به قولی جمع زیبایی از اضداد بود .
بزرگ مردی که ایتام او را پدری دلسوز و دشمنان مرزهای جهان اسلام او را مبارزی سرسخت و نستو ه و دانشگاهیان او را دانشجویی مسلمان و استادی نمونه می شناختند. نوشته شده در تاریخ جمعه 94/3/29
توسط منیره غلامی توکلی
عضوی که هرگز برای خود نگریست می‌گویند که چشم، کلید گشایش دل است چشم به چشم بشو بعد به دروغت ادامه بده. به چشمانم نگاه کن اگر راست می‌گویی. چشم و هم چشمی بدترین خصلت انسان است. چشم دیدن کسی را نداشتن، از کینه توزی است. در چشم برهم زدنی، خود را باخت. از حسودی چشمش از کاسه درآمد! چشم طمع را خاک گورستان پر می‌کند. چشم بندی کرد و سرم کلاه گذاشت. چشمانش سگ دارد! چشمش شور است. چشم زخم، خوردی. چشمان هیزی دارد! چشمتان روشن ! چشمت کور!
دلم برای چشم این عضو زحمت‌کشی که دستان نگاهش نمک ندارد، می‌سوزد.گویی دیواری کوتاه‌تر از چشم برای به انداختن بارگناهانمان بر گردنش نداریم و برای کوچکترین احساسات خرجش می‌کنیم، گویی ناقابل‌تر از این عضو نیست ! هیچ دقت کرده ای حتی اختیار پلک هایش هم دست خودش نیست.می خوابانندش، بیدارش می کنند و ناخواسته آرایشش می کنند ... بدتر از آن گاهی به روی حقیقت می بندنش و بر دروغ گشاده و بازش می کنند! متعجم! چه مغرور است نه شاید باگذشت است که هیچ نمی‌گوید تا حال نشنیده‌ام چشمی برای خودش گریسته باشد و یا بتواند به یار دیرین خود نگاه کند. چشمی که همه دنیا در آن جا دارد، چشم کناری خود را نمی‌بیند و این هم عین مظلومیت است، عجبا! در عین ندیدن یکدیگر چه هماهنگی با هم دارند! گاهی فکر می‌کنم مدعی‌ترین عضو در قیامت همین چشم است!آنجا که زبان باز کند، دیده‌ها را باز گوید، به سکوتش هیچ اعتباری نیست!
انتهای پیام/ ت نوشته شده در تاریخ سه شنبه 94/3/26
توسط منیره غلامی توکلی
به نام حضرت دوست پدر، زیباترین تفســـــیر عشق است کنار او زمین همچون بهشـت است پدر، اوج دعای شامــگاهــــی است پدر، فـــریاد هر مــرد خدایــی است پدر، را کــی تـــوان تفســــیر کـردن گل عشـــق را به پایــش پیر کـردن
امشب 77 امین سالگرد تولد باباجان من است. این مَثَل که دختر، بابایی است در بین تمام اقوام ایرانی زبانزد خاص و عام است و من و منصوره و مرضیه ( دو تا خواهرم) از این ضرب المثل استثناء نیستیم. نوشته شده در تاریخ جمعه 94/3/22
توسط منیره غلامی توکلی
|
 سوگند به قلم و آنچه می نویسد «ن و القلم و ما یسطرون » کدامین قلم و کدامین سطرها می تواند مورد نظر پروردگار باشد! پاسخ این سؤال سخت نیست اگر با کلام خدا مونس باشی آنجا که می فرماید: قلم وسیله تعلیم شماست « الذی علم بالقلم » . به صراحت می توان گفت که خدا بر دوات و قلمی سوگند می خورد که وسیله ای برای تعلیم بندگانش باشد و چه دواتی ماندگارتر و چه قلمی شیواتر از دوات و قلمی می توان یافت که سطر سطر نوشته هایش در مورد شهید و شهادت باشد؛ موجودی که در ذات مفاهیم متعالی تعلیم و تعلم نهفته است . |
 |
||
