نویسنده : مهدی امیری پور- طنین یاس
در آموزه های دینی مابه تربیت فرزندان اهیمت ویژه ای داده شده است و از این رو اگر یک فرد نتواند فرزندان صالحی را در دامان خود پرورش دهد نمی توان گفت خروجی آن خانواده برای جامعه مفید بوده است و به جرأت گفته خواهد شد که وی با این عملکردش به اجتماع آسیب بسیار جدی رسانده است. با این گفتار باید دید که آیا تربیت فرزندان در دوران کودکی می تواند تأثیر گذار باشد؟ آیا از بعد نیازسنجی و آسیب شناسی خانوادگی و اجتماعی، توجه به این مهم بهترا ست یا درمان آسیب های حاصل از آن ؟