برای پر کشیدن استادم امیر حسین فردی

به قلم گالیا توانگر

بی شک اردیبهشت نمی تواند ماهی برای نبودنت باشد .تو با اندیشه بهاریت که سر منشا زایش بی شمار استعدادهای ادبی جوان بوده ای هرگز نخواهی مرد.تو هرصبحگاه با خورشید ادبیات انقلاب برفراز قله  زادگاهت سبلان طلوع خواهی کرد وهمراه با نسیم به تمامی دشت های بالندگی ادبیات  کشور سفر خواهی نمود .برای بدرقه تو نباید اشک ریخت ، باید در فکر برداشتن پرچم داستان انقلاب وعلم کردن دوباره آن به دست جوانان با استعداد ادبی کشور بود.این افتاد گی وتواضع عالمانه تو بود که قریب سه دهه درسنگر تربیت شکوفه های انقلاب -کیهان بچه ها - حماسه ساز شد.همان اولین روزی که تورا دردوره دانش آموزیم دیدم ، می دانستم که روبروی پدر صبور داستان انقلاب ایستاده ام .همان روز در دفتر پراز کتابت به من گفتی :« باید کتاب های زیادی رابخوانی ،ناگفته های زیادی بنویسی وازهمه اینها بیشتر به قلم متعهد انه پایبند باشی . »

روزهایی که درکنارت در سرویس ادب وهنر روزنامه کیهان  شاگردی می کردم ، روزهایی نیست که به این آسانی فراموش شود.لحظه های نامیرایی در زندگی ام خواهد بود . آن چه را که از تو آموخته ام در سال های بعد میان نوشته هایم انتقال خواهم داد و راز نامیرایی تو همین است . در رگ خاطرات تک تک شاگردانت جریان خواهی داشت وبه نسل های بعدی خواهی رسید . تو هر روز درکتاب هایت نفس خواهی کشید ودر آرمانت که بر پایه شکست ناپذیری وتلاش دوچندان پی ریزی شده بود ،مسبب رشد    ده ها داستان نویس رهپوی راهت خواهی شد.

امروز روستای قره تپه ،ارتفاعات سبلان ،دشت های حوالی زادگاهت نام تورا می خوانند .پژواک نام تو به گوش می رسد. بی شک اردیبهشت نمی تواند فصل اتمام تو باشد . تو درهمه فصل ها جریان داری. بین تو وخاندان قلم نه تنها نسبت نزدیکی وجود داشت ، بلکه نامت را به عنوان یکی از اصحاب نامی ادبیات کودک ونوجوان این کشورتا همیشه تاریخ حک کرده ایم.

ای خوب ! دربعد ازظهری از اردیبهشت بودنت در حالی که صفحه مدرسه روزنامه کیهان را به دست داشتم ، از راهرویی که پنجره ای به سمت بادگیرهای دور دست داشت ، به دفتر پر از کتاب تو رسیدم .همیشه راهروی کیهان بچه ها با آن پنجره های نورانی اش مرا به اتاقی می رساند که پیرادبیات کودک ونوجوان ایران لبخند به لب آنجا نشسته بود تا شاگردانش را با همه مهربانی هایش ، با راهنمایی های سازنده اش  با چشم هایش که اقیانوس دریای معرفت بود ، پذیرا شود.درآن بعد از ظهر وقتی امضای خودرا کنار صفحه مدرسه می نشاند ، دغدغه حمایت از استعدادهای نوجوان در اقصی نقاط کشور به ویژه شهرستان ها وروستاهای دور افتاده را داشت . ایشان همیشه می گفتند بچه هایی را جذب کنید که صاحب قلم اند ، اندیشه  بالنده ای دارند ، اما نبود امکانات راه بر آنها بسته است.

من از راهروی کیهان بچه ها از پنجره ای که به سمت خورشید،نسیم،بادگیرهای بلند پر غرور گشوده می شد ، به اقیانوس آرام اندیشه تو می رسیدم و با بسته ای از راهکار های سازنده ات به سنگر سرویس ادب وهنر کیهان باز می گشتم .

بی شک اردیبهشت می تواند آغاز بهاری برای رهپویان صادق تو باشد .این اتاق گوشه تحریریه کیهان بچه ها عجیب برای تو دلش گرفته است. کجایی ای خوب ! کجایی سبلان داستان انقلاب!

علیرضا مالمیر  در مقاله خود آورده است:

همه چیز مطابق با برنامه پیش می رفت.برای چندمین بار تمرینات تاکتیکی عملیات درصحرای «آریزونای» امریکا موفقیت آمیز برگزارشده بود. پاکستان و عمان و مصر و عربستان و ترکیه همه امکانات منطقه ای خود را در اختیارشان گذاشته بودند. همه چیز از اجرای موفقیت امیز عملیات «دلتافورس» حکایت داشت. کماندوهای زبده، تجهیزات مدرن، برنامه ریزی اموزشی مناسب و آمادگی رزم بالا همه و همه برای چندمین بار مرور شده بود. گزارش های لحظه به لحظه  هواشناسی هم نوید  آسمانی صاف را می داد.

لحظه موعود فرارسید. فرماندهان عملیات در تاریخ 24 اوریل 1980 (5 اردیبهشت 1359) با رمز "کاسه برنج" آماده اجرای مأموریت بودند. ناگهان دود و اتش همه جا را فراگرفت و تلاش 5 ماهه ایالات متحده آمریکا در یک چشم برهم زدنی نقش بر آب شد.

ادامه مطلب...

با نگاه به زندگی مادران شهدا، توشه معرفت برچینیم /  همیشه شایستگان تقدیر و سپاس

به گزارش قلمدون به نقل از طنین یاس تاریخ بشریت مدیون تلاش مادران وظیفه شناسی است که ضرورت‌ها و نیازهای زندگی را احساس  و میان آن‌ها توازن ایجاد می‌کنند، آنان در مقاصد کلان شریعت، سلامت نسل، نفس، عقل و دین اهمیت بسزایی دارند و تأمین آن‌ها در گرو توان مادران است.

"مادری" ارزشمند‌ترین سرمایه  است، چرا که وظیفه ی "مادر" ساختن انسان است. در واقع یک ملتِ استوار، ملتی است که مادران موفقی داشته باشد.

اگر می‌خواهیم مقاصد کلان و خرد شریعت را در نظام خلقت تأمین کنیم باید هر چیزی در جایگاه خود قرار بگیرد و اگر جایگاه مادری را دقیقاً در جایگاه ریشه‌ای خود قرار ندهیم ، همانطور که در فرهنگ غربی نقش و جایگاه "مادری" مورد تهدید قرار گرفته ،  خلأ این نقش،  نسل فعلی و آینده را با چالش‌های جدی و نابودی تربیتی مواجه می سازد.

مکاتبی جعلی مانند فمنیسم به شدت این جایگاهِ والا را تخریب و آن را تحقیر می‌کنند، داعیه داران حقوق بشر موضوعاتی همچون آزادی را مطرح می‌کنند تا بتوانند در جهت اهداف و سیاست گذاری‌های خود از زن استفاده ابزاری  و هویت‌های ارزشی که "مادر" باید به نسل‌های بعدی منتقل کند را از او زایل کنند.

در پروتکل‌های صهیونیستی تأکید شده است جهت تحت سلطه قرار دادن نسل آینده باید خانواده  استحاله گردد  و محور اصلی خانواده که مادر است باید هدف قرار گیرد و زندگی مادی و تمایلات فردی ارزش شود.

در حالی که تکریم مادر دوام و بقای ارزش‌های انسانی  و اعتلای فرهنگ در جوامع بشری را در پی خواهد داشت.

شرایطی که زنان و مادران  فراهم می‌آورند، موجب رشد و تربیت می شود تا انسان در مسیر کمال گام بردارد؛  امام خمینی (ره) معراج مرد را از دامن زن می‌داند؛ زیرا زنان مؤمن و پاکدامن زمینه رشد و بالندگی و معراج آسمانی مردان  را فراهم می‌کنند.

زن نه تنها در خانواده اش نقش مهمی برعهده دارد، بلکه نقش بسزایی در حوزه خلقت آدمی و تعیین موقعیت سیاسی و اجتماعی دارد.

شهید مطهری در مورد حضور موثر زنان در پیروزی انقلاب اسلامی می فرمایند: "این خود واقعیتی است که اگر زنان شرکت نمی کردند، انقلاب به ثمر نمی رسید. چون زنان نه فقط شرکت مستقیم شان موثر بود، شرکت غیر مستقیم شان یعنی تاثیری که روی شوهران، روی فرزندان، روی پدران و روی برادرانشان داشتند خود مسئله فوق العاده ای بود."

مقام معظم رهبری «مدظله» میفرمایند:

"زن مسلمان ایرانی، تاریخ جدیدی را پیش چشم زنان جهان، گشود و ثابت کرد که می‌توان زن بود، عفیف بود، محجبه و شریف بود، و درعین حال، در متن و مرکز بود. ... در انقلاب اسلامی و در دفاع مقدس، زنانی ظهور کردند که می‌توانند تعریف زن و حضور او در ساحت رشد و تهذیب خویش، و در ساحت حفظ خانه‌ی سالم و خانواده‌ی متعادل، و در ساحت ولایت اجتماعی و جهاد امر بمعروف و نهی از منکر و جهاد اجتماعی را جهانی کنند و بن‌بستهای بزرگ را درهم بشکنند."

سالروز وفات حضرت ام‌البنین «علیها‌السلام» بهترین بهانه برای تجلیل از مادران و همسران شهداست و فرصت خوبی‌ برای توجه بیشتری به این بزرگواران است

زندگانى حضرت ام‏البنین «علیها‌السلام» همواره با بصیرت مبتنى بر علم و معرفت  به امامت و توجه به زمان و مسایل مربوط به آن  بوده است.  در زندگى سراسر مهر و عاطفه و مبارزه به عنوان همسر شهید، رسالت‏خویش را به خوبى انجام داد  و به عنوان "مادر شهیدان" فرزندانى تربیت کرد که حامی و فدایى ولایت و امامت‏ بودند و هر 4 تن در کربلا قربانى آرمانهاى «ولى‏» و «امام‏» خویش شدند و بدین وسیله بر صحیفه تربیت حضرت ام‏البنین «علیها‌السلام» امضاى سبز مولاى متقیان حضرت على(علیه السلام) قرار دارد.

در سایه سار ولایت و تربیت اهل بیت (ع) چشمه ساران زلالی همچون حضرت ام البنین «علیها‌السلام» آن شهید پرور حماسه کربلا، نشو نما میگیرد و از جویبار معرفت آن، مادران شهید پرور انقلاب اسلامی جلوه گری میکنند،  مادران شهدا  به عنوان  مربیان مردان خدایی و هنرمندان عرصه شهادت بس لایق تجلیل و تکریم اند.

روح بلند حضرت ام‏ البنین «علیها‌السلام» و صفات کریمه و عظیمه وى نام او را به بلنداى آفتاب زنده نگاه داشته است و در پرتو صفات این بانوى فاضله انسانهایى تربیت ‏شده ‏اند که در تاریخ ماندگار خواهند بود.

امروز نیز بخصوص در جامعه ما و بویژه در میان خانواده شهدا و بالاخص در جمع مادران شهدا، نمونه های فرزانگی و عظمت روح کم نیستند. بانوانی که تحصیلات عالیه ندارند، ولی در دانشگاه بندگی خدا و وارستگی از مظاهر و ظواهر دنیای فانی، به قله های معرفت دست یافته و با چشم بستن از لذایذ زودگذر مادی، چشم دلشان به حقایق عالم باز شده است.

خورشید همواره در چشمان مادرانى طلوع می کند که به دور دستها خیره شده‏ اند و براى فرداها مردان و زنانى می پرورانند تا در زمین، این امانت الهى، جانشینى آسمانى باشند.

دامان تربیت مادران، مهد پرورش انسانهاى پاک و خدایى است و ما با نگاهى درس‏ آموز از زندگانى این مادران توشه معرفت ‏برمی چینیم.

تعظیم و تجلیل از مقام رفیع  مادرانی که در دفاع و ثبات مسیر انقلاب و کیان اسلامی، نقشی شایسته ایفاء کردند و سربلند از میدان عمل فایق آمدند. همسران و مادران شهدا، با تدین و شجاعت ، همسران و فرزندان خود را برای دفاع از میهن اسلامی به جبهه‌ها اعزام کردند تا ضمن دفاع از ارزش‌های انقلاب اسلامی، امنیت و آسایش نصیب ملت ایران شود. مادران و همسران گرانقدر شهیدان ، بهترین نمونه والگوی صبر وصلابت ، یادگاران ارزشمندی هستند که همواره شایسته تقدیر وسپاس همه افراد جامعه بوده و خواهند بود.

پیام سازمان بسیج جامعه زنان کشور به مناسبت روز تکریم مادران و همسران شهدا  

دعای مادران شهداست که معبر شهادت هنوز باز است / مادران شهدا معنای کامل کلمه ایثارند

امروز رحلت بانو ام البنین (س) است. روزی که در تقویم ما به عنوان " روز بزرگداشت مادران و همسران شهدا" نام گذاری شده است.

ام البنین (س) بانوی ایثاگر که اگر چه خود در دشت کربلا حضور نداشت، اما عطر ایمان، نگاه ولایتمدار، تفکر حسینی و شجاعت ایثارگری یک مسلمان معتقد را قطره قطره در کام فرزندانش نشاند و لاله صفت چنان بارشان آورد که دشت تفتیده کربلا را همیشه تاریخ منقش به زیباترین مفاهیم سیر الی الله ، همان شهادت کردند.

...و من به خود چه مفتخرم که مادران ایران زمین در کربلای جنوب و غرب ایران، چون ام البنین (س) با تقدیم عزیزترین داشته های خود، همسران و فرزندانشان، تاریخ را به گونه ای دیگر در حمایت از حسین زمان، خمینی بت شکن؛  تکرار کردند و چه زیبا نقش آفرین بازسازی این تاریخ پرشکوه شدند. چه با وقار در دایره المعارف خداشناسی و اسلام خواهی، در عصر حاضر معنای کامل کلمه ایثار شدند.

مادرانی که اگر چه خود در خاکریزهای دفاع از کیان اسلام و خاک وطن در برابر یزیدیان زمان حضور نداشتند اما خطوط مقدم پر از رزمندگانی بود که در دامن این رادزنان پرورش یافته بودند و غریو الله اکبرشان، پاسخ هل من ناصرینصرنی نائب بر حق امام زمانشان بود.

رهروان فاطمی که پای در جای پای ام البنین "مادر چهار شهید و معلم علم دار کربلا" گذاشتند و چون او فاطمه وار هستی خود را بر سر دافع از ولایت و اسلام به درگاه خدا ارزانی داشتند .

مادرانی که از زینب (س) صبر و از ام البنین ایثار را آموخته اند و آرمانشان هنوز هم این است که فرزند شهیدشان را در ر اه خدا هدیه کرده اند .بنابراین هدیه ای را که در راه خدا داده اند ، هیچ گاه حتی با اشک هم طلب نمی کنند. با اشک دلتنگی شان را روبروی چشمان تیز بین و خرده گیر دشمنان اسلام و انقلاب نمی نشانند. در حیات طیبه خویش ققنوس وار می سوزند و دوباره از ذرات وجود و نفسشان داستان عاشقی لاله ها ، خط و مشی شان و نگاه و باورهای انقلابی آنها شنیده می شود.

در چشمانشان کبوتر دعا آشیانه دارد. از دعای آنهاست که به شب های این ملت آرامش رسیده است. از دعای آنهاست که یک دشت لاله های سرخ به پیشگاه خدا و اسلام نشانده اند اما ذره ای از خاک میهن به مالکیت دشمن در نیامد. از دعای آنهاست که این نسل و ده ها نسل بعد تر هم آرمان های انقلابی و اسلامی را بر تارک باورهایشان می نشانند و معبر شهادت را همواره گشوده نگه  می دارند.

مادران شهدا ، گمنامی هستند که برای خود هیچ نخواسته اند ، آنها از عزیز ترین بخش وجودشان ، از دلیل تنفس شان ، از فرزندانشان در راه عزت اسلام و میهن گذشتند ، تا فرزندانشان داماد معبر شهادت شود و آرامش شادباش سرنوشت این ملت باشد.

ما مدیون بغض های نشکفته ، لبخند های شجاعانه ، نفس های در سینه حبس شده ، فراق از جگر گوشه ها ، شب های پر از اشک و دعا و روزهای مقاومت و ایستادگی مادران شهدا هستیم. براستی اگر هزار بار بر این دستان سر فرود آوریم و بوسه زنیم ، کم خواهد بود. 

همسران شهدا، تربیت کنندگان و یاوران یادگاران اصحاب آخرالزمانی سید الشهدا هستند. بانوانی که دلشکسته بودند اما دل شکستن دلهای عاشق همسرانشان را نداشتند و اشک دیده را بر دل ها نشاندند تا آبدیده شود در کوران سختی های بعد از رفتن شوهرانشان.... و چه مبارک سرنوشتی بود که نقطه پایان آن عزت همیشگی و عشق جاویدان را رقم زد.

زبان برای تجلیل از این بانوان و دنیا برای درک عظمت وجودشان و روزهای تقویم برای برگزاری بزرگداشتشان عاجز است و لغات، الکن از ترجمه و تفسیر معنای واقعی ایثارشان ...

اما چه کنیم که با تمام این حقایق باز هم هیچ در دست نداریم جز لغات از پا افتاده در بیان تعظیم و تکریمشان!

در وادی حیرت زده اندیشه مان چه دست مایه ای بهتر از سخن ولی نعمتان امام خامنه ای که می فرمایند: «بدانید امروز در هیچ جاى دنیا زنانى که مثل این مادران شهداى ما، مادر دو شهید، مادر سه شهید، مادر چهار شهید باشند، نیستند. در جامعه ما، مادرانى با این خصوصیات که از پدرها بهتر و قویتر و آگاهانه‏ تر ایستادند، در این میدان بسیارند. این همان تربیت اسلامى است؛ این همان دامان پاک و مطهّر و نورانى فاطمه زهرا سلام‏ اللَّه‏ علیهاست. شما دخترانِ فاطمه هستید؛ فرزندان فاطمه زهرا هستید؛ دنباله‏ روان فاطمه زهرا هستید.»

سازمان بسیج جامعه زنان کشور ضمن عرض تسلیت به مناسبت سالروز درگذشت حضرت ام البنین (س) مقام شامخ مادران و همسران شهدا را ارج می نهد و برای این عزیران آرزوی طول عمر و برای جامعه اسلامی بهرمندی از فضائل وجودی ایشان را دارد. درود و سلام ما بر مادران  و همسران بزرگوار شهدا از صدر اسلام تا کنون...